Haki ya Jamii Katika Utajiri wa Asili: Msingi wa Ushirikiano

IQNA – Mbali na ukweli kwamba mali kwa asili ni ya Mwenyezi Mungu ambaye ameikabidhi kwa mwanadamu, utajiri wa asili pia ni haki ya wanajamii wote, kwani rasilimali hizi ziliumbwa kwa ajili ya watu wote, si kwa ajili ya mtu binafsi au kikundi maalum.

Qur’ani Tukufu inasema: “Na ardhi ameiweka kwa ajili ya viumbe.” (Surah Ar-Rahman, aya ya 10). Pia inasema: “Yeye ndiye aliye kuumbieni vyote vilivyomo katika ardhi.” (Surah Al-Baqarah, aya ya 29).

Kwa hivyo, rasilimali za asili , iwe zinahitaji kuchimbwa au la, kimsingi ni haki ya kila mwanajamii.

Katika Hadith, baadhi ya mali zimeelezewa kuwa za pamoja na halali kwa wote. Kwa mujibu wa Hadith ya Mtume Mtukufu Muhammad (SAW), watu wanashirikiana katika mambo matatu: maji, moto, na malisho.

Inaonekana hekima mojawapo ya kuweka Zakat kwenye nafaka ni kwamba nafaka hizo zinahitaji maji, na maji ni rasilimali ya pamoja. Kwa kuwa mkulima anafaidika na kipengele hiki cha pamoja, basi ni wajibu wake kutoa sehemu ya nafaka kwa yule asiye na uwezo wa kufaidika na rasilimali hiyo.

Mbali na haki ya wazi ya masikini na wanyonge katika mali ya matajiri kama ilivyo katika aya ya 19 ya Surah Adh-Dhariyat: “…Na katika mali yao ipo haki ya mwenye kuomba na asiye omba.,” pia Hadith zimeeleza dhana ya masikini kupata sehemu ya mali ya matajiri. Kwa mfano, Amirul Mu’minin Ali (AS) aliwahi kuwaamuru Waislamu kuwashirikisha masikini na wanyonge katika maisha yao ya kila siku.

        Soma Zaidi: • Misingi ya Ushirikiano Katika Qur’ani

Ni wazi kuwa katika ushirikiano wa kweli, pande zote mbili hutumia kile kinachohitajika kwa kuzingatia ridhaa ya kila mmoja na kuhifadhi haki za kila upande. Neno “ushirika” linathibitisha kanuni kwamba masikini wana haki katika mali ya matajiri , kama washirika.

Iwapo tajiri atatoa sehemu ya mali yake kwa masikini, basi kwa hakika ametoa haki yao na sehemu yao halali. Mtazamo huu wa Kiislamu unaonesha kina na upekee wa dhana ya ushirikiano wa kijamii.

3495065