ملتی که معلم را تجلیل کند خود را تعالی بخشیده است

برای جامعه ما مایه سعادت است که همه ساله در صدف زیبای اردیبهشت ماه از گوهری ارزشمند به نام «معلم» تجلیل می‌کنیم به ویژه آنکه این بزرگداشت با معلمی نمونه چون استاد شهید مطهری پیوند دارد که راه و رسم خوب زیستن را به کمال تعلیم داد و تفکر و طراوت توحیدی را به یکایک ما آموخت.

در بیان مقام معلم هرچه بگوییم کم است چرا که معلمى سوختن است، سوختنى که مى‌‏سوزد ولى نمى‏‌سوزاند، هدایت مى‏‌کند و گمراه نمى‏‌سازد. معلم چراغ هدایت و کشتى نجات است. معلم راهنماى خوبى‏‌ها و نیکى‏‌ها و هدایتگر و بیدار کننده است. معلمى، همان‏گونه که معلم انقلاب فرموده، شغل انبیاست وامت‏ سرگردان را از وادى جهل و ضلالت ‏به سر منزل هدایت و سعادت و از دریاى پر تلاطم فساد و انحراف به ساحل امیدبخش نجات و نیکبختى مى‏‌رساند.

معلمی‌، چشمه زلال جاری معرفت است

معلمی‌، چشمه زلال جاری معرفت است تا لب تشنگان این وادی رابه سرچشمه کوثر معارف حقیقی و باطنی کشانده و سرخط همه فرزانگی‌ها و هدایتگر نسل امروز به سوی سعادتمندی و بهروزی باشد. رایحه دل انگیز حضور معلم درکلاس و شروع جریان تدریس با هیچ منبع فیضی قابل مقایسه نیست چرا که شرافت این شغل دراوج مقامات و مراتب هستی قرار گرفته است و سرآمدان روزگار خود به سبب کسوت معلمی و معلم بودن و معلم ماندن، همواره دراوج بوده و جاوید مانده‌اند.

تمامی ملت‌ها هرآنچه که از ابتدا تاکنون در سرنوشت خود دیده‌اند و نامی درتاریخ از خود به جای نهاده‌اند و میراث داران آنها بدان مفتخرگشته‌اند ، همه و همه به سبب وجود ارزشمند معلمانی دل پیراسته بوده است. یک ملت به انسان‌هاى مؤمن، پرانگیزه، صبور، امیدوار، خوشبین، علاقه‌مند به منافع عمومى، علاقه‌مند به رسیدن به قله‌هاى کمال شخصى و جمعى، انسان‌هاى باابتکار، متفکر، اهل تحقیق، اهل پیشروى احتیاج دارد و تمام این موارد را کسی جز معلم نمی‌تواند به وجود آورد.

معلمان امانتداران فرزندان ما هستند

معلمان امانتداران فرزندان ما هستند و کسانى هستند که اولین نگارش‌هاى نیک یا بد را می‌توانند بر لوح سفید ذهن‌های ما بنگارند. پس با این همه اوصاف لازم است ما هم به آنها ادای دین وخدمت کنیم. خدمت به معلم، خدمت به مقاصد الهی و مشیت و اراده الهی است.

جامعه‌ای که تکریم معلم را چشم‌انداز خود قرار می‌دهد، پیروز است

خداوند، عالم را برای تربیت انسان خلق کرد، از این رو ملتی که معلم را تجلیل می‌کند خود را تعالی می‌بخشد، ریشه‌اش را مستحکم و ثمره‌اش را مستمر خواهد کرد؛ جامعه‌ای که تکریم معلم را چشم‌انداز خود قرار می‌دهد، پیروز است؛ رفاه و رشد و پیشرفت در عالم و در یک کلام همه سازندگی‌های مادی با «وجود انسان» پدید می‌آید و عشق، عدالت و اخلاق در عالم و در یک کلام، همه برازندگی‌های معنوی از «وجود انسان» شکل می‌گیرد، همین انسانی که در دستان مهربان معلم و بوستان علم و ایمان او آماده تولدی دیگر می‌شود که همانا تولد روح انسانی اوست.

تجلیل از معلم به دلیل آنکه مصداق بارز همراهی ایمان، دین، علم و دانش است، باعث می‌شود مدرسه، این «پایگاه اصلی تدین و تمدن» رونق علمی و ایمانی داشته باشد و زیرساخت پیشرفت و تعالی جامعه شود که به تعبیر امام کاظم (ع) «برای آدمی راه نجات نیست مگر به طاعت و طاعتی نیست مگر به علم و علمی نیست مگر به تعلیم و این نیز نمی‌باشد به معلم ربانی».

معلمی با هیچ شغل دیگری قابل قیاس نیست

ای معلم این افتخار تو را بس که دین مبین اسلام همواره بر کسب علم تأکید می‌کند و همواره عالم را بر عابد و عاقل را بر جاهل و تربیت را بر تعلیم مقدم می‌داند. این چنین ویژگی‌ها جلوه‌های معنوی و ماهیت انسانی شغل تو را به خوبی نشان می‌دهند و به آن رنگ تقدس می‌بخشد که با هیچ شغل دیگری قابل قیاس نیست.

حضرت رسول اکرم(ص) می فرمایند: «من معلم مبعوث شده‌ام.» و حضرت علی (ع) می فرمایند: «هر که به من کلمه ای بیاموزد، من بنده او هستم.» این سخنان، تأیید شأن و مقام والای معلم در آیین ماست. حضرت سجاد (ع) نیز در فرمایشات خود سفارش بسیاری در حفظ حقوق معلم از سوی شاگردان دارند و می فرماید:«حق کسی که عهده دار تعلیم توست آن است که او را بزرگ شماری و مجلس او را سنگین بداری و نیکو به وی گوش فرا دهی و روی خود را بر او کنی و با او بلند سخن نگویی و کسی را که از او چیزی  می‌پرسد تو پاسخ ندهی و بگذاری که خود او پاسخ گو باشد و در مجلس او با هیچ کس به صحبت ننشینی و در محضر او بدگویی از کسی نکنی و اگر از او در نزد تو بدگویی شد از او دفاع کنی و عیب پوشش باشی و فضایل و مناقب او را آشکار کنی و با دشمنش همنشینی نکنی و با دوستش دشمنی نورزی؛ پس چون چنین کردی، فرشتگان خدای تعالی به سود تو گواهی خواهند داد که مقصد و مقصود تو از او و فرا گرفتن دانش او فقط برای خدا بوده نه به خاطر مردم »

معلم! تو همواره کوشیده‌ای

معلم عزیز، نفس گرم تو  تأثیر کلام تو، چنان عمیق و کار ساز است که گاهی می‌تواند ستون کاخ‌های ظلم و ستم را به لرزه در آورد. زیرا تو همواره در راه احقاق حق، عدالت خواهی، شجاعت و استقامت و مبارزه با باطل و ظالم کوشیده‌ای. این گونه درس‌ها آموزه‌های توست که در بستر تاریخ فرهنگ ملت‌ها سبب توسعه و استمرار ارزش‌های معنوی و ارتقای مکارم اخلاقی انسان‌ها می‌شود.

در پایان از خداوند متعال می‌خواهیم که به معلمان ما توفیق روزافزون عنایت فرماید و آنان را به صفات حمیده، آراسته گرداند و صبوری و بلند همتی و آزاد اندیشی را به آنان اعطاء فرماید تا بتوانند در تربیت و آموزش نسل سالم و صالح و خلاق موفق باشند چرا که آینده ایران در گروه کارآیی دانش آموختگان امروز است.