دوستان باطل در دنیا دشمنان یکدیگر در قیامت هستند/ بروز ملکات نفسانی در قیامت

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیت‌الله العظمی عبدالله جوادی آملی امروز، سوم اسفند ماه در درس تفسیر در مسجد اعظم گفت: کفار یک ارتباطی با خدا، فرشته‌ها و دیگر کفار و مومنان در هنگا مرگ و در صحرای قیامت دارند در ابتدای امر و وقت وفات و طلیعه برزخ از خدا می‌خواهند که آنان را به دنیا برگرداند ولی در عالم قیامت وقتی وارد شدند همدیگر را لعنت می‌کنند.

دوستان باطل در دنیا دشمنان هم در قیامت‌اند

وی افزود: کسانی که در دنیا دوست باطل هستند در آخرت دشمن حق هستند چون دوستی کاذب و بیجا و باطل دارند دشمنی آنان به جا و حق است. لذا تمام کسانی که همدیگر را به گناه دعوت می‌کنند در قیامت دشمن هم خواهند بود.
این مفسر قرآن عنوان کرد: مردان با تقوا دوستی صادقانه و حق دارند و در قیامت هم دوستی صادقانه دارند اما کسانی که در گناه دوست هم هستند دوستی کاذب دارند چون هر کدام ضرر یکدیگر را می‌خواهند.
وی ادامه داد: مستضعفان در قیامت به مستکبران می‌گویند ما در دنیا تابع شما بودیم می‌توانید مقداری از مشکل ما را حل کنید آنها می‌گویند همه الان گرفتار هستیم و مستضعفانِ تابع مستکبران می‌گویند ما گول اینها را خوردیم و اینها بزرگان ما بودند پس عذاب آنان را دو برابر کن. ولی خدا می‌گوید هم آنها عذابشان دو برابر و هم شما دوبرابر است.

مستضعفان دنباله‌رو عذابشان همانند مستکبران است

صاحب تفسیر تسنیم اظهار کرد: آنها عذابشان دو برابر است چون هم خودشان و هم شما را گمراه کردند و شما هم گناهتان عذاب دو برابر دارد زیرا شما هم گناه و معصیت کردید و دیگر اینکه مسیر رهبری اهل بیت را بستید و آنها را رها کردید و به در خانه دیگران رفتید.
وی افزود: تضرعی که اینها به خدا دارند بی نتیجه است و فرشتگان نیز که مسئول جهنم هستند به آنان می‌گویند درست است خدا شفاعت را در قیامت می‌پذیرد ولی باید مشفوع‌له مرتضی المذهب باشد و شفیع هم باید از سوی خدا ماذون باشد.
این مفسر قرآن بیان کرد: در قیامت مشخص می‌شود همه کارها دست خداست و نظام علت و معلولی هم در دنیا حق، هم در بزرخ و هم در قیامت و بهشت و جهنم حق است ولی خدا در دنیا اسباب و علل فراوانی فراهم کرده که وقتی مرگ فرا رسد خدا، اولیاء و فرشته ها مدبرات امر تنها اسباب هستند ولی در دنیا خدا برای آزمون به عده‌ای اختیاراتی داده است.

وی ادامه داد: در مرز مرگ قانون سببیت از بین نمی‌رود بلکه سبب بودن زید و عمر از بین می‌رود و فقط انبیاء و ائمه و فرشته ها به اذن خدا همه کاره هستند و همه دستورات الهی را آنها انجام می‌دهند.
جوادی آملی با بیان اینکه در قیامت ملکات نفسانی بروز می‌یابد عنوان کرد: آدم بددهن که به فحاشی عادت کرده است در خواب هم بددهنی می‌کند زیرا محصول ملکات روز اوست با اینکه این کار در خواب، گناه نیست. کسی که به کذب عادت کرده بنابر فعل اختیاری در قیامت حرف نمی‌زند با ملکاتش حرف می‌زند.

استاد حوزه عنوان کرد: در سوره غافر ضعفا به متکبران می‌گویند شما ممکن است مقداری از آتش جهنم را کم کنید ولی در آنجا اینها کاره‌ای نیستند که بتوانند این کار را بکنند کار فقط دست خدا و مدبرات امر به اذن اوست و وقتی اینها به فرشته‌ها استغاثه می‌کنند می‌گویند ما به اذن خدا کار می‌کنیم و اذن شفاعت هم فقط به مرتضی المذهب‌ها می‌رسد.
این مرجع تقلید گفت: مستضعفِ دنباله‌رو مثل مستکبر است و هر دو دو گناه دارند لذا در قیامت ظهور ملکاتشان را می‌بینند در دنیا بهانه‌گیری می‌کردند و در آخرت هم فکر می‌کنند همین طور است. خدا می‌گوید شما فطرت، عالم ذر و انبیاء و ائمه و همه براهین را داشتید.

وی افزود: اگر کسی عمل به دانسته‌هایش کرد به علم الیقین می‌رسد و به اهل بیت نزدیک می‌شود و منا اهل البیت می‌شود و این اختصاص به آن دوره ندارد. الان هم امام زمان این حرف را می‌زند الان هم اگر کسی تابع حضرت باشد و هر چه می‌داند و بین او و خدا حجت است عمل کند تبدیل به همین منا می‌شود همان طور که در برخی روایات افراد و مراجعی از همین قم و برخی بانوان را فرمودند که منا اهل البیت هستند.
آیت الله جوادی آملی بیان کرد: اگر کسی حضرت حجت(عج) را دید که طوبی لهم ولی اگر کسی او را ندید حضرت که می‌بیند و چه شرفی از این بالاتر.

قیامت جای عمل نیست

وی با اشاره به ناله‌های بی فایده کافران در قیامت اظهار کرد: در قیامت اقرار و اعتراف است ولی عمل در آنجا جایی ندارد، زیرا اختیار و عمل صالح و عمل بد در آنجا ممکن نیست چون اگر اختیار و اسلام و ایمان بود حتما قانون هم بود و می‌شد دنیای جدید و دیگر محکمه‌ای نبود، در قیامت حق به تمامه آشکار می‌شود.

وی افزود: در آنجا توبه و ایمان ممکن نیست در آنجا علم هست با نهایت شکوفایی لذا می‌گویند ما را برگردان کار خوب بکنیم زیرا در آن دنیا جای کار نیست فقط جای شهود است ولی نه تنها از بازگرداندن خبری نیست بلکه از مردن و نجات هم خبری نیست.