به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، محمدرضا بهرنگی، استاد دانشگاه خوارزمی و عضو شورای علمی در حاشیه برگزاری دومین نشست شورای علمی چهارمین دوره مسابقات مناظره دانشجویان ایران درباره مهمترین دستاورد مسابقات مناظره دانشجویان گفت: «مهمترین دستاورد این مسابقات را میتوان اینگونه بیان کرد که ما میل داریم جامعه ما، جامعهای خردمند، اهل تفکر و تدبر باشد. اگر جامعه بر اساس تفکر و تدبر حرکت کند و این تفکر منطقی باشد، بسیاری از مسائلی که امروز با آن مواجه هستیم و ناشی از نبود تفکر است حل خواهد شد. ابتداییترین مسئله در مسیر پیشرفت فرهنگیِ یک جامعه این است که افراد بتوانند مذاکره کنند، در شنیدن آرای مخالف شکیبا باشند، از نظراتِ مغایر با نظر خودشان برای تکمیل ضعفهای خود استفاده کنند، سعی کنند منطقی با امور برخورد کنند و وجدانشان آن قدر قوی شده باشد که وقتی به منطق رسیدند، بدون توجه به منافع شخصی آن را قضاوت کرده و قبول داشته باشند؛ حتی اگر به ضرر شخصی خودشان تمام شود. ما باید قدرت حل مساله داشته باشیم و بتوانیم خلاقیتها را شکوفا کنیم؛ این چیزی است که به آن حیات طیبه میگویند. حیات طیبه یعنی انسانها طبیعت و سرشت خودشان را برای فکر کردن به کار میگیرند و بر اساس آن رشد پیدا میکنند؛ رشد عقلی، فکری و منطقی.»
بهرنگی درباره اهمیت و لزوم برگزاری مسابقات گفت: «سالها پیش که هنوز مسابقات مناظرهای در ایران برگزار نمیشد، روی این موضوع فکر میکردم که جای فرهنگ مناظره در کشور ما که یک کشور اسلامی است بسیار خالی به نظر میرسد. من بسیار خوشحال هستم که مسابقات مناظره دانشجویی با همت سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی برای اولین بار در ایران پایهگذاری شده است. این مسابقات هر دوره با کیفیتتر از دوره قبل برگزار میشود و نکتهای که برای من خیلی جالب میباشد، این است که دسته بندیهای ایجاد شده و موضوعهایی که برای مناظره انتخاب میشود بسیار عمیق و علمی هستند و اگر برگزار کنندگان مسابقات هم بیان نکنند، مشخص است که به سمت معادلات ساختاری و اکتشافی حرکت کردهاند. پشت همه این اتفاقات، منطق وجود دارد و همین امر باعث شده که این مسابقات از سطحی بودن فاصله بگیرد. جامعه ما به شدت به این شیوه تفکر نیاز دارد؛ اگر قصد داریم بگوییم که اسلامی هستیم، باید همین کارها را انجام دهیم.»
وی درباره نحوه برگزاری این مسابقات افزود: «تا به اینجا نحوه برگزاری مسابقات مناظره بسیار خوب بوده اما پیشنهادی که بنده ارائه میدهم این است که طی یک نظرسنجیِ جامع از تمامی اساتید سوال شود که در طول سالها تدریس به جوانان احساس میکنند چه مسائلی برای جامعه لازم است که میتواند توسط دانشجویان به فضای جامعه انتقال پیدا کند و تبدیل به یک فرهنگ شود و این موضوعات تبدیل به موضوعات مناظره شوند؛ چرا که مخاطبین مسابقات مناظره، مردم هستند. فرقی هم نمیکند که این موضوعات در فیزیک، ریاضیات، قرآن، اخلاق یا هر زمینه دیگری باشد. هدف مسابقات مناظره این است که دانشجویان مهارت مناظره پیدا کنند و گفتمان داشته باشند تا وقتی نماینده مجلس شدند، بتوانند قوانین را بر اساس استدلالهای درست و منطقی تصویب و رد کنند. دانشجویانِ امروز در آینده نماینده مجلس، وزیر، وکیل و... خواهند شد و نباید فقط به رای خودشان اکتفا کنند؛ باید شکیبایی داشته و انعطاف پذیر باشند تا بتوانند آرای مغایر با نظر خود را بشنوند تا بعد به منطق درست برسند. تمام مدارس و مراکز آموزشی، از پیش دبستانی تا دکتری باید فرهنگ گفتمان و مناظره را ترویج دهند و این سیاست باید سیاست همه مربیان و اساتید باشد.»