به گزارش ایکنا، قسمتهای 26 تا 30 مجموعه درسگفتارهای «مشقی برای قرآنخوانی؛ اصلاح رویکرد رجوع به قرآن» را هانی چیتچیان، مدرس مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران، تدریس میکند. در ادامه متن و فیلم این سخنان را بخوانید و ببینید.
«بِسمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
درباره مشقی برای قرآن خواندن صحبت میکنم. چگونه میتوان طوری قرآن خواند و مشق کرد که وارد زندگی آدم شود. ما قرآن را برای زندگی کردن میخوانیم. این امر نیازمند یکسری تغییرات در درون ماست و یکسری از رویکردها و نگاهها باید تغییر کند تا این اتفاق پرخیر و برکت در زندگیمان رقم بخورد.
یکی از اصلاحاتی که لازم است در رویکرد ما اتفاق بیفتد، انطباق ذهنمان با قرآن است و یکی از عواملی که باعث میشود در مواجهه با قرآن دچار این مشکل شویم که نتوانیم از قرآن استفاده کنیم به این برمیگردد که نظام فکریمان را با قرآن منطبق نمیکنیم. چرا این اتفاق نمیافتد؟ به دو دلیل؛ یکی، پیشفرضهای ذهنی مانع میشوند که فهم درستی از کلام حق پیدا کنیم. دو، با عُرف قرآن آنطور که هست آشنا نمیشویم.
هر کسی بخواهد از قرآن استفاده کند باید خودش را به کلام وحی بسپارد و آنطور که خدا میفرماید به موضوعات و مسائل نگاه کند. ما متأسفانه سهلانگارانه و با ذهنیتهای خودمان قرآن میخوانیم، مثلاً خداوند در سوره مبارکه ملک میفرماید که آیا دیدهاید که پرندگان در آسمان پرواز میکنند. ما هم سرمان پایین است و میگوییم که بله دیدهایم. آیا دیدهای پرندگان در آسمان چگونه بالهایشان را باز میکنند و میبندند؟ میگوییم بله، دیدهایم. آیه میگوید برو ببین. بعد آیه بعد را بخوان. آیه به جانت مینشیند.
ما پیشفرضهای ذهنی داریم. بعضی وقتها هم تصوراتی که در جامعه نزد مردم است، همان را میآوریم و در قرآن استفاده میکنیم؛ مثلاً سوره مبارکه یوسف را میخوانیم. به جایی میرسیم که برادران بعد از اینکه متنبه شدند خدمت پدرشان حضرت یعقوب(ع) رسیدند و گفتند که ما را ببخشید. حضرت یعقوب(ع) میفرمایند: «سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ»، انشاءالله به زودی برایتان استغفار میکنم. وقتی آدمها پیر میشوند نمیتوانند راحت ببخشند. چه شد که این آیه را اینطور فهمیدی؟ چون پیشفرض ذهنی داریم و حضرت یوسف جوان بود زود تغییر کرد و حضرت یعقوب پیر بود دیر تغییر کرد. میگوییم چرا قرآن گرههای زندگی ما را باز نمیکند، چون با همان ذهنیتی که زندگی میکنیم قرآن را میخوانیم و آن ذهنیتتان گره باز نکرده است و شیوه قرآن خواندنمان هم گره باز نمیکند، در صورتی که حضرت یعقوب(ع) «سَوْفَ» را ذکر میکند.
پیشفرضهای ذهنی را هم میتوان خالی کرد. برخی میگویند انسان نمیتواند پیشفرضها را کنار بگذارد. البته اشتباه میکنند. شاید انسان هر جایی نتواند پیشفرضهایش را کنار بگذارد، چون اما قرآن کتاب طهارت است در انسان طهارت فکری ایجاد میکند و او میتواند به واسطه قرآن آرام پیشفرضهایش را کنار بگذارد. پس باید چیزهایی را که در ذهنمان و اجتماع هست کنار بگذاریم و قرآن بخوانیم. همچنین باید قرآن را به شیوه خودش و کلماتش را به عُرف خودش بخوانیم.
باید قرآن را با سورهها و آیاتش، همان طور که خداوند تبارک و تعالی میفرماید، بخوانیم و در زندگیمان روی آن تعمق کنیم و اگر آرام آرام با عُرف قرآن آشنا شویم، ذهنیت ما را تغییر میدهد و به ما امکان میدهد که زاویه نگاه و جهانبینیمان و شیوه زیستنمان را با قرآن تطبیق دهیم و این کمک میکند تا بتوانیم حقایق قرآن را وارد زندگیمان کنیم. انشاءالله».
انتهای پیام