به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان‌جنوبی، هنوز از روزهایی که دغدغه همه ما اتفاق تلخ پلاسکو بود، نگذشته است. همان روزهایی که در فضای مجازی همه ما به یکدیگر قول و وعده داده بودیم که بیش از گذشته نگران سلامت آتش نشانانی باشیم که برای نجات جان مردم از هیچ فداکاری فروگذار نمی‌کنند.
شاید دو ماه نشده باشد از آن ایام که در شبکه‌های اجتماعی عکس نوشته‌هایی با مضمون فداکاری‌های آتش نشانان رد و بدل کردیم و گفتیم به حرمت آنان امسال نهایت تلاش خود را می‌کنیم تا چهارشنبه سوری کم خطری نسبت به سال‌های گذشته داشته باشیم.آری کافی است چند مطلب گذشته صفحه اینستاگراممان را چک کنیم و یا در گروه‌های تلگرامی واژه آتش‌نشان را جست‌وجو کنیم تا بیابیم قول و وعده‌هایی که دادیم و خدا نکند که خلف وعده کنیم.
نکند آن قول و وعده‌ها به فراموشی سپرده شود و با امسال جوانی در اثر حوادث چهارشنبه آخر سال سلامت خود را از دست بدهد. نکند آتش‌نشانی در شبی که همگان دوست دارند در کنار خانواده خویش باشند را در مأموریت و حین اطفاء حریق بگذراند.
هیچ عقل سلیمی با شادی و نشاط مخالف نیست، هیچ کس نمی‌خواهد مانع این شود که جوان و نوجوان به دنبال هیجانات خویش نباشد، اما باید لحظه‌ای با خود اندیشید که چه آسیب‌هایی در تخلیه هیجان در چهارشنبه آخر سال نهفته است.
یک مسلمان هر کار که می‌کند باید در ورای آن یک عقلانیت و هدف نهفته باشد. وقتی سخن از نوروز می‌زنیم در کنار آن از ارزش صله رحم سخن به میان می آوریم، از پاکی خانه ها و دعاهایی که لحظه تحویل سال بر زبان جاری می کنیم.
اما درباره چهارشنبه آخر سال چگونه است؟ می توان چهارشنبه سوری را با شادی برگزار کرد و به بهانه یک آیین و سنت دیرین در کنار خانواده و عزیزانی که دوستشان داریم شبی را به خوشی بگذرانیم. بدون ترقه و آتش بازی‌هایی که جز افسوس هیچ به همراه ندارد.
حکیمه بهمن زاده