به نام او
داریوش اسماعیلی برایم دوست سی ساله؛ همراه و برادری دلسوز بود.
مصطفی از مردان جبهه و جهاد بود. از پایان دهه ۶۰ در وزارت کشور با هم بودیم و به محض شنیدن خبر سخت و ناگهانی رفتنش، یاد همه آن گپ و گفت‌ها، همفکری‌ها و همراهی‌ها برایم مرور شد. روزهایی که به تلاش و دغدغه گذشت؛ در ایام حضور در فرمانداری اصفهان و حالا در شهرداری، حمایت و کمک فکری و اجرایی‌اش، همواره ارزشمند و یاری‌رسان بود.
جای خالی حضورش در معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی، در عرصه رسانه، فرهنگ و دانشگاه، برای همیشه خالی خواهد بود.
فقدان حضور داریوش اسماعیلی، همان مصطفای صمیمی و بی‌ریای جهاد دانشگاهی را به خانواده آن مرحوم، دوستان و همکاران به ویژه در جهاد دانشگاهی واحد اصفهان و معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی تسلیت می‌گویم.
امید که آرامش و صبر، توشه آنان در تحمل این مصیبت باشد.
انتهای پیام