تأملی بر عملکرد صدا و سیمای گیلان در پاسداشت موسفید‌کرده‌های عرصه قرائت قرآن
عبدالله عارفی‌پور از فرهنگیان بازنشسته و اساتید قرائت قرآن گیلان طی یادداشتی بر عدم واکنش مناسب صدا و سیمای گیلان در پی درگذشت پیشکسوت قرآنی، سیدکاظم فخرموسوی گلایه کرد.
به گزارش ایکنا، حاج سیدکاظم فخر موسوی، پیشکسوت قرآنی استان گیلان روز میلاد رسول رحمت حضرت محمد مصطفی (ص) دعوت حق را لبیک گفت. این استاد متخلق که عمر شریف خود را در خدمت به ساحت نورانی قرآن و اهل بیت علیهم السلام سپری کرد با تربیت صدها شاگرد مسیر روشنی را در چشم‌انداز فعالیت‌های قرآنی استان ترسیم کرد. در ادامه یادداشتی از یکی از فعالان قرآنی استان گیلان را می‌خوانید؛
«در فاصله حدود یک ماه، دو نفر از بزرگواران عرصه هنر و فرهنگ و تلاوت و ترویج آموزش‌های قرآن دعوت حق را لبیک گفتند که هر دو نفر از خانواده نام‌آشنا و بزرگوار فخر موسوی بودند.
مرحوم سیدمحمود (امیر) فخر موسوی که از هنرمندان، نویسندگان و شاعران متعهد و ارزشی این دیار بودند، حدود یک ماه قبل به دیار باقی شتافتند و در چند روز گذشته، استاد پیشکسوت قرآنی، ذاکر اهل بیت عصمت و طهارت(ع) و معلم اخلاق، آقای سیدکاظم فخر موسوی پس ازسال‌ها مجاهدت فرهنگی و تلاش‌های زایدالوصف در زمینه ترویج و آموزش قرآن، دعوت حق را لبیک گفت. در این رخداد تأسف‌انگیز که به فاصله حدود یک ماه اتفاق افتاد، نوع عملکرد صدا و سیمای گیلان محل تأمل است.
زمانی که مرحوم امیر فخرموسوی از دنیا رفت، صدا و سیمای گیلان با تهیه گزارش از مراسم تشییع و تدفین این هنرمند نام‌آشنا گزارش مفصل همراه با مصاحبه با فرزند و دوستان یاران ایشان تهیه و پخش کرد که به جای خودکار بسیار درست و با ارزشی بود و شایسته نکوداشت این مرد بزرگ و اندیشمند بود.
اما سؤال اینجاست که یک ماه بعد، معلم و استاد فرهیخته قرآنی استان که سال‌ها با کمترین امکانات، اقدام به ترویج فرهنگ قرآنی کرده و با اخلاص شاگردان بسیاری را تربیت کرده و به جامعه تحویل داده است و در مسابقات مختلف به داوری پرداخته است و برای آموزش و ترویج قرآن، حرص خورده و جان گذاشته و اثرگذاری مشهودی در این زمینه داشته است، شایسته بود که این نکوداشت در مورد این انسان شریف نیز صورت گیرد. در حالی که متأسفانه از صدا و سیمای جمهوری اسلامی مرکز رشت هیچگونه تیتر خبری یا گزارشی منتشر نمی‌شود.
آیا اثرگذاری یک معلم پیشکسوت قرآنی که عمری با مجاهدت و عشق در پرورش و تربیت نسل قرآنی تلاش کرده، شایسته آن نیست که صدا و سیمای رشت اقدام به معرفی ایشان لااقل در زمان فوتشان کند؟ البته سیمای مرکز گیلان پس از گذشت حدود یک هفته به ذکر نام و اشاره‌ای کوتاه طی پیام آیت‌الله رمضانی که در فوت این عزیز صادر شده بود، مبادرت کرد که اصلاً شایسته نام این مرد بزرگ نبود.
هر چند امثال سیدکاظم فخر موسوی به اینگونه معرفی‌ها نیازی ندارند و آن کس که باید قدر زحماتشان را بداند و اجر لازم را عنایت فرماید خدای قرآن است که یقیناً پاداش اجر معنوی به ایشان عطا خواهد کرد، اما مقصود از این نوشته تبلیغ، گسترش و تشویق فعالیت‌های قرآنی است که لازمه کار فرهنگی است.
علی ای حال ما این گله‌مندی را از صدا و سیما داریم. هر چند متأسفانه این روند در صدا و سیمای کشور هم مشاهده می‌شود که گاهی اوقات وقتی یک هنرپیشه و هنرمند که حتی ممکن است، زیاد معروف نباشد از دنیا می‌رود اخبار آن در چند بخش خبری روی آنتن می‌رود اما وقتی یک استاد پیشکسوت قرآنی مانندحاج علی اربابی از دنیا می‌رود، فردی مطلع نمی‌شود.
جا دارد از شورای عالی قرآن که متکفل و جهت‌دهنده فعالیت‌های قرآنی در صدا و سیما است، انتظار داشته باشیم نسبت به این موضوع حساس بوده و پاسداشت موسفید کرده‌ها و فعالان و مجاهدان عرصه قرائت و تلاوت را از مسئولان امر بخواهد.
مجدداً یادآوری می‌کنم که هدف این قلم زیر سؤال بردن پاسداشت مرحوم امیر فخرموسوی نیست، بلکه آن کار در جای خود لازم، درست و ارزشمند است، بلکه منظور این است که این کار در سایر عرصه‌ها نیز صورت پذیرد.
عبدالله عارفی‌پور»
انتهای پیام
