Quran baxımından yaxşılığın kamilliyi
"Bəqərə" surəsinin yüz yetmiş yeddinci ayəsi yaxşılıq və əməlisalehlərin vəsfində nazil olmuşdur. yaxşılığın əsas meyarlarının tam siyahısı bu ayədə bəyan edilmişdir ki, bunlar: Allaha, axirətə, mələklərə və səmavi kitablara iman, həmçinin infaq, namazı bərpa etmək, zəkat vermək, əhdə vəfa etmək və təqvaya riayət etməkdir. Həzrət Məhəmməddən (s) nəql edilmişdir ki, kim bu ayəyə əməl etsə, imanı kamil olar.
"Yaxşı əməl heç də (namaz vaxtı) üzünüzü günçıxana və günbatana tərəf çevirməkdən ibarət deyildir. Yaxşı əməl sahibi əslində Allaha, axirət gününə, mələklərə, kitaba (Allahın nazil etdiyi bütün ilahi kitablara) və peyğəmbərlərə inanan, (Allaha) məhəbbəti yolunda (və ya mal-dövləti çox sevməsinə baxmayaraq) malını (kasıb) qohum-əqrəbaya, yetimlərə, yoxsullara, (pulu qurtarıb yolda qalan) müsafirə (səfər əsnasında pulu qurtarıb yolda qalan yolçulara), dilənçilərə və qulların azad olunmasına sərf edən, namaz qılıb zəkat verən kimsələr, eləcə də əhd edəndə əhdinə sadiq olanlar, dar ayaqda, çətinlikdə (ehtiyac, yaxud xəstəlik üz verdikdə) və cihad zamanı (məşəqqətlərə) səbir edənlərdir. (İmanlarında, sözlərində və əməllərində) doğru olanlar məhz onlardır. Müttəqilər də elə onlardır!". (Bəqərə, 177).
Bu ayənin birinci hissəsini anlamaq üçün Təbərsinin nəzəri maraqlıdır. O, deyir ki, müsəlmanların qibləsi Qüdsdən Kəbəyə köçürüləndə müsəlmanlar, yəhudilər və xristianlar arasında çoxlu mübahisələr olub. Yəhudilər qərbə, xristianlar isə şərqə namaz qılmağı düzgün hesab edirdilər. Allah bu ayəni nazil etdi və bu münaqişəni fəri bilib əsas məsələni, yəni yaxşılıq və xeyirxahlığı izah edib.
İnamın tamamlanması
Bu ayəyə görə şərq və qərbə dönmək yaxşı deyil. Əksinə, Allaha, axirətə, mələklərə və səmavi kitablara iman yaxşıdır. Qohumlara, yetimlərə, kasıblara, azğınlara, dilənçilərə mal vermək, qul azad etmək də yaxşıdır. Bu ayənin davamında da namazı bərpa etmək, zəkat vermək, əhdə vəfa etmək və çətin anlarda səbr etmək də yaxşılıq və xeyirxahlıq kimi tanınır.
Bir çox təfsirlərdə bu ayə haqqında Həzrət Peyğəmbərdən (s) belə bir rəvayət nəql edilmişdir ki, kim bu ayəyə əməl edərsə, imanı kamil olar. Əllamə Təbatəbai bu ayənin peyğəmbərlər məxsus olduğuna inanır. Amma peyğəmbərlərlə yanaşı, məsumlara və ağıl sahiblərinə də şamil olur. "Ulul-Əlbab" ağıl, düşüncə, dərrakə və bəsirət sahibidirlər. cahillərə, nadanlara və kürdlərə qarşı haqqın qəbulunda olan ağıl, təfəkkür, idrak və nəfs dünyagörüşü sahibləri deməkdir. Bu dəstənin həqiqəti qəbul etməkdə cahillərə, nadanlara qarşı olmasıdır.
