علیرضا سوزنچی، بازیگر نمایش «زندگی شاید همین حالا» در گفت‌وگو با
خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، در خصوص نقش خود در نمایش «زندگی شاید همین حالا»، اظهار کرد: این نمایش نگاهی اجتماعی به نذر و نیازهای رضوی در زندگی زوج‌های جوان دارد که در هر اپیزود آن تغییر و تحولاتی دیده می‌شود.
وی ادامه داد: در واقع این داستان قصه نذر و نیازهای قشرهای مختلف جامعه است که برای ادای نذرشان متوسل به امام رضا(ع) می‌شوند ولی بعد از رسیدن به حاجتشان عهد خود را فراموش می‌کنند. این نمایش پایبندی به تعهداتی را نشان می‌دهد که ما در دوران مختلف زندگی فراموششان می‌کنیم.
سوزنچی افزود: در این نمایش من نقش همسری را ایفا می‌کنم که خیلی دوست دارد بچه‌دار شوند و بعد از 5 سال نذر و نیاز بچه‌دار می‌شوند و باید به مشهد بیایند ولی همسرش سرباز می‌زند و نمی‌توانند به مشهد سفر کنند.
این بازیگر تئاتر گفت: در اپیزود دیگر زن و مرد نذر می‌کنند هنگامی که فرزند‌شان به دنیا آمد اسم او را رضا(ع) گذاشته و از تهران به مشهد کوچ کنند، زمانی که پسرشان کمی بزرگتر می‌شود اسم او را در بین دوستان به کوروش تغییر می‌دهند و بعد از سی سالگی می‌خواهند از مشهد کوچ کرده و به تهران برگردند، این کمی از روند داستان است.
وی با توجه به نقش خود در این نمایش، ابراز کرد: چون دختر من استرالیا زندگی می‌کند و در نقش نیز آن پسر می‌خواهد از مشهد کوچ و به تهران برگردد احساس نزدیکی و ارتباط خاصی بین خودم و این نقش احساس می‌کردم با توجه به این که دخترم نیز از ما دور است کاملا این نقش را درک کردم.
سوزنچی با تأکید بر اینکه این پنجمین کار او در جشنواره رضوی است، بیان کرد: من دوستان بسیاری در تئاتر دارم و از آنجایی که کارگردان این نمایش سیدجواد اشکذری دوست صمیمی من است، پیشنهاد این کار را به من دادند و من بعد از خواندن نمایش نقش را قبول کردم.
این بازیگر تئاتر با اشاره به کمبودهای جشنواره تئاتر رضوی، گفت: تمام برنامه‌ریزی اولین جشنواره رضوی در دست من بود و یک نفره تمام کارهای جشنواره را انجام داده‌ام ولی الان جشنواره به چند بخش تقسیم شده و هر قطعه آن در شهری افتاده است.
وی افزود: سطح جشنواره هیچ کیفیتی ندارد و زمانی که جشنواره چهار سال پیش را با جشنواره امروزی مقایسه می‌کنیم، از نظر کمی و کیفی زمین تا آسمان با هم متفاوت دارد.
سوزنچی تصریح کرد: موضوع بیشتر نمایش‌نامه‌ها منطبق با آموزه‌های رضوی نیست، تنها چند نمایش همانند «زندگی شاید همین حالا» و «کوکوی کبوتران حرم» و برخی دیگر از نمایش‌ها موضوعاتش با آموزه‌های رضوی و امام رضا(ع) هماهنگ بود و اینکه بعضی از کارگردان‌ها در نمایش خود فقط صدای نقاره‌خانه و یا امام رضا(ع) بیاورند که محتوای آن رضوی نمی‌شود.