صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صفحات داخلی

کد خبر: ۱۱۹۵۹۲۳
تاریخ انتشار : ۰۹ اسفند ۱۳۹۱ - ۱۲:۰۲
حجت‌الاسلام حسنی

مدرس حوزه و دانشگاه اروميه مهندسی و مديريت فرهنگی واحد و نظام يافته را لازمه ترويج و تعميق مبانی تدبر و انس با قرآن در جامعه عنوان كرد.


گروه فعاليت‌های قرآنی: مدرس حوزه و دانشگاه اروميه مهندسی و مديريت فرهنگی واحد و نظام يافته را لازمه ترويج و تعميق مبانی تدبر و انس با قرآن در جامعه عنوان كرد.


حجت‌الاسلام علی حسنی، مدرس حوزه و دانشگاه اروميه در گفت‌و‌گو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه آذربايجان غربی، با بيان اينكه در حال حاضر در رابطه با ترويج و تعميق شعاير تدبر و انس با قرآن مديريت واحد فرهنگی در كشور وجود ندارد، گفت: هر نهادی به هر نحوی داعيه‌دار فعاليت‌های قرآنی در جامعه است، هر كدام برنامه‌هايی اجرا می‌كنند بدون اينكه كوچكترين همكاری و هماهنگی ميان اين نهادها برای يكپارچه‌سازی اين فعاليت‌ها وجود داشته باشد.


وی با بيان اينكه فعاليت‌های اجرايی در حوزه بسط آموزش‌های قرآنی ميان نهادهای متولی همسو با يكديگر نيست، اضافه كرد: با وجود ميلياردها ريال اعتبار هزينه شده در اين حوزه، نتايج عملی حاصل از آن بسيار كمرنگ است.


اين مدرس حوزه فعاليت جزيره‌ای نهادهای متولی را آسيب جدی فعاليت‌های قرآنی عنوان و خاطرنشان كرد: نبود برنامه مشخص و منسجم و سليقه‌ای كار كردن در عرصه فعاليت‌های قرآنی جامعه را از دستيابی به آرمان‌های متعالی خود كه همان ظهور نتايج تدبر و تفكر قرآنی در عمل و رفتارهای اجتماعی است دور می‌كند.


حجت‌الاسلام حسنی در تشريح رابطه تدبر و قرائت قرآن اضافه كرد: آيات قرآنی و روايات پيشوايان دينی همواره بر قرائت مبتنی بر تدبر سفارش داشته‌اند، يعنی قرائت همواره بايد با تفكر، تأمل، تعقل در محتوا و پيام مضامين و مفاهيم قرآنی همراه باشد.


مدرس حوزه و دانشگاه اروميه با اشاره به اينكه خداوند در قرآن همواره انسان را از قرائت بدون تدبر نهی كرده است، قرائت بدون تدبر و عمل را تنها لقلقه زبان دانست و گفت: قرائت مؤثر قرائتی است كه نتايج مفهومی آن در گفتار، كردار، زندگی اجتماعی، خانوادگی، اقتصادی و حتی زندگی سياسی نمود و تجلی عينی پيدا كند.