به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) شعبه اروپا، متن بیانیه اتحادیه اروپایی علما و تئولوگهای شیعه به شرح زیر است:
«وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ » سوره بقره آیه 143
ما تو را جز برای رحمت جهانیان نفرستادیم
آن گونه که قرآن کریم بیان میفرماید، خداوند سبحان پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله را رحمت برای جهانیان قرارداده است. براین اساس پیروان راستین اسلام نیز در شعاع و پرتو همان رحمت با جهانیان تعامل میکنند.
متأسفانه این روزها شاهد آن هستیم که انتشار کاریکاتور اهانتآمیز در تیراژ میلیونی توسط نشریهی فرانسوی «شارلی ابدو» جسارتی بزرگ به ساحت مقدس پاکترین انسانها یعنی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله روا داشته و باعث آزار و اذیت روحی و عاطفی یک میلیارد و پانصد میلیون مسلمان شده و قلب این همه انسان را جریحه دار کرده و آرامش جامعه را با اختلال مواجه ساخته است. بنابراین، از نظر ما این عمل بر خلاف اخلاق، حقوق انسان و برخی از قوانین کشورها و نیز بر خلاف عقلانیت بوده و محکوم است.
جا دارد از صحنهگردانان این جریان سؤال کنیم که چرا باید یک انسان الهی و پاک که الگوی عدهی زیادی از بشریت بوده و مورد احترام آنهاست، مورد اهانت قرار گیرد؟ آیا توهین به چنین انسانی که پیامی جز «رحمت، صلح و دوستی برای جهانیان» ندارد، یک امر ضد اخلاقی و برخلاف ارزشهای انسانی متعارف نیست؟
از سوی دیگر، اهانت به بزرگان ادیان مصداق آزار و اذیت پیروان ادیان و تجاوز به حقوق آنان است؛ از حقوقدانان انتظار میرود نسبت به این مسأله بررسی حقوقی کنند؛ زیرا بسیار روشن است که آزادی بیان و آزادی ادیان از حقوق ابتدایی بشراست و هر دو باید مورد احترام قرار گیرند. اما حریم انسانها و احساسات و عواطف مردم نیز باید حفظ شود و نباید به بهانهی آزادی بیان قلوب آنان جریحه دارشود؛ بنابراین، به حکم عقل باید حق آزادی بیان در مورد باورهای دینی مردم محدودیتهایی داشته باشد تا به بهانهی آن به پیروان بزرگترین ادیان ابراهیمی توهین نشود. این در حالی است که آزادی مطلق حتی در مکتب لیبرالیسم هم وجود ندارد. آزادی فردی نیز تا زمانی مجاز دانسته میشود که به دیگری آسیبی وارد نکند. هر گاه آزادی فردی باعث شود دیگری مورد آزار قرار گیرد ممنوع میشود و جرم است. به نظر ما براساس تعریفی که در غرب از آزادی شده کسی مجاز به اهانت مقدسات پیروان ادیان نیست.
به علاوه، جامعهی امروز بشر پیش از هر زمان نیازمند آرامش و امنیت است و نباید با هتک حرمت مقدسات و تحریک احساسات مذهبی و دینی، امنیت و آرامش جامعه به مخاطره بیفتد؛ چرا که این امر به سود جامعه و انسانها نیست؛ اگر به دنبال تحقق اخلاق وامنیت جهانی و زندگی مسالمتآمیز هستیم راهش نه تندروی و افراط است و نه توهین و اهانت. به طور یقین امنیت و آرامش با تحریک احساسات مذهبی و جریحه دار کردن قلوب یک میلیارد و پانصد میلیون نفر انسان به دست نمیآید. با تهدید و توهین، هیچگاه امنیت و آسایش نخواهد بود و عقلای بشر چنین چیزی را تجویز نمیکنند.
حتی در حال حاضراز نظر قانونی در برخی از کشورها «اهانت به مقدسات» جرم است، گرچه نسبت به اجرای این قانون بیمهری شده است؛ همان طور که در فصل 11 بند 166 از بخش ویژهی قانون جزایی آلمان آمده است: «هر کسی که با انتشار و پخش هر نوع نوشته، محتویات اعتقادات مذهبی و جهان بینی دیگران را به شیوهایی مورد آزار قرار دهد و باعث شود صلح عمومی بر هم زده شود باید با حبس تا سه سال و یا جریمه مجازات شود.»
البته مدیریت پشت صحنهی این مسائل نباید مورد غفلت قرار گیرد. به راستی کسانی که این نقشههای شوم را به این شکل به بهانههای مختلف طراحی میکنند، چه اهدافی در سر دارند؟ آنها برای چه چیزی تلاش میکنند و چرا در صدد هستند که جامعه را نا امن و پر آشوب و پرالتهاب کنند؟ چرا به جای تقریب مذاهب و ادیان و آشتی میان بشریت آتش بیار جنگ تمدنها میشوند و میخواهند در دنیا آشوب به پا کنند؟ این مسائل به نفع چه کسی است؟
به همین جهت است که رهبران ادیان و از جمله پاپ به درستی، غیر عقلانی بودن توهین به ادیان را اعلام کردند و رئیس جمهور و صدر اعظم آلمان هم در راهپیمایی برلین همبستگی خود با جامعهی مسلمانان را نشان دادند.
بنابراین ازعموم مسلمانان شریف اروپا درخواست میشود تا هوشمندانه این صحنه را مدیریت کنند و از طریق قانونی، اعتراضات خود را به گوش همگان برسانند؛ امید است عقلای بشر و جوامع بینالمللی و انسانهای آزاده این امور ضد اخلاقی و غیرمطابق با عقلانیت و امنیت را محکوم کنند تا زمینههای تکرار چنین امور قبیحی در جامعهی بشری از میان رود.
والسلام علکیم و رحمةالله
رضا رمضانی
رئیس اتحادیهی اروپایی علما و تئولوگهای شیعه