به گزارش ایکنا، جهان اقتصاد نوشت: مدیریت ریسک یک ویژگی اساسی کسب و کار است. گسستهای مدلهای کسب و کاری بیشتر شده است. و اینها همه عناصر تغییرات اساسی و مداوم در کسب و کار هستند. بنابراین به جای اینکه تصور کنیم کسب وکار مجموعه ای از شماره ها است که باید درست در کنار هم قرار بگیریند. بهتر است تصور کنیم که درک نقش کسب و کار موسسات ؛ بیشتر شبیه داشتن تعدادی نقاشی است یا تعدادی طومار چینی و ما باید به طور مداوم بقیه ی این داستان و ابزارهای لازم را خلق کنیم. ابزارهایی که در سازمانهای جهانی به کار می روند.
جنبه ی دیگری هم وجود دارد و آن بحث مرتبط با چالشهای جدید در کسب وکار می باشد. به عبارتی مدیریتی که ماورا شرکت است. مدیران فقط درباره ی آنچه که در درون سازمان اتفاق می افتد، مسئولیت ندارند. بلکه مسئول ارتباطات وسیع سازمان در جهان نیز هستند. در حقیقت امروز جهان تنها ماشین اجتماعی سازمان را که امکان بقای طولانی مدت آن را فراهم می کند، قانونی می داند و در روابط خارج سازمانی، درک آنچه ما می دانیم و آنچا انجام می دهیم تغییر اساسی در مدیریت است، هم برای دوره ی فعلی و هم برای ده تا پانزده سال آینده. بنابر این تخصص جدید مدیریت به توانایی انجام کارهای جدید، دانش جدید و استفاده مداوم از آن بستگی دارد. و این تفاوتی اساسی است. بگذارید تا در سه شنبه آینده به تفاوتهای دیگری بپردازیم که در مدیریت اتفاق می افتند. و آن نحوه شناخت ما از مدیریت با تمام جنبه های مختلف آن است. و به طور خاص به این سوالات پاسخ دهیم که آیا می توان رهبری را درس داد، آموخت و یا گسترش داد؟ البته پاسخ آن مشروط بر این است که متمرکز بر کدام گروه باشیم. و آیا یک رهبر سازمانی باید مهارتهای ارتباطی جذابی داشته باشد تا بتواند افراد را مجاب کند به حرف او گوش دهند و از او پیروی کنند؟