محمد نیک، شاعر پیشکسوت آیینی، در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان رضوی، با بیان اینکه حضرت علی(ع) در اشعار با اوصافی همچون «شیر خدا»، «آیت خدا»، «آیینه تمام نمای خدا»، «خورشید کعبه»، «خانه‌زاد خدا» و ... توصیف شده‌اند، ادامه داد: ما بعد از پیامبر(ص)، مولا علی(ع) را بزرگترین و شاخص‌ترین فرد در اسلام می‌دانیم و از ابتدای پیدایش شعر، چه در شعر عرب و چه شعر فارسی، تمام شعرا نگاه ویژه‌‌ای به حماسه‌ساز‌ها و الگوهای دینی از جمله حضرت علی(ع) که در رأس آن‌ها قرار دارند، داشته‌اند.
نیک با اظهار این مطلب که نگاه همه مسلمانان، غیرمسلمانان و به ویژه کسانی که دین اسلام را پذیرفتند و به خصوص شیعیان، به حضرت علی(ع) نگاهی ویژه است، اضافه کرد: چه مسلمان‌ها و چه غیرمسلمان‌ها ایشان را شاخص‌ترین فرد اسلام می‌دانند که کتاب «جرج جرداق» مسیحی نمونه آن است. شاعران نیز هر وقت بخواهند از اسطوره‌ای عینی که افسانه‌ای نباشد، نام ببرند، از ایشان یاد می‌کنند چراکه مولا علی(ع) در عبادت، شجاعت، کلام، جوانمردی و همه صفات نیکو، در بالاترین نقطه انسانیت هستند.
وی با اشاره به سروده استاد شهریار درباره امام علی(ع،) ابراز کرد: اولین شعری که در کودکی یاد گرفتم و همه‌جا زمزمه می‌کردم، شعر معروف استاد شعریار بود که می‌گوید: «علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدارا»، از طرفی نیز این بیت که می‌گوید: «نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت_متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را»، مقام فوق تصور ایشان را معرفی می‌کند که در بالاترین نقطه کمال انسانی است و فقط به مقام الوهیت نمی‌رسد.
این پیشکسوت شعر آیینی در خصوص اشعار سعدی و مولانا برای امام علی(ع)، افزود: شاعرانی از جمله سعدی و مولانا که شیعه نبودند هم هرجا خواستند نمونه‌ای از جوانمردی و انسان کامل نام ببرند درباره مولا علی(ع) شعر گفته‌اند؛ در این باره سعدی می‌گوید: «آن زمان دست به دامان کسی بايد زد_كه بود نام شريفش علی عمرانی»؛ مولانا نیز مثنوی زیبایی دارد که «از علی آموز اخلاص عمل_شیر حق را دان تو خالی از دغل».
وی در همین راستا اضافه کرد: فردوسی که شیعه است و سلطان محمود غزنوی به جرم شیعه بودن شاهنامه‌اش را قبول نکرد، بهترین شعرشان را برای مولا علی(ع) گفته‌اند. شعرای آیینی هم امروز بهترین و بیشترین شعرشان را برای مولا علی(ع) دارند از جمله شعر معروف استاد شهریار و شعری دیگر که به لحاظ ادبی از آن هم بالاتر است و می‌گوید: «علی آن شیر خدا میر عرب_الفتی داشته با این دل شب/شب ز اسرار علی آگاه است_ دل شب محرم سرالله است» و این دو بیت آخرش هم که فوق‌العاده است: «در جهانی همه شور و همه شر_ها علیٌّ بشرٌ کیف بشر/ شبروان مست ولای تو علی_جان عالم به فدای تو علی».
انتهای پیام