پروفسور هانس کریستین گونتر:
اعتقادی به آنچه رسانه‌های غربی درباره ایران می‌گویند، ندارم
گروه دانشگاه ــ استاد ادبیات کلاسیک و فلسفه دانشگاه فرایبورگ آلمان که برای شرکت در دوره‌های شیعه‌شناسی و مطالعات زنان به ایران سفر کرده، با بیان اینکه اعتقادی به آنچه رسانه‌های غربی درباره ایران می‌گویند، ندارد، گفت: افراد دانشگاهی و غیردانشگاهی غرب اگر می‌خواهند ایران را بشناسند، باید خودشان بیایند و ایران را ببینند و در این صورت مطمئناً نظرشان تغییر می‌کند.
به گزارش ایکنا؛ به نقل از روابط عمومی دانشگاه ادیان و مذاهب، پروفسور هانس کریستین گونتر در سفری که اسفندماه سال جاری به ایران داشته است، در گفت‌وگو با روابط عمومی این دانشگاه درباره نگاه رسانه‌های غربی به ایران گفت: بار‌ها گفته‌ام و باز هم می‌گویم که اعتقادی به آنچه رسانه‌های غربی درباره ایران می‌گویند ندارم، چون غرب می‌خواهد ایران را تحت فشار قرار دهد و رسانه‌های آنان نیز در همین راستا حرکت می‌کنند. به همین خاطر برای من، هرچه آن‌ها می‌گویند، بی‌معنا است.
گوتنر درباره نگاه خود به ایران پیش از سفر به ایران گفت: پیش از آمدن به ایران به خاطر شناختی که داشتم، نگاهم کاملاً مثبت بود و از این نظر تغییری در نگاهم ایجاد نشده است. من ایرانی‌ها را می‌شناسنم و در آلمان نیز ایرانیانی از اقشار مختلف اجتماعی حضور دارند. من در ایران زنان را بسیار فعال دیدم و این بسیار خوب و قابل تحسین است. امیدوارم دیگر مردم غرب نیز که اطلاعات زیادی راجع به ایران ندارند و اطلاعات خود را بیشتر از رسانه‌ها، روزنامه‌ها و شبکه‌ها می‌گیرند، خودشان به ایران بیایند و با چشم خود واقعیت‌ها را ببینند و واقعیت‌ها را به دیگران منتقل کنند که در ایران چه می‌گذرد.
وی همچنین گفت: شناخت من از ایران و شهر قم، پس از آمدنم به ایران و دانشگاه ادیان و مذاهب بسیار تغییر کرد و بیشتر شد. این مایه شگفتی من بود که با این دانشگاه آشنا شدم چراکه تمام ادیان جهان در این‌جا مورد مطالعه قرار می‌گیرد. من با حوزه علمیه آشنایی داشتم و وقتی با دانشگاه ادیان و مذاهب آشنا شدم، این دانشگاه مدت‌ها ذهن مرا به خود مشغول کرد.
این استاد دانشگاه فرایبورگ در ادامه گفت: دانشگاه برای معرفی خود در درجه اول باید خود را مطرح و معرفی کند، چراکه بسیاری از وجود چنین دانشگاهی بی‌اطلاع هستند. وجود چنین دانشگاهی در این کشور و این شهر، بسیار مهم است، چون دین همیشه بازیگر بسیار مهمی در عرصه‌های مختلف و حتی کشور‌های فاقد دین رسمی ایفا می‌کند. این در حالی است که ایران، یک کشور اسلامی است و این دانشگاه می‌تواند نقش مهم‌تری در زمینه گفت‌وگوی ادیان داشته باشد. وظیفه دانشگاه است که ابتدا در خصوص خودش اطلاع‌رسانی کند و بعد از طریق همکاری‌هایی که با دانشگاه‌ها و هم‌تایان خارجی خود انجام می‌دهد، در راستای اهداف خودش تلاش کند.
وی بیان کرد: من به عنوان یک محقق حتماً می‌توانم در کشورم و در میان همکاران و پژوهشگران اطلاع‌رسانی کنم و آمادگی این را دارم با اساتید و پژوهشگرانی که با آن‌ها آشنا هستم، صحبت کنم تا آن‌ها هم از نزدیک بیایند و این تجربه را داشته باشند. به نظر من افراد دانشگاهی و غیردانشگاهی غرب اگر می‌خواهند ایران را بشناسند باید خودشان بیایند و به‌عینه ایران را ببینند و در این صورت مطمئناً نظرشان تغییر می‌کند.
وی افزود: مشکلی که وجود دارد این است که همیشه این برنامه‌ریزی‌ها از سمت غرب انجام می‌شود. باید شما ابتکار عمل ر ا به دست بگیرید و از جانب شما مانند دوره‌ای که برگزار شد انجام شود تا آن‌ها صرفاً با پیش‌زمینه خودشان نیایند و با همان ذهنیت برگردند. بلکه یک تغییر در نگاه‌شان ایجاد شود. این تنها راه شناخت بهتر فرهنگ و دین و مردم ایران به جامعه غربی است. بدیهی است من نه تنها امیدوارم و بلکه مشتاق هستم که دوباره به ایران بیایم.
گوتنر درباره نگاه خود به ایران پیش از سفر به ایران گفت: پیش از آمدن به ایران به خاطر شناختی که داشتم، نگاهم کاملاً مثبت بود و از این نظر تغییری در نگاهم ایجاد نشده است. من ایرانی‌ها را می‌شناسنم و در آلمان نیز ایرانیانی از اقشار مختلف اجتماعی حضور دارند. من در ایران زنان را بسیار فعال دیدم و این بسیار خوب و قابل تحسین است. امیدوارم دیگر مردم غرب نیز که اطلاعات زیادی راجع به ایران ندارند و اطلاعات خود را بیشتر از رسانه‌ها، روزنامه‌ها و شبکه‌ها می‌گیرند، خودشان به ایران بیایند و با چشم خود واقعیت‌ها را ببینند و واقعیت‌ها را به دیگران منتقل کنند که در ایران چه می‌گذرد.
وی همچنین گفت: شناخت من از ایران و شهر قم، پس از آمدنم به ایران و دانشگاه ادیان و مذاهب بسیار تغییر کرد و بیشتر شد. این مایه شگفتی من بود که با این دانشگاه آشنا شدم چراکه تمام ادیان جهان در این‌جا مورد مطالعه قرار می‌گیرد. من با حوزه علمیه آشنایی داشتم و وقتی با دانشگاه ادیان و مذاهب آشنا شدم، این دانشگاه مدت‌ها ذهن مرا به خود مشغول کرد.
این استاد دانشگاه فرایبورگ در ادامه گفت: دانشگاه برای معرفی خود در درجه اول باید خود را مطرح و معرفی کند، چراکه بسیاری از وجود چنین دانشگاهی بی‌اطلاع هستند. وجود چنین دانشگاهی در این کشور و این شهر، بسیار مهم است، چون دین همیشه بازیگر بسیار مهمی در عرصه‌های مختلف و حتی کشور‌های فاقد دین رسمی ایفا می‌کند. این در حالی است که ایران، یک کشور اسلامی است و این دانشگاه می‌تواند نقش مهم‌تری در زمینه گفت‌وگوی ادیان داشته باشد. وظیفه دانشگاه است که ابتدا در خصوص خودش اطلاع‌رسانی کند و بعد از طریق همکاری‌هایی که با دانشگاه‌ها و هم‌تایان خارجی خود انجام می‌دهد، در راستای اهداف خودش تلاش کند.
وی بیان کرد: من به عنوان یک محقق حتماً می‌توانم در کشورم و در میان همکاران و پژوهشگران اطلاع‌رسانی کنم و آمادگی این را دارم با اساتید و پژوهشگرانی که با آن‌ها آشنا هستم، صحبت کنم تا آن‌ها هم از نزدیک بیایند و این تجربه را داشته باشند. به نظر من افراد دانشگاهی و غیردانشگاهی غرب اگر می‌خواهند ایران را بشناسند باید خودشان بیایند و به‌عینه ایران را ببینند و در این صورت مطمئناً نظرشان تغییر می‌کند.
وی افزود: مشکلی که وجود دارد این است که همیشه این برنامه‌ریزی‌ها از سمت غرب انجام می‌شود. باید شما ابتکار عمل ر ا به دست بگیرید و از جانب شما مانند دوره‌ای که برگزار شد انجام شود تا آن‌ها صرفاً با پیش‌زمینه خودشان نیایند و با همان ذهنیت برگردند. بلکه یک تغییر در نگاه‌شان ایجاد شود. این تنها راه شناخت بهتر فرهنگ و دین و مردم ایران به جامعه غربی است. بدیهی است من نه تنها امیدوارم و بلکه مشتاق هستم که دوباره به ایران بیایم.
انتهای پیام
