سفری که رنج ندارد، گنجی هم ندارد/ رونق صنعت گردشگری به چه قیمتی؟

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، نشست تخصصی «گردشگری؛ تفریح یا معرفت» همراه با رونمایی از کتاب «بسیار سفر باید»، به همت مرکز گردشگری علمی-فرهنگی دانشجویان ایران، بعدازظهر امروز چهارشنبه، ۵ مهرماه جاری در محل خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) برگزار شد.

فاضلی در این نشست با اشاره به این مسئله که سفر با هدف تفکر، فضیلت و فرهیختگی جای خود را به سفر با هدف تفنن، تفریح و هیجان داده است، اظهار کرد: گردشگری و سفر اشتراکاتی با هم دارند، گردشگری، سفر و زیارت هر سه یک حرکت و جابه‌جایی هستند. جسم از نقطه‌ای به نقطه‌ای دیگر جابه‌جا می‌شود، درباره این جابه‌جایی کمتر اندیشیده‌ایم، این جابه‌جایی، حرکت بزرگ و معناداری است.

وی ادامه داد: بسیاری از ابعاد وجودی ما در این جابه‌جایی جسم، شکل پیدا می‌کند، تاثیر می‌گذارد و تاثیر می‌پذیرد. حرکت انبوه جمعیت انسانی، یک اتفاق بزرگ است چرا که ما در عصر جابه‌جایی‌ها به سر می‌بریم، جابه‌جایی نمادها، کالاها، انسان‌ها، ابزارها و پیام‌ها و مجموعه‌ای از فناوری‌ها در طول تاریخ ابداع شدند تا جابه‌جایی گسترش یابد.

فاضلی گفت: انسان موجودی رونده است، انسان‌ها بیش از آنکه از راه سکونت، زیست کنند، از طریق حرکت، زیست دارند. هر چند این جابه‌جایی‌ها به دنیای مجازی هم انتقال پیدا کرده و از طریق تکنولوژی با دوستان و اقوام و مردمی در سایر شهرها در ارتباط باشیم و تصویر ما از دورترین نقاط به دیگر نقاط دنیا منتقل می‌شود.

وی افزود: با سفر و جابه‌جایی‌ها، مجموعه وسیعی از معناها شکل می‌گیرد و در شکل دادن به زندگی اجتماعی و همه ابعاد زندگی فردی و اجتماعی ما اثرگذار است.

این عضو هیئت علمی با بیان اینکه می‌توانیم عصر امروز را، عصر روندگی و جابه‌جا شدن بنامیم، گفت: یک لحظه مکث، مساوی با توقف زندگی زیستی و اجتماعی است، همه ما در موقعیت کنونی نیاز به تحلیل و تفسیر موقعیت کنونی و روندگی خود داریم. در جریان سفر، دین‌ها، زبان‌ها، نژادها، عرف‌ها، آیین‌ها، باورها، اعتقادات، احساسات، عواطف و همه سرمایه‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی ما حرکت می‌کند، در واقع این جسم ما نیست که جابه‌جا می‌شود، کل مولفه‌های فرهنگی است که حرکت می‌کند و جابه‌جا می‌شود.

وی افزود: از جابه‌جایی جسمانی، تفکر حاصل می‌شود، سفر در طول تاریخ برای بشر راهبرد اساسی برای شکل دادن به علم، فرهنگ، هنر، سیاست، اقتصاد و جامعه بوده است، سفر مبانی و روشی برای تحقیق بود.

فاضلی با بیان اینکه رنج سفر از ارکان یادگیری است، ادامه داد: ساختار یادگیری سفر بسیار پیچیده است، به سمت جامعه رونده‌ای پیش می‌رویم که بیش از آنکه بسازیم، ویران می‌کنیم، بیش از آنکه سربلند شویم، سرگرم می‌شویم، بیش از آنکه تفکر کنیم، به تفنن می‌پردازیم، سفر برای فرار از خود نیست، برای بازگشت به خود است، یادگیری و یاددهی، اصیل‌ترین ویژگی وجودی انسان است، یادگیری مهم است، آن سفرهایی که یادگیری ندارد، ملال و خستگی می‌آورد و سفر را به هیجان، خوردن، آشامیدن و استراحت تبدیل کرده‌ایم. چنین سفری پخته را هم خام و احساس پوچی را تشدید می‌کند.

وی با بیان اینکه، عواملی صرفا می‌خواهند صنعت گردشگری رونق یابد، افزود: صنعت گردشگری مهم است، اما نه مهم‌تر از انسان، جابه‌جایی‌ها برای انسان است، سفر می‌تواند برای مدنیت، انسانیت و تجربه وجودی انسان باشد، نیروهایی وجود دارند که می‌خواهند انسان فقط در خدمت بازار باشد، پول‌ها را خرج کند و شکم‌ها را پر، رنج سفر را می‌خواهیم کم کنیم، اما سفری که رنج ندارد، گنجی هم ندارد.