به گزارش ایکنا، سومین جلسه سوگواری دهه اول ماه محرم با محوریت شرح زیارت جامعه کبیره، با سخنرانی سیدمجتبی حسینی، کارشناس دین و مفسر قرآن شب گذشته 18 تیر در دبیرستان صدیقین برگزار شد که گزیده آن را در ادامه میخوانیم؛
«بموالاتکم علمنا الله معالم دیننا و اصلح ما کان فسد من دنیانا؛ به واسطه ولایت و دوستی شما است که خداوند نشانههای دینمان را به ما آموخت و تباهیهای دنیای ما را به سامان آورد».
در ابتدا یک نکته عرض کنم؛ بعضی وقتها ما اطلاع درست و کاملی از احکام و نظرات دین نداریم لذا دینداریمان سخت شده، تلخ شده و چیزی شبیه اسلام دوم شده است. بعد منتظریم جوانانمان استقبال کنند. روایت داریم که: «إنّ هذا الدِّينَ مَتِينٌ فَأوغِلُوا فيهِ برِفقٍ و لا تُكَرِّهُوا عِبادَةَ اللّه ِ إلى عِبادِ اللّه ِ فتكونوا كالراكِبِ المُنْبَتِّ الذي لا سَفَرا قَطَعَ و لا ظَهْرا أبقى». معنای روایت این است که این دین، دین متینی است. گاهی اوقات میبینیم برخی افراد متدین هستند ولی به اسم تدین پدر همه را درآوردهاند. ادامه روایت میفرماید: با رفاقت وارد این دین شوید و عبادت پروردگار را برای خودتان کراهتآمیز نکنید. آیا ما اینجوری بزرگ شدیم؟ وقتی نماز میخوانیم فکر میکنیم یک بار سنگین را زمین گذاشتیم. لذت، عمق، معرفت و کیفیت در عبادت مهم است. آن مقدار عبادت کن که ارتباط قلبی بهتری برقرار میکنی. باید اعمال تو برای دیگران جذابیت ایجاد کند نه اینکه ضد جذابیت باشد. اگر ما به این نکات دقت کنیم هم حالمان بهتر میشود، هم طلبکاریمان از بقیه که کمتر دیندار هستند کم میشود. وقتی من هزاران رکعت نماز میخوانم، یک نفر را میبینم که ضعیفتر است از او طلبکار میشوم.
حضرت ابراهیم خیلی مهماننواز بود و هیچ وقت تنها غذا نمیخورد. یکبار شخصی به خانه او آمد ولی ابراهیم او را تحویل نگرفت. خطاب آمد چرا این شخص را تحویل نگرفتی؟ حضرت ابراهیم فرمود این فرد بیدین بود و در آغاز «بسم الله» نگفت. خطاب آمد غذایی که من به تو دادم را به بنده من نمیدهی چون بیدین است در حالی که من یک عمر دارم به او روزی میدهم. بنابراین گاهی اوقات عبادات، عادت میشود و اینطوری میشود که ارائه دین و علائم دینداری در جامعه آنطور که باید نیست.
بحث ما درباره موالات بود؛ گفتیم موالات آن نوع بههمپیوستگی است که فاصلهای بین آن نباشد. در این بههمپیوستگی محبت هست، مجاورت هست. وقتی شما مجاورت داری چه بخواهی و چه نخواهی همرنگ میشوی. چرا «علمنا الله معالم دیننا» چرا خدا این معالم را به ما تعلیم میدهد؟ چون موالات داشتی. اثر موالات همرنگ شدن و همعطر شدن است. حواس ما به موالات نیست. واقعا دوست داریم آدم خوبی شویم ولی نمیشود. نمیدانیم چرا نمیشود. یک دلیلش موالات است. تو که شبانهروز مجاورتت با کسانی است که حتی خودت کارهایشان را دوست نداری، نمیتوانی درست بشوی. بنابراین موالات تاثیر درونی بر انسان میگذارد و بر نفس انسان، علایق انسان و حتی اتمسفر فکری انسان اثر میگذارد. اتمسفر، فرهنگ شما، علایق شما، کششهای شما را سمتوسو میدهد. وقتی شما موالات سیدالشهدا داشته باشی، فرهنگ و گرایش تو به این سمت خواهد بود ولی وقتی موالاتت با کسان دیگر است سخت است بخواهی آدم خوبی شوی.
بنابراین اگر قرار است انسان بهشتی شود، با موالات خوبها که ملاک اولش خود پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) هستند بهشتی میشود. زمان امام رضا(ع) علمای مذاهب مختلف دور امام جمع میشدند و بحث میکردند. یک زمان بحث درباره این آیه بود: «ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ» و هر کس درباره این نعمت چیزی میگفت. وقتی نوبت به امام رضا(ع) رسید حضرت فرمود پدرم امام کاظم(ع) میفرمود شبیه این بحث در محضر امام صادق(ع) مطرح شد و امام صادق(ع) فرمودند آیا خدایی که خودش از منت گذاشتن کسی به کس دیگر خوشش نمیآید، این کار قبیح را انجام میدهد؟ آن نعمتی که از آن سوال میشود محبت ما اهل بیت(ع) و موالات با ما است که روز قیامت خدا بعد از توحید و نبوت از آن سوال میکند و اگر کسی رعایت کند، این موالات او را به بهشت هدایت میکند.
ما میدانیم که قیامت مسیر سختی است و اینطور نیست من و شما که اجمالا اظهار محبت به اهل بیت(ع) میکنیم به راحتی وارد بهشت شویم اما امام در این روایت فرمود هر کس موالات ما را رعایت کند به بهشت میرود. اصلا همه این حرفها را زدند که نه فقط به بهشت برویم بلکه خوب به بهشت برویم. موالات یعنی به امام بچسب و نگذار فاصله بیفتد و اگر فاصله افتاد، فاصله را کم کن. شیطان تلاش میکند انسان را به خاطر اشتباهاتش سرزنش کند تا سراغ اهل بیت(ع) نرود ولی ما نباید فریب بخوریم و این فرصت را از دست بدهیم. یکی از کارهای شیطان این است که تا میبیند موالات تو کم شده است از این رخنه استفاده میکند تا تو را جدا کند ولی ما با یک خدایی طرف هستیم که آن خدا این امتیاز را به ما داده که توبه کنیم.
انتهای پیام