Ni Ujumbe Gani Muhimu wa Mwisho katika Mipango ya Mtume (SAW).
Ujumbe huu upo katika aya inayojulikana kwa jina la Aya ya Tabligh aya ya uenezi ni mojawapo ya aya za mwisho zilizoteremshwa kwa Mtume (SAW), Iliteremshwa katika mwaka wa kumi baada ya Hijrah na iko katika Surah Al-Ma’idah.
Ingawa ilitarajiwa kwamba Mtume (Swalla Allaahu 'alayhi wa aalihi wa sallam) angekaa Makka kwa muda baada ya safari yake ya mwisho ya Hijja, aliwaambia mahujaji mara tu baada ya Hijja kwamba hakuna mtu isipokuwa walemavu anayepaswa kukaa Makka, alisema kila mtu anapaswa kuondoka katika mji huo mtukufu siku inayofuata ili wote wawepo kwenye Eid Ghadir Khum kwa wakati fulani.
Siku iliyofuata, mafuriko ya mahujaji, wanaokadiriwa kufikia zaidi ya 120,000, yaliondoka katika mji huo wakifuatana na Mtume (SAW).
Ghadir Khum ni mahali karibu maili 3 kutoka Juhfa. Akiwa njiani kuelekea Madina, Mtume (SAW) alibadilisha njia yake kuelekea Ghadir Khum.
Kisha akaamuru watu wote wasimame, wale waliotangulia warudi na wale waliokuwa wakifuata nyuma waje mbele.
Basi wote wakakusanyika katika Ghadir Khum, kisha Malaika Jibril (Jibril) akaja na kusoma Aya hii:;“Ewe Mtume! Fikisha uliyoteremshiwa kutoka kwa Mola wako Mlezi; na usipofanya, basi hukufikisha ujumbe wake, na Mwenyezi Mungu atakulinda na watu, Hakika Mwenyezi Mungu hawaongoi watu makafiri, Aya ya 67 ya Surah Al-Ma’idah.
Kwamba aya inasema "Mwenyezi Mungu atakulinda" ni dalili ya wasiwasi wa Mtume (SAW) juu ya kufikisha ujumbe.
Hakuwa na wasiwasi juu ya maisha yake mwenyewe kwa sababu hakuwa ameruhusu hofu kuingia moyoni mwake wakati wa miaka yote ya kupigana na ibada ya masanamu huko Makka na katika vita na makafiri.
Sasa, katika miezi ya mwisho ya uhai wake na katika mkusanyiko wa Waislamu, kwa nini awe na wasiwasi kuhusu kufikisha ujumbe?
Ibara ya “Ewe Mtume” inaonyesha kwamba lililo muhimu sasa ni suala la Risalah (kufikisha ujumbe), Neno la Kiarabu Balligh, lililotumika badala ya Obligh, linamaanisha: toa ujumbe kwa nguvu na utukufu.
Na maneno “Maa Unzila (yaliyoteremshwa)” na “Min Rabbik (kutoka kwa Mola wako” yanaashiria ukweli kwamba suala hilo halitokani na Mtume (SAW) bali ni ujumbe kutoka kwa Mwenyezi Mungu.
Matukio haya ya msisitizo, pamoja na ahadi ya kwamba Mwenyezi Mungu atamlinda Mtume (SAW), yanaonyesha kwamba pengine Mtume (SAW) alikuwa na wasiwasi kwamba watu watafikiri kwamba amejiwekea amri na kwamba haikutoka kwa Mwenyezi Mungu.
Maneno “kama hutafanya hivyo, basi hujafikisha ujumbe Wake” ni mazito sana, Ina maana kwamba ujumbe huu ni muhimu sawa na ujumbe wote alioufikisha Mtume (SAW) wakati wa utume wake na kama hautafikishwa kwa watu, itakuwa ni kama jumbe nyingine zote zinatoweka, Aya haisemi "ujumbe wako" utashindwa, lakini inazungumza juu ya Risala ya Mwenyezi Mungu, ambayo ina maana kama ujumbe huu haujatolewa, Risala ya Mwenyezi Mungu haijafanyiwa kazi.
Yote inaonyesha kwamba maudhui ya ujumbe yanapaswa kuwa muhimu sana na makubwa.
Nukta nyingine ni kwamba ujumbe huu hauwezi kuwa juu ya tauhidi, utume na ufufuo kwa sababu hakuna haja ya kutilia mkazo sana masuala haya katika miezi ya mwisho ya uhai wa Mtume (SAW), Kwa hivyo ni nini maudhui ya ujumbe huu muhimu?
Kwa mujibu wa mamia ya Hadithi, ambazo idadi yake inafikia Tawatur kuthibitisha usahihi wake, huko Ghadir Khum, Mtume (SAW) alisimama juu ya mimbari ya matandiko ya ngamia miongoni mwa watu na kutoa khutba ndefu.
Alichosema kwa mara ya kwanza kilikuwa juu ya kifo chake kilichokaribia na akauliza Waislamu wanafikiria nini juu yake.
Wote walikubali ukuu wake, Karamah (hadhi) na utimilifu wa utume wake, Baada ya kuhakikisha umati wote unamsikia, alitoa ujumbe wake muhimu kuhusiana na wakati ujao, akisema, “Yeyote ambaye mimi ni Walii wake, Ali (AS) ni Walii wake,” hivyo akitangaza kwa uwazi Wilaya ya Imam Ali (AS).
Hadithi hizi zinaonyesha kwamba Mtume (SAW) alikuwa na wasiwasi kwamba watu wangemkashifu kwa kumteua binamu yake na mkwe wake katika nafasi hii.
Aya katika Qur’ani Tukufu inayowataja Mawalii watatu kwa Waumini
Bila shaka, baada ya kufariki kwa Mtukufu Mtume (s.a.w) wakati Hazrat Zahra (saww) alikuwa akienda kwenye mlango wa watu na kuwauliza: “Je, hamkuwepo na hamkumsikia Mtume wa Mwenyezi Mungu (s.a.w) alisema katika Ghadir Khum?” Wangesema: “Pale Ghadir Khum tulikuwa umbali mrefu na tusingeweza kumsikia Mtume (SAW)
