به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، سومین امام شیعیان، حضرت امام حسین(ع) دارای ویژگی‌هایی هستند که آن حضرت را از دیگر معصومان(ع) متمایز می‌کند؛ هرچند از نظر فضیلت، همۀ چهارده معصوم(ع) مانند یکدیگرند اما باتوجه به شرایط عصر و زمان خود؛ به گونه‌ای متفاوت به وظیفه‌شان عمل کرده‌اند.
امام حسین(ع)، سید و سالار شهیدان در دنیا و آخرت
اما برخی ویژگی امام حسین (ع) که امامان اهل بیت(ع) از نسل ایشان هستند، برجستگی بیشتری نسبت به سایر ویژگی‌ها دارند؛ مانند سَرور شهیدان بودن آن حضرت در دنیا و آخرت که در حدیث قدسی آمده است «أما إنَّهُ سَیدُ الشُّهَداءِ مِنَ الأَوَّلینَ وَالآخِرینَ فِی الدُّنیا وَالآخِرَةِ » بدانید که او سَرور شهیدان از اوّلین و آخرین، در دنیا و آخرت است و امام صادق (ع) می‌فرماید : «ما مِن شَهیدٍ إلّا ویحِبُّ أن یکونَ مَعَ الحُسَینِ (ع) ، حَتّی یدخُلُوا الجَنَّةَ مَعَهُ» هیچ شهیدی نیست، مگر این که دوست دارد که همراه حسین(ع) باشد و با او وارد بهشت شود.
ویژگی دیگر آن حضرت، برکات تربت‌شان است؛ چنان که از امام صادق (ع) روایت شده: «إنَّ اللّهَ عَوَّضَ الحُسَینَ(ع) مِن قَتلِهِ أن جَعَلَ الإِمامَةَ مِن ذُرِّیتِهِ ، وَالشِّفاءَ فی تُربَتِهِ » خداوند ، در برابر کشته‌شدن حسین(ع)، امامت را در نسل او قرار داد و شفا را در تربتش و در کتاب خصائص‌الحسینیه علامه شیخ جعفری شوشتری نیز بیان شده که تربت امام حسین (ع) شفا است.
دیگر ویژگی‌های خاص حضرت اباعبدالله الحسین(ع) به نقل از کتاب خصائص‌الحسینیه چنین است؛ وقتی امام زمان(عج) ظهور می‌فرمایند روضه اباعبدالله(ع) را می‌خوانند، امام حسین (ع) اولین رجعت کننده بعد از ظهور امام زمان (عج) هستند، زیر قبه حرم امام حسین (ع) دعا مستجاب می‌شود، خداوند حرارتی از عشق به امام حسین (ع) در قلب مومنین قرار داده که خاموش نمی‌شود، زیارت امام حسین (ع) در تمام سال سفارش شده است.
فضیلت زیارت امام حسین(ع)
هر چند زیارت پیامبر خدا و اهل بیت(ع)، برکات فراوانی برای زائر دارد؛ ولی در مورد زیارت هیچ یک از اهل بیت(ع)، به اندازه زیارت امام حسین(ع) تأکید نشده و زیادت ثواب و برکاتی که برای زیارت امام حسین (ع) ذکر شده، برای هیچ یک از آنان نیامده است.
در احادیث نیز به فضیلت‌هایی چون آمرزش گناهان، همسایگی با اهل بیت(ع)، برکت در روزی و طول عمر و... اشاره شده است. چنانچه در کافی آمده که امام موسی بن جعفر(ع) فرمودند:« کمترین آنچه از ثواب که به زائر اباعبدلله (ع) کنار نهر فرات داده می شود، آنگاه که حق و حرمت و ولایت او را بشناسد، این است که آنچه از گناهان پیش فرستاده و بعداً می‌فرستد (گناهان گذشته و آینده او) آمرزیده می‌شود».
همچنین حدیثی از امام صادق(ع) در وسائل‌الشیعه آمده است که می‌فرمایند: «هیچ کس نیست در روز قیامت مگر اینکه آرزو می‌کند ای کاش امام حسین (ع) را زیارت کرده بودم آن هنگامی که می‌بیند که با زوار امام حسین (ع) چه می‌کنند، چقدر نزد خداوند مورد کرامت واقع می‌شوند».
فداکاری خاصّ امام حسین(ع)
یکی از امتیازات بزرگ امام حسین(ع) که مهم‌تر از همۀ امتیازاتی است که تا کنون برشمردیم، گذشت، ایثار و فداکاری امام حسین(ع) راجع به دین است. پیغمبر اکرم(ص)، هشتاد و چهار جنگ سخت و طاقت‌فرسا را پشت سر گذاشتند. امیرالمؤمنین(ع) سی سال عمر مبارک خویش را با مظلومیّت تمام سپری کردند، مخصوصاً در پنج سال حکومت، بسیار مورد آزار و اذیت واقع شدند. سایر ائمّۀ طاهرین(ع) نیز برای دین، زحمات فراوانی کشیدند و جان‌فشانی و فداکاری کردند؛ امّا آن امامی که همه چیزش را برای دین فدا کرد و حاضر شد برای بقای اسلام، عیال و خانواده‌اش را به اسارت ببرند و حتّی طفل شیرخوارش را نثار احیای سنّت جدّش کرد، امام حسین(ع) بود.فداکاری خاص در موقعیّتی ویژه، تا جایی که موجب شهادت یاران و برادران و فرزند شیرخوار و نیز اسارت حضرت زینب(س) و امام سجّاد(ع) شود، از اختصاصات و امتیازات ویژۀ امام حسین(ع) است.
البته این بدان معنی نیست که اگر امام دیگری در جایگاه امام حسین(ع) قرار می‌گرفت، چنین فداکاری نمی‌کرد؛ آن بزرگواران «نور واحد» هستند و در فضائل و صفات نیکوی اخلاقی تفاوتی با هم ندارند. چنان‌که اگر هرکدام در جایگاه دیگری قرار می‌گرفتند، همان وظیفه‌ای را انجام می‌دادند که آن امام بزرگوار انجام داده است.
روحی آمیخته با عزت
يكي از خصوصيات و امتيازهاي بارز حسين بن علي(ع) كه او را از همه مجاهدان‌تاريخ ممتاز ساخته است، سرپيچي از ذلت است تا آن جا كه ملقب به «ابي الضيم» گشته‌كه اين لقب از مشهورترين القاب آن حضرت است، بلكه حسين مَثَل اعلاي اين عنوان و مصداق بارز آن به حساب آمده است يكي از شعراي سرشناس درباره‌اش مي‌گويد: «حسين كسي است كه مرگ با عزت را حيات و زندگي ذلت بار را مرگ مي‌داند.»
امام حسين (ع) مظهر عزت و الگو و اسوه مبارزه با ذلت و خواري است، عزت امام آسيب پذير نيست؛ شهيد مطهري مي‌گويد: «هيچ يك از ائمه درباره سلامت نفس به اندازه حسين بن علي (ع) سخن نگفته زيرا امام حسين(ع) مظهر عزت است، مرگ شرافت‌مندانه را بر زندگي ذلت بار ترجيح داد و فرياد برآورد: «هيهات منا الذله» او در مقابل خواست يزيد ايستادگي كرد و نهضت بزرگي را به انجام رساند؛ گر چه مرگ سرخ را به جان خريد.
هر چند سخنانی كه از امام حسین (ع) به ما رسیده بسیار اندك، و خطبه‌ها و كلمات قـصار حضرتش محدود است، ولى هیچ مطلبى در كلمات و نامه‌هاى ایشان، به اندازه عزت و كرامت نفس بـه چشم نمى‌خورد. تو گویی روح حسین (ع) مساوى با بزرگوارى و عزتمندى است .عزت و كرامت و ذلّت ناپذیرى در سخنان، اشعار و رجزهاى امام متجلّى است .
سخنان حسين در روز عاشورا عالي‌ترين و برترين بيان در مورد حفظ حيثيت وعزت نفس مي‌باشد فرمودند: «همانا زنا زاده، پسر زنا زاده مرا ميان دو امر مخير ساخته‌كشته شدن با شمشير يا پذيرش ذلت. چه دور است ذلت از ما، كه خدا و رسولش و مؤمنين‌ذلت را براي من نمي‌پسندند بلكه پدران و مادراني كه در دامن پاك‌شان مرا پرورش‌داده‌اند و مردان غيور و با حميّت و انسان‌هايي كه امتناع مي‌ورزند از اين كه طاعت‌انسان‌هاي پست را بر كشته‌شدن ترجيح دهند»
اين عزت نفس امام حسين(ع) است كه نمي‌گذارد تسليم مردمي پست و فرومايه همچون‌ابن زياد دست نشانده بني اميه بشود تا هر گونه بي‌احترامي را درباره‌اش انجام دهند،چون كوه در برابر سپاه كوفه مي‌ايستد و بدون هيچ دغدغه و هراسي از گرگان بني اميه، درس زندگي با عزت را به جهانيان مي‌آموزد.
گفتنی است، در اینجا تنها به قطره‌ای از دریای بیکران صفات و ویژگی های امام حسین(ع) که نماینده خدا بر روی زمین و الگوی کامل بشریت است پرداختیم. امید است ما نیز جرعه‌نوش دریای معرفت آن امام همام و رهرو ایشان باشیم.
انتهای پیام