وی ادامه داد: اما سؤال اینجاست که در سازمانی که ما در آن کار می‌کنیم این پدیده دو قطبی‌سازی چگونه شکل می‌گیرد؟ در اینجا باید گفت که افراد در محل کار خود مدام در حال ضدعفونی کردن دستان خود و یا محیط کار خود هستند و یا حتی گاها هم پیش می‌آید که برای رعایت کردن بیشتر این موضوع؛ در بازه زمانی طولانی از سرویس بهداشتی استفاده نکنند و همچنین نگران این موضوع هستند که فردی به آن‌ها دست ندهد، سرفه و عطسه نکند و اینکه آیا دیگران هم به اندازه او برای پیشگیری از این بیماری نکات بهداشتی را رعایت می‌کنند یا خیر.
اشرف بیان کرد: از طرفی نیز عده‌ای از افراد تأکید دارند که هیچ اتفاق خاصی رخ نداده و این بیماری را انکار می‌کنند و همچنین آن دسته از افرادی که موارد بهداشتی را رعایت می‌کنند و حساسیت بیش از حدی نسبت به این موضوع از خود نشان می‌دهند را، افرادی لوس می‌دانند.
روانشناس مرکز خدمات تخصصی روانشناسی و مشاوره جهاد دانشگاهی مشهد بیان کرد: در واقع این دو قطبی در محل کار و ادارات، برای افرادی که در آن محل کار می‌کنند مشکل‌ساز می‌شود و در اینجا با وجود عده‌ای که در رعایت موارد بهداشتی زیاده‌روی می‌کنند و عده‌ای نیز این موضوع مهم را انکار می‌کنند، به نوعی یک فضای الاکلنگی شکل می‌گیرد.
وی با بیان اینکه انتظار می‌رود که مدیران و رهبران این دو قطبی را بشکنند و ما نیز همانند هر بخش دیگری از رفتار سازمانی، نیازمند این نوع هنجار سازمانی هستیم، گفت: بنابراین مدیران، رهبران سازمان‌ها و تصمیم‌گیرندگان باید یک پروتکل پیشگیری و رعایت رفتارهای بهداشتی را تدوین و آن را به سازمان‌ها دیکته کنند تا همه ملزم شوند که این پروتکل را نه کمتر و نه بیشتر رعایت کنند.
اشرف تأکید کرد: تدوین این پروتکل باعث می‌شود آن دسته از افرادی که اضطراب دارند و دچار استرس هستند آرام شوند و به آن‌ها این امنیت خاطر را بدهند که ما هر کاری کنیم از این خط پروتکل عقب‌تر نمی‌آییم و از طرفی نیز افرادی که موارد را رعایت نمی‌کنند براساس این پروتکل و با رعایت‌های خود، هم به خود و هم به سازمان خدمت خواهند کرد.
روانشناس مرکز خدمات تخصصی روانشناسی و مشاوره جهاد دانشگاهی مشهد اظهار کرد: در نهایت نیز آن چیزی که در پی تدوین این پروتکل به وجود می‌آید این است که احساس مای سازمان، احساس تعلق به سازمان و احساس یکی بودن و یکرنگ بودن بین افراد شکل می‌گیرد.
انتهای پیام