آیتالله حسن عالمی، عضو مجلس خبرگان رهبری، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، به بیان نکاتی درباره ایشان پرداخت و گفت: در ایام معاصر در یک نگاه باید گفت که مرحوم علامه عطاردی حقیقتاً بینظیر بود و حداقل ما نظیری برای او نمیشناختیم.
آیتالله عالمی با اشاره به منحصر نبودن معلومات و نوشتههای آیتالله عطاردی به یک باب یا به یک موضوع، گفت: ایشان در علوم مختلف وارد شد و در هر موضوعی هم که وارد شد، به خوبی وارد شد و مستوفا بحث کرد و گاهی اوقات در بعضی از بخشها به عنوان مبدع و مبتکر به حساب میآمد.
وی افزود: ایشان شخصیتی متضلع بود که حقیقتاً به اعتقاد بنده عنوان علامه دادن به ایشان عنوان صادق و واردی است؛ برای اینکه ایشان در علوم مختلف ید طولا داشت و فراوان در علوم مختلف کار کرده است و در هر کجا هم که وارد شده، شاهکار کرده است.
آیتالله عالمی با اشاره به تلاشهای خستگیناپذیر آیتالله عطاردی برای احیای علوم اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، بیان کرد: ایشان قلمش بسیار رسا، زیبا و پربرکت بود و حاصل این قلم، کار بسیار بزرگی که ایشان در رابطه با مسند روایات ائمه(ع) کردند. این اثر در نوع خود، به این ترتیب و به این زیبایی و به این تبویب نظیر ندارد.
وی با بیان اینکه آیتالله عطاردی دقتنظرهای بسیار خوب و زیبایی داشت، عنوان کرد: در گذشته هم بزرگان ما برای جمعآوری روایات کار کردهاند و ما جوامع روایی متعددی از علمای شیعه داریم، اما دقتهایی که ایشان در دستهبندیها و در باببندیهای مجموعه مسندات اهل بیت(ع) به کار گرفته است، در تاریخ تشیع حقیقتاً بسیار کمنظیر است و در بین کتابهای اهل سنت نیز در کارهایی که راجع به روایات نبوی انجام دادهاند، من نظیری برای کار ایشان به این زیبایی و به این سلاست ندیدهام.
آیتالله عالمی از اخلاص و شهرتگریزی آیتالله عطاردی نیز یاد کرد و گفت: ایشان علاوه بر این و با همه این تلاشها و آثار در کمال اخلاص و در کمال پرهیز از شهرتطلبی زیست و اصلاً دوست نداشت که مشهور بشود و به زبان این و آن بیفتد و مطرح بشود. او همه این کارها را حقیقتاً برای خدا انجام داد و هیچ ذرهای از آن فعالیتها برای دستیابی به شهرت و دستیابی به مسائل ظاهری و عنوانی و مادی نبود. این در معاشرتهایی که ما با ایشان داشتیم و سفرهایی که با ایشان داشتیم و در اعمال و رفتار و گفتار و کردار او به خوبی مشهود بود.
وی میراثهای به جای مانده از آیتالله عطاردی را بسیار گرانبها توصیف کرد و گفت: چه میراثهای حدیثی که از ایشان به جای مانده است، چه میراثهای علمیای که به جای مانده است و چه میراثهای تاریخیای که به جای مانده است و چه میراثهایی که در زمینه شخصیتشناسی باقی مانده است، همگی برطرفکننده یک نیاز اصلی برای جامعه علمی آینده جهان شیعه است و بر همه ما لازم است که نتایج کارها و زحمات و تلاشهای ایشان را با شیوههای خوب و مطلوب به نسلهای آینده برسانیم.