به گزارش ایکنا؛ سنت‌های بزرگ دینی موجود در جهان چه با صراحت و تأکید و چه به صورت ضمنی بر دو ادعای مهم پافشاری می‌کرده‌اند: یکی اینکه در باب واقعیت‌های کلی عالم هستی، حقیقت محض را بیان می‌کنند و دیگر اینکه آنها راه انحصاری نجات و رستگاری انسان‌ها هستند. اما مسأله مهم و اساسی این است که گزارشی که این ادیان از واقعیت‌های هستی ارائه می‌دهند و نیز راه‌هایی که برای رستگاری انسان نشان می‌دهند به ظاهر با همدیگر سازگاری ندارند. این امر مسأله معروف «تعارض دعاوی ادیان» را شکل می‌دهد.
جان هیک، فیلسوف دین معاصر، در این باره سه گرایش را معرفی می‌کند: «انحصارگرایی»، «تکثرگرایی» و «شمول‌گرایی». کتاب «تعارض دعاوی ادیان» در پی آن است که پس از بررسی وضعیت کلی ادیان و دینداری‌ها نمونه‌هایی از مهم‌ترین شخصیت‌ها و مکاتب این سه گرایش را به اختصار معرفی و بررسی کند.
انتهای پیام/