احترام به قرآن بر همگان مقدور و ضروری است

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، پنجاهمین جلد کتاب «المعجم فی لغه القرآن» با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین سیداحمد مروی،  تولیت آستان قدس رضوی، عبدالحمید طالبی، رئیس سازمان علمی و فرهنگی آستان قدس رضوی و  احد فرامرز قراملکی، مدیرعامل بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی، در مراسم ضیافت نور که شامگاه ۲۴ اسفندماه و سومین افطار از ماه مبارک رمضان، میزبان پیشکسوتان و قاریان جامعه قرآنی مشهد در تالار ولایت حرم مطهر رضوی بود، رونمایی شد. تاکنون ۴۹ جلد از این کتاب به رشته تحریر درآمده و اکنون پنجاهمین جلد آن به رشته تحریر درآمد و  تقدیم علاقه‌مندان جامعه قرآنی و پژوهشی کشور جمهوری اسلامی ایران شد.

در این ضیافت که پیام آن انس با قرآن بود، چند تن از قاریان برجسته بین‌المللی به تلاوت قرآن پرداختند. پس از آن حجت‌الاسلام احمد مروی، تولیت آستان قدس رضوی، ضمن تبریک ماه عزيز و شریف ضیافت الهی به همه میهمانان قرآنی، اظهار کرد: آرزوی عمل به قرآن را برای همگی از خداوند متعال مسئلت می‌کنم. ان‌شاءالله همه ما بتوانیم عامل به قرآن و احیاکننده معارف قرآن باشیم.

وی بیان کرد: بزرگترین معجزه پیامبر عظیم‌الشأن(ص) که افضل مخلوقات عالم است، قرآن است. همه پیامبران الهی و توحیدی در رتبه بعد از  پیامبر اسلام هستند، بلکه آن‌ها مقدمه برای بعثت پیامبر اسلام قرار دارد.

مروی ادامه داد: این پیامبر عظیم‌الشأن اشرف و افضل مخلوقات عالم وجود معجزه‌اش قرآن است. البته قرآنی که ما در خدمت آن هستیم، ظاهر و صورت قرآن و نازل شده قرآن است و صورت حقیقی قرآن در روز قیامت آشکار می‌شود، زیرا این عالم دنیا، این ظرفیت و استعداد را که بتواند حقیقت قرآن را در خود جای دهد، ندارد.

تولیت آستان قدس رضوی تاکید کرد: این عالم با تمام عظمتش کوچک است و اگر وجود پیامبر(ص) نبود، قرآن نازل نمی‌شد، زیرا هیچ موجودی در عالم تاب و توان آنکه قرآن بر او وحی شود را نداشت. قلب مقدس پیغمبر اکرم این ظرفیت و استعداد را داشت که قرآن بر آن قلب نازل و توسط ایشان موجب هدایت انسان‌ها شد و ما در خدمت قرآن قرار گرفتیم.

وی با بیان اینکه قرآن تجلی خداوند است، یادآور شد: چنانکه علی(ع) می‌فرماید: «لقد تجلی الله لخلقه فی کتابه؛ خداوند در قرآن تجلی کرده است». نه یکبار و دوبار، بلکه هزاران بار، یعنی به تعداد آیات قرآن، خداوند در قرآن که بر قلب پیغمبر(ص) نازل شده و تجلی کرده است و پیغمبر(ص) تحمل کرده است. 

مروی با اشاره به ماجرای به میقات رفتن حضرت موسی(ع) به قرائت آیه ۱۴۳ سوره «اعراف» پرداخت و گفت: «وَلَمَّا جَاءَ مُوسَىٰ لِمِيقَاتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِي أَنْظُرْ إِلَيْكَ ۚ قَالَ لَنْ تَرَانِي وَلَٰكِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِي ۚ فَلَمَّا تَجَلَّىٰ رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ مُوسَىٰ صَعِقًا ۚ... و چون موسى به ميعاد ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت، عرض كرد: «پروردگارا، خود را به من بنماى تا بر تو بنگرم.» فرمود: «هرگز مرا نخواهى ديد، ليكن به كوه بنگر؛ پس اگر بر جاى خود قرار گرفت به زودى مرا خواهى ديد. « پس چون پروردگارش به كوه جلوه نمود، آن را ريز ريز ساخت، و موسى بيهوش بر زمين افتاد>>. موسی (ع) به میقات برای گفت و گو با خداوند آمد. موسی کلیم الله است، یعنی کسی که با خداوند سخن می‌گوید و خداوند با او سخن می‌گوید. خداوند یک بار در کوه تجلی کرد، حضرت موسی(ع) توان تحمل نداشت و مدهوش شد، اما قلب پیغمبر(ص) بیش از 6000 بار، خداوند بر آن تجلی کرد و پیغمبر(ص) تحمل کرد، به تعداد آیات قرآن خداوند بر قلب پیامبر(ص) تجلی کرد که نشان مقام پیامبر عظیم‌الشأن اسلام و اینکه چه قدر میان مقام پیامبر اسلام با دیگر انبیای الهی فاصله است.

تولیت آستان قدس رضوی اظهار کرد: همین صورت قرآن اگر پیغمبر اسلام و آن قلب با ظرفیت ایشان نبود، نازل نمی‌شد. پیامبر اسلام واسطه شد تا قرآن از آسمان بر قلبش نازل شود و ایشان برای مردم بیان کنند. حقیقت و آن صورت حقیقی قرآن در روز قیامت آشکار می‌شود. چنانکه در آیه ۶۴ سوره «عنکبوت» آمده است، «... إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ ... زندگى حقيقى همانا در سراى آخرت است». این عالم با همه عظمتش، تنها رگه‌ها و نسیمی از حیات را در خود دارد و حیات حقیقی در روز قیامت است.

صورت حقیقی قرآن در روز قیامت

وی با نقل روایتی درباره صورت حقیقی قرآن در روز قیامت، تصریح کرد: در روز قیامت همه خلایق از انبیاء، اولیاء، شهدا، صدیقین و...  محشور می‌شوند. هنگامی که صورت حقیقی قرآن وارد محشر می‌شود، همه حتی پیغمبران از دیدن او حیرت می‌کنند، برخی گمان می‌کنند که او پیامبر اسلام(ص) است، اما این وجود مقدس خود را معرفی می‌کند که قرآن است. بنابراین صورت حقیقی قرآن روز قیامت آشکار می‌شود و قرآن شفاعت می‌کند.

مروی با بیان اینکه یکی از کسانی که در روز قیامت شفاعت می‌کند، قرآن است، افزود: کاری کنید که مورد شفاعت قرآن قرار گیرید. احترام به قرآن، تلاوت قرآن، عمل به قرآن از جمله کارهایی است که می‌توان انجام داد.

تولیت آستان قدس رضوی یادآور شد: کتابی با عنوان «توابین» که در قرون اولیه اسلامی به نگارش درآمده و در آن داستان‌هایی مستند از کسانی آمده است که به برکت قرآن راه صلاح و رستگاری را یافته‌اند، با یک آیه از قرآن سعادتمند شدند. زیرا «در خانه اگر کس است. یک حرف بس است.» و یک آیه از قرآن می‌تواند انسان را زیر و رو و منقلب  کند، در صورتی که همه روزنه‌های هدایت را بر اثر گناه کور و خاموش نکرده باشد.

وی با اشاره به دو نزول دفعی و تدریجی قرآن، بیان کرد: این ماه مبارک که ماه نزول قرآن است و شب قدر که هنگام نزول دفعی قرآن بر قلب پیامبر اسلام  است. به شخص پیامبر اسلام با همه عظمتش در آیه ۲۰ سوره «مزمل» توصیه شده است، قرآن بخواند «... فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ ۚ... هر چه از قرآن ميسر مى‌شود بخوانید».

مروی بر انس با قرآن و خواندن آن، تاکید کرد: چرا تنها قرآن را برای یک سری مراسم استفاده می‌شود، در گذشته صدای قرآن که از مسجد بلند می‌شد، بزرگترها می‌گفتند چه کسی از دنیا رفته است، یعنی قرآن،  اعلام مرگ کسی بود، در حالی قرآن، کتاب زندگی، حیات و معجزه، سعادت و خوشبختی است.

تولیت آستان قدس رضوی گفت: نخست هرچه که می‌توانید قرآن بخوانید و انس با قرآن را از دست ندهید. علاوه بر آن در هنگام خواندن قرآن، تمام توجه و حواسمان را بدان بدهیم. قرآن سخن گفتن خداوند با بندگانش است. هنگام خواندن آن، گویی خداوند با ما سخن می‌گوید. رعایت ادب همچون حواس جمع، لباس پاکیزه، و دیگر آداب ظاهری در هنگام خواندن قرآن، موجب  دستگیری قرآن از ما خواهد شد، اگرچه از معنای آن چیزی نفهمیم، البته تدبر در قرآن جای خود را دارد، اما اگر همین آداب ظاهری را در تلاوت قرآن رعایت کنیم، قرآن از ما دستگیری می‌کند و راه‌هایی را برایمان باز خواهد، پرده‌هایی را از پیش چشمانمان برخواهد داشت. قرآن، کتاب هدایت است و در محضر قرآن، یعنی محضر خدا هدایت می‌شویم.

وی با تاکید بر ضرورت حفظ احترام و حرمت قرآن در هر محفلی که قرائت می‌شود، اظهار کرد: اگرچه این احترامات ظاهری همچون سکوت هنگام تلاوت قرآن، هزینه‌ای ندارد، اما برکات بسیاری دارد و روشنایی و نور برای انسان به بار می‌آورد. نمی‌گویم تفاسیر قرآن را بخوانید و به سراغ دقایق کلام آن بروید، همین ظاهر قرآن و احترام به آن را حفظ کنید، آثارش را خواهید دید. حتی اگر قرآن بخوانید ک معنی آن را ندانید و وقتی هم برای ترجمه آن ندارید، باز هم با این مقدار توجه که خداوند سخن می‌گوید، اما من معنای آن را نمی‌فهمم‌، روشنایی می‌آورد. بنابراین اگرچه ترجمه، تدبر، حفظ قرآن برای همه مقدور نیست، اما حفظ حرمت و احترام به قرآن برای همه ما مقدور است. تلاوت چند آیه قرآن با احترام و حرمت موجب دستگیری از ما شود.