صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۵۵۱۰۱۴
تاریخ انتشار : ۱۴ آذر ۱۳۹۵ - ۱۸:۳۱

گروه معارف: غلامحسین ابراهیمی‌دینانی، فیلسوف و حکیم ایرانی، ضمن ابلاغ سلام خود به فرهیختگان حاضر در همایش علامه آشتیانی، پیام ویژه‌ای به این همایش ارسال کرد.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از استان مرکزی، همایش علامه سید جلال‌الدین آشتیانی، به همت بنیاد نخبگان استان مرکزی، امروز، 14 آذرماه به همراه تقدیر از مقالات برتر، رونمایی از نرم‌افزار آثار و مستند زندگی علامه، با حضور مدیران استانی، آیت‌الله دری نجف‌آبادی و حجت‌الاسلام دیرباز رئیس دانشگاه قم در مدرسه علمیه المهدی(عج) اراک برگزار شد.
به مناسبت این همایش دکتر غلامحسین ابراهیمی‌دینانی، فیلسوف و حکیم شهیر ایرانی، ضمن ابلاغ سلام خود به فرهیختگان حاضر در همایش، پیام ویژه‌ای به این همایش ارسال کردند که به  شرح زیر قرائت شد:
آشنایی بنده با آقا سید جلال آشتیانی، خیلی دیرینه است. از قم که من ایشان را می‌شناختم . البته ایشان قبل از ما بود ولی از قم که درس می‌خواندم ایشان را دیدم و همان وقت هم به عنوان یک فاضل و حکیم، در قم شهرت داشت.  بعد هم که رفت استاد دانشگاه مشهد شد. اگر در یک جمله بخواهم بگویم، یعد از مرحوم علامه طباطبایی در عصر ما، حکیم وارسته آقای آقا سید جلال آشتیانی بود. حکیمی بود بر آثار فلاسفه اسلامی احاطه داشت، آشنایی داشت. آثار خوبی به وجود آورده، آثار بزرگان را تصحیح کرده و کارهایی که او انجام داده ارزشمند و قابل تقدیر است. خدا رحمت کند ولی احاطه‌اش  به فلسفه اسلامی در عصر ما کم نظیر بود.
خود آقای سید جلال هم، جنبه اشراقی داشت و به همه این فیلسوفان مسلمان احاطه داشت و آثارشان مانده بود و تصحیح کرده بود .
آقای سید جلال تحت تاثیر امام خمینی بود! ولی خب درس آقای طباطبایی هم رفته بود و با علامه طباطبایی ارتباط داشت .در هر حال آقای آشتیانی، از جمله خصوصیاتش این بود که همه فلاسفه عصر  خودش را دیده بود. درس آقای رفیعی قزوینی را دیده بود، درس آقای طباطبایی درس امام خمینی را دیده بود، درس  آقای مهدی آشتیانی را دیده بود. اینها را دیده بود و تقریباً کمتر حکیمی در عصر ما بود که آقای آشتیانی او را ندیده بود. از این جهت نمی‌شود گفت که به کدام اختصاص داشت . جامع بود دیگر!
بسیاری از این آثار که درگوشه کتابخانه‌ها مانده بود و کسی خبر نداشت، احیا کرد و تصحیح کرد. آن دیگر ذوق و سلیقه‌اش بود! ذوق و سلیقه اشخاص را که نمی‌شود برایش دلیل آورد! آثاری که هیچکس نمی‌شناخت ایشان احیا کرده است. برای کسانی که اهلش هستند، کم، فایده‌ای نیست!
این تکریم شخصیت‌ها برای احیا مفید است. اولاً تکریم بزرگان، مردی بود که شایسته بود، احترامی به او هست. دیگران، نسل جوان عبرت می‌گیرند؛ نسل جوان، با او آشنا می‌شوند، با آثارش آشنا می‌شوند. هم برای نسل جوان مفید است و هم احترام به یک اندیشمند، خودش در حد ذات، ارزشمند است.