سازمان حفاظت از محیط زیست؛ مقصر اصلی آلودگی هوا

محمد درویش، عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور، در گفت‌وگو با ایکنا؛ با تأکید بر اینکه برای رفع معضل آلودگی هوا در شهر‌های بزرگ، نیاز به مدیران شجاع در سطوح مختلف مدیریتی کشور است، اظهار کرد: نیاز به مدیرانی داریم که ضمن شجاعت به تخصص بها دهند و از تجارب کشور‌های دیگر در این حوزه استفاده کنند. مسیر اشتباهی را برای حل آلودگی هوا طی می‌کنیم و تا زمانی که بر این کار اصرار داشته باشیم، تلاش‌های جزئی مانند بهبود کیفیت ترمز‌ها و سوخت و معاینه فنی‌ ما را به هدف نزدیک نمی‌کند، بلکه صرفاً سرعت دور شدن از هدف را کاهش می‌دهد.

وی افزود: باید تلاش کنیم در شهری که ظرفیت خودرو‌های آن هفت برابر معابر عمومی است، خودرو‌ها را کنار گذاشته و از حمل و نقل عمومی، دوچرخه یا پیاده استفاده کنیم؛ این در حالی‌ که به جای بهبود حمل و نقل عمومی و ایجاد مسیر‌های ایمن دوچرخه سواری، همچنان بر کیفیت سوخت خودرو یا معاینه فنی متمرکز شده‌ایم. حتی اگر تمام خودروها را برقی کنیم باز هم نمی‌توانیم مشکل ترافیکی و هدررفت وقت شهروندان را حل کنیم، آلودگی هوا و آلودگی صوتی همچنان باقی می‌ماند.

درویش با اشاره به عدم همراهی مدیران در اقداماتی مانند سه‌شنبه‌های بدون خودرو، گفت: در این کار شهردار تهران پیش‌قدم شد، در حال حاضر نیز سه شنبه‌ها با دوچرخه تردد می‌کند، اما وی از توانایی همراه کردن معاونان خود برای حضور در این کار برخوردار نیست، در نتیجه این اقدام در سطح نمایش باقی می‌ماند. شهردار حتی نتوانست از دوچرخه‌های بی‌دود حمایت کند، در نتیجه این دوچرخه‌ها را از سطح شهر جمع کردند.

عضو کرسی محیط زیست و امنیت ملی شورای عالی امنیت ملی، بیان کرد: مقصر اصلی آلودگی هوا سازمان حفاظت از محیط زیست است، چرا که این سازمان توانایی مطالبه‌گری از سازمان‌های دیگر برای کاهش آلودگی هوا را ندارد.

مدیرکل سابق مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت از محیط زیست یادآور شد: این سازمان باید بررسی کند که کدام یک از سازمان‌ها به وظایف خود عمل می‌کنند و چه نهادی عمل نمی‌کند و انجام وظایف و مسئولیت‌هایشان را از آنها مطالبه کند، اما وقتی این سازمان به وظایف ذاتی خود عمل نمی‌کند طبیعتا نمی‌تواند مطالبه‌گر انجام وظایف سازمان‌های دیگر باشد. تا زمانی که یک نفر از پرسنل سازمان محیط زیست با وسایل حمل و نقل عمومی سر کار نیاید، این سازمان نمی‌تواند آموزش و پرورش را برای در نظر گرفتن سرویس‌های عمومی برای مدارس یا شهرداری را برای گسترش حمل و نقل عمومی و ایجاد مسیر‌های ایمن دوچرخه سواری مجاب کند.

وی در پایان گفت: از سوی دیگر مشخص است که وقتی سازمان محیط زیست، سنگ فرش مقابل این سازمان را آسفالت می‌کند، سهمی برای تغییر مبلمان شهری از خودرو محوری به زیست محوری ندارد. برای کاهش آلودگی هوا علاوه بر شجاعت مدیران،‌ نیازمند توان مدیریتی بالا و تخصص و عدم تکرار مسیر‌های بیهوده هستیم.