به گزارش ایکنا؛ نخستین جلسه از مراسم عزاداری امام حسین(ع) امروز، سی و یکم مردادماه، در بیت آیتالله بروجردی و با سخنرانی حجتالاسلام سیدحسین مؤمنی برگزار شد که در ادامه متن آن را میخوانید؛
روز اول ماه محرم از اهمیت بالایی برخوردار است و از روایت استفاده میشود که روز استجابت دعاست. برای امروز روزه و دو رکعت نماز و یک دعا وارد شده است. چون شروع سال قمری است و اگر انسان سال جدید را با امام حسین(ع) آغاز کند، سال پربرکتی خواهد بود که سلوک در آن سال با توجه به امام حسین(ع) باشد و انسان بتواند سلوک دنیوی پیدا کند که برکت در زندگی انسان به این وسیله به وجود میآید.
سه مطلب در صدر و سه مطلب در ذیل این دعا آمده است. در حقیقت واقعبینی، خروج از جهل و توجه به خدا در این دعا وارد شده است که مضامین بلندی در این دعای کوتاه آمده است، اما در ابتدا میگوییم خدایا ما را از حملههای شیطان مصون بدار، چراکه به ما حمله میکند و تمام تلاشش این است که ما را از وادی شکر دور کند و به انسان سوءظن نسبت به خدا را القا کند؛ لذا میگوید خدایا کمک کن مبادا تلاش من صرفاً دنیا و رسیدن به متاع دنیا باشد.
کسانی که در کربلا این بلا را سر امام حسین(ع) آوردند، میدانستند که امام(ع) فرزند امام علی(ع) است و توجه داشتند، اما شیطان بر آنها مسلط شد که امام حسین(ع) را به بدترین شکل شهید کردند، هرچه همراه امام(ع) بود به غارت بردند، بعد با اسب جسارت کردند و کارشان با بدن که تمام شد به سراغ خیمه آمدند و غارت کردند. وقتی شیطان بر انسان غلبه کند به سرعت از صراط مستقیم فاصله میگیرد؛ لذا میگوییم خدایا کمک کن شیطان بر ما تسلط پیدا نکند و مبادا در مسیر گمراهی قرار بگیریم.
مورد دوم این است که نفس اماره، ما را به سمت گناه و معصیت و خروج از بندگی خدا امر میکند و باید مراقبه داشته باشیم، لذا میگوییم خدایا کمک کن که بر نفسم غلبه پیدا کنم. مبادا شهوت دنیا بر من غلبه پیدا کند که یکی از حربههای شیطان همین است و باید از خدا خواست که این شهوات بر ما غلبه پیدا نکند. چه اینکه اگر شهوات غلبه کنند، لذت برای ما شیرینی بیشتری خواهد داشت و از این رو باید از خداوند طلب کمک کرد تا بتوانیم نفس را تربیت کنیم که مبادا ما را به زمین بزند. چقدر آدمهایی را داشتهایم که در چند قدمی عاقبت به خیری بودند، اما به دلیل نفس اماره و تبعیت از آن، عاقبت به شر شدهاند.
سومین مورد این است که خدایا کمک کن به اموری مشغول باشم که من را به تو نزدیک کند که این امور عبارت از انجام واجبات و ترک محرمات است که مهمترین امور را در این زمینه تشکیل میدهند. بعد از این موارد آن چیزهایی که باید مورد توجه قرار گیرد عبارت از امور مستحبی هستند که عبارت از نافله شب، انس با قرآن و اتصال مستمر با حضرات معصومین(ع) است که انسان را رشد میدهد و ما را به خدا نزدیک میکند.
امام باقر(ع) فرمود هر کسی اهل انجام معاصی باشد، دشمن ماست و اگر کسی اهل انجام فرائض باشد و اوامر الهی را امتثال کند، دوست ماست. شب عاشورا امام حسین(ع) فرمود: من نماز را دوست دارم، ظهر عاشورا هم به نماز ایستاد. ما هم باید از امام(ع) الگو بگیریم؛ لذا زیارت امام حسین(ع) نیز عامل قرب است و ما را به خدا نزدیک میکند.
بعد از این سه درخواست، برخی دیگر از موارد آمده است که عبارت از توجه به خدا، دوری از یاس و کرنش در مقابل خداوند است. میگوییم همه چیز در مقابل تو سجده میکند و در ید قدرت توست. حتی بادهایی که در میان درختان میوزد در اختیار توست که اینها به انسان امیدواری میدهد، اما درگیر شدن با دنیا، روزمرگی و دلبستگی به دنیا موجب غفلت از خدا میشود، همچنان که بیتوجهی به واجبات و دور شدن از ائمه(ع) ما را از خدا دور میکند. ما در برابر این ویروس کرونا بسیار مراقبت میکنیم، اما متاسفانه ویروسهای متعددی هم داریم که ما را از خدا دور میکند که باید به آنها هم توجه داشته باشیم، ولی بیتوجهیم.
یکی دیگر از درخواستها که در آخر این دعاست اینکه میگوییم خدایا بهتر از آنکه مردم تصور میکنند ما را قرار بده. باید بدانیم که نگاه مردم به ما چیست و ما چطور رفتار میکنیم و از خدا بخواهیم ما را بهتر از این قرار دهد. در ادامه فرمود، خدایا خطاهایی از ما سر زده که هیچ کس نمیداند، اما تو میدانی و از خدا درخواست میکنیم که آنها را ببخشد. بنابراین میخواهیم سال جدید را با نام امام حسین(ع) شروع کنیم، پس از خدا بخواهیم تا گناهان ما را ببخشد. آخر این دعا نیز چند ذکر بسیار مهم آمده که بسیار عجیب است و چقدر اینکه انسان بداند خدا کافی است و جز او معبودی نیست، موجب امیدواری میشود.
انتهای پیام