مقدمات توبه و اقرار به درگاه الهی + فیلم

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین کاوس روحی‌برندق، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس و از شاگردان آیت‌الله بهجت، در درس‌گفتارهای رمضانی ایکنا به شرح ادعیه زبور آل محمد(ص) در صحیفه سجادیه می‌پردازد. این جلسات در ایام ماه مبارک رمضان هر روز  در صفحه اندیشه ایکنا منتشر می‌شود. در ادامه پانزدهمین جلسه از این درس‌گفتار از نظر می‌گذرد؛

در این جلسه از دعای دوازدهم صحیفه سجادیه که مقدمات توبه و اقرار به درگاه خداوند در آن مطرح شده نکاتی تبیین می‌کنیم. امام سجاد(ع) می‌فرمایند: «مَا أَنَا بِأَعْصَى مَنْ عَصَاكَ فَغَفَرْتَ لَهُ وَ مَا أَنَا بِأَلْوَمِ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَيْكَ فَقَبِلْتَ مِنْهُ وَ مَا أَنَا بِأَظْلَمِ مَنْ تَابَ إِلَيْكَ فَعُدْتَ عَلَيْهِ». پیش از اینکه به توضیح این فقرات بپردازم باید بگویم که اقرار به گناه فقط باید به درگاه خدا باشد و حتی اقرار در درگاه دوست، روانشناس و ... صحیح نیست، مگر اینکه از خودکشی جلوگیری کند که در این موارد استثنا وجود دارد، اما انسان نباید گناهان خود را نزد کسی بگوید و این کار یک روش کلیسایی است، بلکه اقرار فقط باید در درگاه الهی باشد.

کسی نزد امیرمؤمنان(ع) آمد و خواست به گناه منافی با عفت خود اقرار کند، حضرت(ع) فرمودند: «ادامه نده»؛ یعنی خواست به او بفهماند که باید به درگاه خدا توبه کنی، اما برای اینکه به درگاه الهی توبه کنیم، می‌توانیم از جملات لطیفی استفاده کنیم که امام سجاد(ع) در این دعای دوازدهم صحیفه به ما این جملات را آموخته است. ایشان می‌فرماید: خدایا من گستاخ‌ترین آدمی نبودم که به همراه تو آمدم و معذرت‌خواهی می‌کنم؛ یعنی افراد دیگری هم پست‌تر از من بودند و تو عنایت خود را شامل حالشان کردی. سپس می‌گوید: خدایا من ظالم‌ترین آدمی نیستم که به درگاهت توبه کرده است و تو او را بخشیده‌ای و در ادامه می‌گوید: با این حال توبه می‌کنم.

بنابراین، خوب است که انسان به درگاه الهی اقرار کند و اگر بنابر توبه است باید مشخص کنیم می‌خواهیم از کدام کار زشت توبه کنیم تا دیگر به آن بازنگردیم. همچنین ما معصوم نیستیم و ممکن است گناهی هم مرتکب شویم، اما باید عادت کنیم که به درگاه خدا رویم، ولو که مکرر دعا کرده باشیم.

خدایا، به محمد(ص) و آل محمد(ص) بیماری‌های که موجب توبه است و همچنین بیماری‌های جسمی و بیماران جسمی را شفا عنایت بفرما.