نکاتی درباره ارتقای یادگیری قرآن بر اساس کتابت + فیلم

به گزارش ایکنا، مجموعه درس‌گفتارهایی با عنوان «مشقی برای قرآن‌خوانی؛ اصلاح رویکرد رجوع به قرآن» ویژه ماه مبارک رمضان در ۳۰ قسمت تهیه شده است که شش قسمت آن با تدریس احمدرضا اخوت، پژوهشگر قرآنی ارائه شد، از قسمت هفتم تا دوازدهم نیز به تدریس رضا دژبخش، کارشناس قرآنی و مسئول مدرسه تزکیه و تعلیم دانشگاه تهران، اختصاص داشت، حال از قسمت سیزدهم تا هفدهم را کاظم رجبعلی، عضو علمی مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت(ع) دانشگاه تهران، تدریس خواهد کرد. در ادامه متن و فیلم سخنان ایشان را بخوانید و ببینید؛

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

برای اینکه بتوانیم قرآن را مورد استفاده قرار دهیم باید رویکردمان را اصلاح کنیم. رویکرد، ابعاد مختلفی دارد و یکی از آن‌ها رویکرد یادگیری است. باید اصلاحاتی در آموزش‌مان صورت گیرد، آموزش باید غرض داشته باشد.

با نگاه یادگیری، وقتی می‌خواهی قرآن بخوانی، باید در پی کلمه، جمله، آیه و موضوعات باشی، خود همین قصد اولیه در یادگیری بسیار اثر می‌گذارد.

در جلسه قبل در مورد کتابت صحبت کردیم که چه منافعی دارد، چه کارهایی از آن بر می‌آید، چه ظرفیتی وجود دارد و اصلاً چگونه باید نوشت و با نوشتن چگونه یادگیری اتفاق می‌افتد. امروز می‌خواهیم در مورد ارتقای کتابت صحبت کنیم.

خوبی کتابت این است که امکان ارتقا دارد، وقتی می‌نویسید می‌توانید سطح نوشتن خود را ارتقا دهید و به همین خاطر یادگیری هم به درستی رقم می‌خورد. در این باره چند نکته را بیان می‌کنم.

اولا، قرآن خواندن باید به فرایند واقعی یادگیری و یاددهی تبدیل شود. بعضی وقت‌ها ما توهم یاد گرفتن داریم، اما اگر بدانیم که می‌خواهیم آن را یاد دهیم، آن موقع متوجه می‌شوم که چقدر فرا گرفتیم. در نوشتنمان باید تلاش کنیم تا هم برای یادگیری و هم برای یاد دادن مفید باشد و این کتابت ما را ارتقا می‌دهد.

ثانیا با نوشتن، یکسری مشکلاتی حتماً در ساختار ادراکی ما وجود دارد که مشخص می‌شود، دیکته ننوشته غلط ندارد. حال اگر این را بدانی که وقتی غلط دیکته‌ات را می‌گیری، بلکه غلط خودت را می‌گیری و وقتی دیکته خودت را اصلاح می‌کنی، یعنی خودت اصلاح شدی.

ثالثا با نوشتن، زمینه‌ای برای تکمیل و ارتقای دریافت‌ها به وجود می‌آید، شما می‌گویی من تا اینجا یاد گرفتم، اینقدرش ماند، از این به بعد چه خواهد شد؟

رابعا با نوشتن اگر برداشت نادرستی داشته باشید، انحرافی وجود داشته باشد، قابل فهم است. هم خودت ممکن است بفهمی هم دیگران، دیگران می‌توانند روی نوشته تو اظهار نظر کنند و نقطه غلط را برای تو مشخص کنند و آخر اینکه وقتی تو می‌نویسی به یافته‌های درست و منطقی پی می‌بری که آن یافته‌ها می‌توانند زمینه‌ساز تولید محتوای مبتنی بر قرآن و فهم درست از قرآن باشند، پس این نوشتن خیلی مهم است، البته ممکن است ما اوایل کار متوجه شویم که خیلی از چیزهایی که می‌نویسیم، دقیق نیست ولی نباید از این اتفاق ترسید.

ما در حال یاد گرفتن هستیم و دفتر، دفتر مشق است و ممکن است غلط‌هایی هم وجود داشته باشد. هر غلطی به معنی انحراف نیست، غلط‌ها سطح‌‌بندی دارند، ممکن است ما در فرایند در جایی اشتباه می‌کردیم، ولی در ادامه اصلاح می‌شود چون دانسته‌هایمان تکمیل می‌شود، داده‌هایمان جامع‌تر می‌شود و این می‌تواند به این ماجرا کمک کند.

از غلط نوشتن نترسیم به شرطی که در پی اصلاح و جبران آن باشیم.»