محمدرضا سنگری، پژوهشگر تاریخ اسلام در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از قزوین، با بیان اینکه روز یکشنبه پنجم محرم الحرام سال 61 هجری قمری روز سختی برای کاروان کربلا است، اظهار کرد: ازدحام نیروهای لشگر کفر در این روز به شدت افزایش می یابد و زمینه ترس برخی افراد در کاروان امام حسین(ع) را فراهم میکند.
وی با بیان اینکه در این روز تعداد نیروهای سپاه کفر به بیش از 11 هزار نفر میرسد، افزود: شمربنذیالجوشن، یزید بن رکاب کلبی، حصین بن نمیر و مضایربنرهینه مازنی با چندین هزار نفر نیرو وارد سرزمین کربلا میشوند.
سنگری تأکید کرد: نیروهای دشمن در این روز سعی دارند با تاخت و تاز در اطراف کاروان حسینابن علی(ع) قدر ت نمایی کنند و همین قدرت نمایی زمینه ترس بچهها و برخی از اعضای کاروان امام(ع) میشود.
وی بیان کرد: در چنین موقعیتی برخی از اعضای کاروان کربلا وقتی ازدحام نیروهای کفر را دیدند به واسطه ترس از جنگی دشوار کربلا را ترک کردند.
جلوگیری از خروج از کوفه برای یاری حسین(ع)
عبیدالله عدهای را مأموریت داد تا در مسیر کربلا بایستند و از حرکت کسانی که به قصد یاری حسین(ع) از کوفه خارج میشوند، جلوگیری کنند.
چون گروهی از مردم می دانستند که جنگ با امام حسین(ع) در حکم جنگ با خدا و پیامبر است، در اثنای راه از لشکر دشمن جدا شده و فرار می کردند. نوشته اند: فرماندهی که از کوفه با هزار جنگجو حرکت کرده بود، چون به کربلا رسید، سیصد یا چهارصد نفر همراه او بودند و بقیه چون اعتقادی به این جنگ نداشتند، اقدام به فرار می کردند