سوختن خیمه‌ها برای ساختن فردای عاشوراست / رمز باروری شیعه با شهادت

به گزارش ایکنا، طوبی کرمانی، عضو هیئت علمی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران، شامگاه دوشنبه، 10 شهریورماه، در ادامه سلسله نشست‌های «چراغی دیگر»، که در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد، گفت: امام حسین(ع) و حضرت زینب(س) در کنار یکدیگر بزرگ شدند و رشد کردند تا نوبت به ازدواج زینب رسید.

وی ادامه داد: شرط زینب برای ازدواج مال، جاه و جلال نیست، بلکه شرط او برای ازدواج آن است که در همه عمر و در سفر و حضر با حسین(ع) باشد؛ زینب قرار است پیام‌آور عاشورا باشد و این رسالت سنگین را بر دوش کشد، الگو باشد و در علقمه دستان علمدار بریده شده، آتش گرفتن خیمه‌ها و غارت وسایل اهل بیت(ع) را ببیند، اما صبوری کند.

استاد دانشگاه تهران بیان کرد: وقتی شمر بر سینه برادر بلند شده و می‌خندد توان زینب تمام می‌شود، ولی حسین(ع) می‌فرماید: «لا تشکو و لا تقولوا بالسنتکم ...» و زینب آرام می‌گیرد؛ خیمه‌ها می‌سوزند، ولی این ساختن برای سوختنی است تا فرداهای عاشورا همچنان روشن بماند.

الگوسازی دشمن در کنار الگوی عاشورا

وی با بیان اینکه زینب الگوی بی‌همتا برای همه انسان‌های آزاده است، تأکید کرد: دنیای امروز به خوبی متوجه شده است که اگر بخواهد شاکله جوان، نوجوان و زن و مرد را به گونه‌ای که خود می‌خواهد شکل دهد آسان‌ترین و کم‌هزینه‌ترین راه، الگوسازی است. به همین دلیل هنرپیشه‌ها و ورزشکارها و هالیوود را به میدان می‌آورد تا برای نسل جوان الگو درست کند و این گزاف نیست که دختران و پسران جوان چیزی را شب می‌بینند و فردا بازتاب آن در جامعه دیده می‌شود.

کرمانی با ذکر اینکه زینب در کنار برادرش اسوه و الگوست همان طور که انبیا در کنار برخی زنان مانند مریم و آسیه الگو بودند، تصریح کرد: دشمنان در کنار الگوسازی شبهه‌آفرینی در الگوهای دینی هم می‌کنند؛ مگر نپرسیدند که امام علی(ع) مگر نماز هم می خواند که در مسجد کوفه شهید شد و یا امام حسین(ع) مگر مسلمان بود که حج را ترک کرد.

رمز باروری شیعه

وی اضافه کرد: بزرگترین شیعه‌شناسان در پایان جنگ صدام علیه ایران (تأکید می‌کنم جنگ عراق و ایران نه جنگ صدام علیه ایران) جمع شده و کنفرانسی را در دانشکده حقوق اسرائیل تشکیل دادند؛ سه روز کنفرانس برگزار و در آن 30 مقاله ارائه شده، فقط برای یافتن رمز اینکه هر قدر شیعه را می‌کشند، بارورتر می‌شود؛ در پایان به دو کلیدواژه یعنی پرچم سرخ حسینی و پرچم سبز مهدوی رسیدند؛ یعنی شیعه با پرچم سرخ قیام کرده و با پرچم سبز به آن بقا می‌بخشد. بی‌جهت نیست که امام خمینی(ره) فرمودند: محرم و صفر را زنده نگه دارید تا اسلام زنده بماند.

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در پاسخ به این سؤال که چرا در کربلا جز برخی فرزندان و برادران امام حسین(ع) از دیگر قوم و خویش ایشان خبری نیست؟ گفت: وقتی چراغی نورافکن است تابش نورافکن اجازه تلألؤ را به دیگران نمی‌دهد؛ وقتی عباس که مظهر ادب و گذشت است دیده می‌شود دیگران آن حال و نور را ندارند. وقتی زینب(س) با اسرا به مدینه برگشتند، خیلی شرمنده بودند که اگر من ام‌البنین(س) را ببینم و او سراغ پسرانش را بگیرد چگونه جواب دهم، ولی وقتی ام‌البنین(س) حضرت زینب(س) را دید هیچ نپرسید و فقط گفتن من تو را نشناختم، زیرا چهره زینب(س) رنج کشیده و پیر شده بود؛ لذا همه فرزندان ام‌البنین(س) و همسران دیگر امام(ع) در صحنه بودند، ولی نورافکن اجازه نمی‌دهد.

کرمانی تصریح کرد: مسئله دیگر اینکه وظیفه‌ای برای رفتن همه به کربلا نبوده است؛ زیرا حضرت(ع) مکه را به قصد کوفه ترک کردند تا مسالمت‌آمیز آنجا را بگیرند، به همین دلیل عبدالله بن عباس و عبدالله بن جعفر و ... با او همراهی نکردند و البته امام(ع) هم نفرمودند که همه وظیفه دارند بیایند، لذا حضرت(ع) آن هم با تقدیر و اجبار حر به کربلا رفتند؛ پس اگر کسی در معرکه نبود، ذمی بر او نیست مانند خود ام‌البنین، ولی کسانی که دعوت شدند و نیامدند مورد مذمت هستند. امام حسین(ع) در شب عاشورا در تاریکی فرمودند هر کسی دوست دارد برگردد و من بیعتم را از او برداشتم. قرار نبود ایشان صحنه جنگی فنی برقرار کنند؛ لذا در بیابان جنگیدند و خواستند همه زیبایی‌ها در برابر زشتی‌ها نشان داده شود.