به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، ماه رجب از جمله ماههای پرفضیلتی است که در آن اعمال بسیاری وارد شده است که برخی از شبهای این ماه از اهمیت بالایی برخوردار است، همزمان با 13 رجب و مصادف با سالروز ولادت حضرت علی(ع) تا 15 این ماه به نام ایامالبیض نام دارد که برای این سه شب اعمال عبادی خاصی وارد شده است.
مستحب است در هر یك از ماه رجب و شعبان و رمضان، در شب سیزدهم دو ركعت نماز اقامه شود که در هر ركعت حمد یك مرتبه و یس و «تَبارَكَ المُلْكُ» و توحید خوانده شود و در شب چهاردهم چهار ركعت یعنی دو نماز دو رکعتی به همان كیفیت و در شب پانزدهم شش ركعت به سه سلام به همان كیفیت. از حضرت صادق(ع) روایت است كه هركس این اعمال را انجام دهد همه فضایل این سه ماه را دریابد و همه گناهانش غیر از شرك آمرزیده شود.
اولین روز از ایامالبیض است و ثواب بسیارى براى روزه این روز و دو روز بعد وارد شده و اگر كسى قصد انجام اعمال «اُمّ داوُد» را دارد، باید این روز را روزه بگیرد و در این روز بنا بر قول مشهور بعد از سى سال از عامالفیل ولادت با سعادت حضرت امیرالمؤمنین (ع) در میان كعبه معظمه واقع شده است.
شب نیمه ماه رجب، شب شریفى است و در آن انجام چند عمل ذکر شده است: غسل، احیاء آن شب به عبادت، زیارت امام حسین(ع) اگر از نزدیک میسر نشد از دور زیارت شود، 6 ركعت نماز كه در شب سیزدهم ذكر شد، اقامه سى ركعت نماز که در هر ركعت حمد و ده مرتبه سوره توحید قرائت شود. این نماز را سید بن طاووس از حضرت رسول اکرم(ص) نقل كرده است که فضیلت بسیار دارد، دوازده ركعت نماز که هر دو ركعت به یك سلام ختم میشود که در هر ركعت هر یك از سورههای حمد، توحید، فلق، ناس، آیة الكرسى و قدر چهار مرتبه قرائت شود و بعد از سلام چهار مرتبه گفته شود: «اَللهُ اَللهُ رَبّى لا اُشْرِكُ بِهِ شَیْئا وَلا اَتَّخِذُ مِنْ دُونِه وَلِیّا"» پس از اتمام نماز، اقامهکننده آن، هر حاجتی که دارد را از خداوند متعال درخواست کند. این نماز را سید بن طاووس از امام صادق(ع) روایت كرده است.
ولكن شیخ در مصباح ذکر کرده که داود بن سرحان از حضرت صادق(ع) روایت کرده كه ایشان فرمود: در شب نیمه رجب دوازده ركعت نماز اقامه کنید که در هر ركعت حمد و سوره یکبار تلاوت شود و پس از اتمام نماز، سورههای حمد و معوذتین و سوره اخلاص و آیةالكرسى را چهار مرتبه تلاوت میکنید و سپس ذکر «سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللهُ وَاللهُ اَكْبَرُ» چهار مرتبه گفته شود و پس از آن ذکر «اَللهُ اَللهُ رَبّى لا اُشْرِكُ بِهِ شَیْئا وَ ما شاَّءَ اللهُ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ» گفته شود. انجام این عمل برای شب بیست و هفتم رجب نیز توصیه شده است.
این روز، روز مباركى است و برای آن روز انجام چند عمل توصیه شده است: غسل، زیارت حضرت امام حسین(ع) از ابن ابى بصیر نقل شده است كه گفت از امام رضا(ع) پرسیدم كه در چه ماهی امام حسین(ع) را زیارت كنیم؟ حضرت فرمودند: در نیمه رجب و نیمه شعبان، اقامه نماز سلمان به نحوی كه در روز اول گذشت، اقامه چهار ركعت نماز که دو تا دو رکعتی خوانده شود و بعد از سلام دست خود را بلند كند و بگوید:
«اَللّهُمَّ یا مُذِلَّ كُلِّ جَبّارٍ ؛ وَ یا مُعِزَّ الْمُؤْمِنینَ اَنْتَ كَهْفى حینَ تُعْیینِى الْمَذاهِبُ؛ وَ اَنْتَ بارِئُ خَلْقى رَحْمَةً بى وَ قَدْ كُنْتَ عَنْ خَلْقى غَنِیّاً وَ لَوْ لا رَحْمَتُكَ لَكُنْتُ مِنَ الْهالِكینَ وَ اَنْتَ مُؤَیِّدى بِالنَّصْرِ عَلى اَعْداَّئى وَ لَوْ لا نَصْرُكَ اِیّاىَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحینَ؛ ای خوارکننده هر ستمگر سرکش، ای عزّتبخش مؤمنان، تویی پناهگاه من آن هنگام که دیدگاهها و روشها مرا عاجز سازند و تویی پدیدآورنده جسم و جانم از روی مهر و رحمت به من، درحالیکه از آفریدن من بینیاز بودی و اگر رحمت تو نبود هرآینه از هلاک شدگان بودم و تویی حمایتکننده من در پیروزی بر دشمنانم و اگر یاری تو نبود، هرآینه از رسواشدگان بودم.»
«یا مُرْسِلَ الرَّحْمَةِ مِنْ مَعادِنِها وَ مُنْشِئَ الْبَرَكَةِ مِنْ مَواضِعِها یا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالشُّمُوخِ وَالرِّفْعَةِ فَاَوْلِیاَّؤُهُ بِعِزِّهِ یَتَعَزَّزُونَ وَ یا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوكُ نیرَ الْمَذَلَّةِ عَلى اَعْناقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطَواتِهِ خاَّئِفُونَ اَسئَلُكَ بِكَیْنُونِیَّتِكَ الَّتِى اشْتَقَقْتَها مِنْ كِبْرِیاَّئِكَ وَ اَسئَلُكَ بِكِبْرِیاَّئِكَ الَّتِى اشْتَقَقْتَها مِنْ عِزَّتِكَ وَ اَسئَلُكَ بِعِزَّتِكَ الَّتِى اسْتَوَیْتَ بِها عَلى عَرْشِكَ فَخَلَقْتَ بِها جَمیعَ خَلْقِكَ فَهُمْ لَكَ مُذْعِنُونَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیْتِهِ؛ ای فرستنده رحمت از سرچشمههایش و پدیدآورنده برکت از جاهایش، ای آنکه هستیاش را به نهایت بزرگی و بلندی ویژه قرار داده، پس دوستانش به عزت او عزیز میشوند، ای آنکه پادشاهان در برابرش یوغ خواری بر گردن نهادهاند، در نتیجه از حملات انتقامجویانهاش در هراسند، از تو میخواهم بهحق وجودت که آن را از کبریایت مشتق کردی و از تو میخواهم بهحق کبریایت که آن را از عزّتت برگرفتی و از تو میخواهم بهحق عزّتت که با آن بر حکومت هستی چیره شدی و با آن همه آفریدگانت را آفریدی، در نتیجه همه آنان بر هستیات اعتراف دارند که بر محمّد و اهلبیتش درود فرستی.»
روایت شده است كه هر کسی که غمى دارد اگر این دعا را بخواند خداوند او را از اندوه و غم آسایش بخشد .
عمل «امّ داود» كه عمده اعمال این روز است و براى برآمدن حاجات و برطرف شدن غصهها و دفع ظلم ظالمان مؤثر است و كیفیت آن بنا بر آنچه در مصباح شیخ است آنست كه وقتی فردی بخواهد این عمل را بجا آورد، روز سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم را روزه بگیرد و در روز پانزدهم نزدیک ظهر غسل كند و وقت زوال ظهر، نماز ظهر و عصر را بجا آورد در حالتی كه ركوع و سجودشان را نیكو انجام دهد و در مکانی خلوت قرار بگیرد كه چیزى او را مشغول نسازد و کسی با او سخن ننماید. وقتی نماز به اتمام رسید رو به قبله بنشیند و صد مرتبه سوره حمد، صد مرتبه سوره اخلاص، و ده مرتبه آیة الكرسى را قرائت کند، سپس سورههای «انعام»، «بنىاسرائیل»، «كهف»، «لقمان»، «یس»، «صافات»، «حَّم سجده»، «حَّمعَّسَّق»، «حَّم دخان»، «فتح»، «واقعه»، «مُلْك»، «نَّ وَ اِذَا السَّماَّءُ انْشَقَّتْ» و تا آخر قرآن را قرائت کند و پس از اتمام در حالی که رو به قبله است دعای ام داود که مشروح آن در مفاتیح الجنان آمده است را نجوا کند.
منبع: مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی
انتهای پیام