حضرت مهدى(عج) براى تحقق آرزوهاى دیرین و فروخفته بشر و تحقق وعدههاى حتمى الهى قیام و در سایه حکومت خود، امت اسلامى مجد و عظمت فوقالعاده پیدا خواهد کرد و پرچم اسلام بر فراز گیتى به اهتزاز درخواهد آمد. نداى اسلام در تمام اقطار و اکناف عالم طنینانداز مىشود، نشانى از شرک و کفر بر روى زمین باقى نمىماند و در هر نقطه بانگ وحدانیت پروردگار و شهادت به رسالت رسول اکرم(ص) طنین مىاندازد و مردم را به ولایت امیرالمؤمنین(ع) و برائت از دشمنان آن حضرت فرا مىخواند. به مدد الهى زمین را از لوث وجود دشمنان اهلبیت پاک کرده و ریشه حکومتهاى جابرانه را برمىکند. شرق و غرب عالم به تسخیر آن حضرت درخواهند آمد و همه گردنکشان در برابر حضرتش تسلیم خواهند شد.
در این میان تامل و تفکر درخصوص ولایتعهدی ایشان مبتنى بر اصول و مبانى اصیل اسلامى برگرفته از آیات و روایات از جمله ضرورتهاى عصر حاضر تلقى مىشود که مهدىپژوهان باید با جدیت هرچه تمامتر خود را درگیر این عرصه کنند و در این میدان پژوهشهاى عمیق، فنى و کاربردى مبتنى بر واقعگرایى، نگاه کلان و نیازسنجى جامعه را ارائه دهند.
آنچه مسلم است حکومت جهانى با محوریت اسلام اصیل براساس فضیلتمحورى و عدالتگسترى توسط امام زمان (عج) محقق خواهد شد. امام باقر(ع) مىفرماید: «در عصر ظهور امنیت در حد اعلاء خود بوده و هر سنت حسنه متروک احیا مىشود.»
حال پرسش اساسى این است که استراتژى امام (ع) براى تحقق حکومت متعالى خود چیست ؟ آیا با روشهاى مسالمتآمیز به هدف خود مىرسد؟ و یا جنگ و جهاد نیز گزینه موردنظر است؟ در حقیقت آنچه براى امام (ع) در مسیر قیامش پایه و اساس بوده اصل دعوت است، بنابراین در ابتدا امر و در سرآغاز قیام مهدوى آنچه مورد استفاده حضرت قرار مىگیرد، دعوت و تبلیغ به روشهاى مسالمتآمیز و عارى از هر نوع خشونت است. امام زین العابدین(ع) در قالب روایتى مىفرماید: «حضرت مهدى (عج) مردم را به آن چیزى که پیامبر(ص) دعوت نمود، دعوت مىکند و مىگوید: من پسر پیامبر خدا هستم و شما را به آنچه او دعوت کرده دعوت مىکنم.»
اما از آنجا که هدف از قیام حضرت مهدى (عج) برپایى حکومت الهى در سراسر جهان و نابودى و اضمحلال ستم و ستمگر در اقصى نقاط گیتى است، طبعا با موانع و کارشکنىهایى روبهرو و ملزم و مجبور به جنگ و جهاد نظامى مىشود. روایات بسیارى به این مسئله اشاره کردهاند. مرحوم شیخ صدوق در روایتى ویژگىهاى امام زمان (عج) را این چنین توصیف مىنماید: «امام زمان (عج) بـه پنج پیامبر شبیه است، اما شبهات ایشان به جدش مصطفى و خارج شدن او به وسیله شمشیر و کشتن دشمنان خداست و او به وسیله شمشیر و ایجاد رعب در دل دشمنانش یارى مىشود. اشاره روایت به برخورد قاطع پیامبر اعظم (ص) با سران شرک و کفر در بدو تاسیس حکومت مدینه است که امام زمان (عج) هم براى تاسیس حکومت خود این چنین شیوه و سیرهاى را اتخاذ خواهد کرد.
امام صادق(ع) با یک نگاه تطبیقى و مقایسهاى بین اوضاع و زمانه پیامبر(ص) با فضا و فرهنگ حاکم بر عصر ظهور، جنگ نمودن امام زمان با مخالفان را بسى دشوارتر از غزوات پیامبر(ص) مىداند و مىفرماید: «قائم آل محمد درجنگ به امرى برمىخورد که رسولاللّه هرگز برخورد نکرد. دشمنان پیامبر بتپرست بودند و سنگ و چوب را پرستش مىکردند، اما کسانى بر امام زمان(عج) خروج مىکنند که براى امام قرآن تفسیر کرده و با حضرت مىجنگند.»
در حقیقت دشمنان پیامبر(ص) اعراب بدوى بودند که در عصر جاهلیت زندگى و بدون هیچ گونه نفاقى در مقابل پیامبر صفآرایى مىکردند، اما مخالفان امام زمان (عج) در قالب نفاق، کتاب خدا مىخوانند و با حضرت به مقاتله و مبارزه مىپردازند. لذا کسى که داراى بصیرت دینى و درک صحیح پیرامون خود باشد و در رکاب امام زمان (عج) مجاهده نماید و به فیض شهادت نائل شود، پاداش عظیمى را به دست آورده است. امام باقر(ع) مىفرماید: «شهادت در رکاب امام زمان (عج) ثواب دو شهید را دارد». در کافى شریف روایتى با چنین مضمونى وارد شده است: رزمنده امام عصر(عج) اگر دشمن را بکشد، پاداش 20 شهید را دارد و کسى که همراه قائم ما به شهادت برسد پاداش 25 شهید را دارد.
پس از بیان این بحث که امام زمان (عج) در مسیر تحقق حکومت جهانى خود به ناچار متوسل به شیوه نظامى خواهد شد، در ادامه برخى نکتهها در مدیریت راهبردى کلان و فرماندهى امام (ع) در این عرصه مورد بررسى قرار مىگیرد.
یکى از عوامل مهم و حیاتى براى یک فرمانده جنگى قاطعیت و جدى بودن است، زیرا جنگ فراز و نشیبهاى بسیارى دارد و مدیریت و هدایت در آن حرف آخر را مىزند. بنابراین فرماندهى و اداره کردن جنگ، نوع، چینش نیروها، رعایت مسائل حفاظتى و... نقش اصلى را در مشخص کردن نتیجه جنگ دارد و این میسر نمىشود، مگر با مصمم بودن و قاطعیت فرمانده جنگ و این ویژگى را امام زمان (عج) بهطور کامل دارد و خود را متعهد به آن مىداند. مرحوم علامه مجلسى در بحارالانوار از کتاب فضل بن شاذان روایتى بدین مضمون نقل کرده است: «در پرچم حضرت نوشته شده است گوش فرا دهید و اطاعت کنید».
همچنین در باب قاطعیت امام زمان، پیامبر(ص) به على (ع) مىفرماید: «یا على هنگامىکه قائم ما قیام نماید 313 نفر به عدد اصحاب بدر پیرامون او هستند و شمشیر حضرت ندا مىدهد: برخیز یا ولى اللّه و دشمنان خدا را نابود کن».
مهدىباوران که در عصر ظهور منتقم آل محمد(ص) و منجى عالم بشریت هستند در زمره مهدىیاوران قرار خواهند گرفت و با تمام وجود شیفته جهاد و مبارزه در راه خدا هستند و با قرار دادن جان و خون خود ـ که تمام هستى یک انسان به شمار مىرود ـ در طبق اخلاص، دلداده امیر لشکر خود و لحظه شمار کسب فیض عظمى شهادت در راه معبود و معشوق خود هستند. امام صادق (ع) شهادتپیشگى و روحیه جانثارى اصحاب قائم (عج) را با این کلمات و مضامین توصیف مىکند، آنان از ترس خدا بیمناکند و آرزوى شهادت دارند، خواستهشان این است که در راه خدا کشته شوند و شعارشان یا ثارات الحسین(ع) است.
حکومتى که بنیان آن بر تقوا و عدالت پىریزى و استوار شده و هدف و مقصد آن به تعالى رساندن انسان و حفظ و حراست از هنجارهاى اسلامى در ابعاد اخلاقى، اجتماعى، سیاسى و... است، نیازمند سپاهیانى است که واجد تمامى ملکات و فضایل انسانى باشند و اصحاب حضرت قائم (عج) این چنین هستند. امام صادق (ع) در بیان حالات و روحیات مهدویون مىفرماید: «آنان پارسایان شب و شیران روز هستند و از ترس خدا حالت خاصى پیدا کردهاند، خداوند به وسیله آنان به امام حق یارى مىرساند».
منابع: پایگاه Ensani.ir و کتب حدیثی کافی و بحارالانوار
انتهای پیام