در دانشگاه ادیان و مذاهب؛
حجیت احادیث فقهی مشترک میان فریقین بررسی شد
گروه دانشگاه: پایان‌نامه کارشناسی ارشد «حجیت احادیث فقهی مشترک میان فریقین» امروز در دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، جلسه دفاع از پایان‌نامه کارشناسی ارشد با عنوان «حجیت احادیث فقهی مشترک میان فریقین» در گروه مذاهب فقهی معاونت آموزشی و پژوهشی دانشکده مذاهب دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار شد.
در این جلسه که امروز شنبه، 26 دی در سالن کنفرانس امام موسی صدر دانشگاه ادیان و مذاهب با حضور حجت‌الاسلام سیدمحمدکاظم طباطبائی به‌عنوان استاد راهنما، حجت‌الاسلام رضا اسلامی، استاد مشاور و آیت‌الله محمد هادی یوسفی غروی در جایگاه استاد داور برگزار شد دانشجو سیدمحمدحسن حکیم از پایان‌نامه‌اش دفاع کرد.
در چکیده این پایان‌نامه آمده است: «حدیث مشترک» به‌عنوان یکی از راه‌های دستیابی به سنت موضوع این پژوهش است. «اشتراک در حدیث» ناظر به اتحاد الفاظ متون حدیثی است که از دو طریق غیر هم مذهب رسیده باشد. این گونه از احادیث حجم معتنابهی از متون حدیث فقهی را تشکیل می‌دهد.
این نگارش در پی آن است که نسبت صحیح «حدیث» ـ با التفات و تمرکز بر «حدیث مشترک»، با «سنت» را تبیین کرده و با توجه به جایگاه «حدیث مشترک» در دستیابی به «سنت»، به تبیین حجیت و اعتبار عنصر «اشتراک» به‌عنوان قرینه‌ای اطمینان‌آور برای اثبات «سنت» بپردازد.
این مهم از دو مسیر «ملاک تواتر» یا همان «نفی احتمال تبانی بر کذب» و «نظریه احتمال» پی جویی می‌شود.
در «ملاک تواتر» تلاش می‌شود تا تقابل میان فریقین در تمامی مراحل دانشی حدیث و احتراز جدی هر طایفه از گروه مقابل تبیین شود. تبیین این تقابل به‌طور قهری «احتمال تبانی بر کذب» را نسبت به این دو گروه متخاصم در خصوص «حدیث مشترک» منتفی می‌کند. با روشن بودن منشأ واحد در صدور حدیث میان فریقین که همانا رسول مکرم اسلام(ص) است، می‌توان نتیجه گرفت که «اشتراک در حدیث» موجب اطمینان به صدور آن خواهد شد. اطمینانی که مبتنی بر «نفی احتمال تبانی بر کذب» یا همان «ملاک تواتر» است.
در «نظریه احتمال» تلاش می‌شود تا با اشاره به نظریه احتمال «شهید صدر» و بهره‌گیری از تلاش علمی ایشان، با استخراج و تشکیل جامعه آماری دقیقی از «کتاب الطهاره» نسبت «اشتراک» و همچنین نسبت «اعتبار» در این جامعه آماری مشخص شود. آنگاه نتایج حاصله، مبتنی بر فرمول «احتمال شرطی»، تحلیل شده و میزان «اعتبار اشتراک» به‌واسطه آن مورد محاسبه قرار می‌گیرد.
در این جلسه که امروز شنبه، 26 دی در سالن کنفرانس امام موسی صدر دانشگاه ادیان و مذاهب با حضور حجت‌الاسلام سیدمحمدکاظم طباطبائی به‌عنوان استاد راهنما، حجت‌الاسلام رضا اسلامی، استاد مشاور و آیت‌الله محمد هادی یوسفی غروی در جایگاه استاد داور برگزار شد دانشجو سیدمحمدحسن حکیم از پایان‌نامه‌اش دفاع کرد.
در چکیده این پایان‌نامه آمده است: «حدیث مشترک» به‌عنوان یکی از راه‌های دستیابی به سنت موضوع این پژوهش است. «اشتراک در حدیث» ناظر به اتحاد الفاظ متون حدیثی است که از دو طریق غیر هم مذهب رسیده باشد. این گونه از احادیث حجم معتنابهی از متون حدیث فقهی را تشکیل می‌دهد.
این نگارش در پی آن است که نسبت صحیح «حدیث» ـ با التفات و تمرکز بر «حدیث مشترک»، با «سنت» را تبیین کرده و با توجه به جایگاه «حدیث مشترک» در دستیابی به «سنت»، به تبیین حجیت و اعتبار عنصر «اشتراک» به‌عنوان قرینه‌ای اطمینان‌آور برای اثبات «سنت» بپردازد.
این مهم از دو مسیر «ملاک تواتر» یا همان «نفی احتمال تبانی بر کذب» و «نظریه احتمال» پی جویی می‌شود.
در «ملاک تواتر» تلاش می‌شود تا تقابل میان فریقین در تمامی مراحل دانشی حدیث و احتراز جدی هر طایفه از گروه مقابل تبیین شود. تبیین این تقابل به‌طور قهری «احتمال تبانی بر کذب» را نسبت به این دو گروه متخاصم در خصوص «حدیث مشترک» منتفی می‌کند. با روشن بودن منشأ واحد در صدور حدیث میان فریقین که همانا رسول مکرم اسلام(ص) است، می‌توان نتیجه گرفت که «اشتراک در حدیث» موجب اطمینان به صدور آن خواهد شد. اطمینانی که مبتنی بر «نفی احتمال تبانی بر کذب» یا همان «ملاک تواتر» است.
در «نظریه احتمال» تلاش می‌شود تا با اشاره به نظریه احتمال «شهید صدر» و بهره‌گیری از تلاش علمی ایشان، با استخراج و تشکیل جامعه آماری دقیقی از «کتاب الطهاره» نسبت «اشتراک» و همچنین نسبت «اعتبار» در این جامعه آماری مشخص شود. آنگاه نتایج حاصله، مبتنی بر فرمول «احتمال شرطی»، تحلیل شده و میزان «اعتبار اشتراک» به‌واسطه آن مورد محاسبه قرار می‌گیرد.
