وی ادامه داد: شبی که بنا است با امضای حضرت حق سرنوشت و مقدرات ما قطعی شود و شبی که بنا است یک قلم قرمز بر گناهان و معاصی ما کشیده شود و به‌عنوان یک بنده دلداده ذات حق در دفتر بندگان خدا ثبت و ضبط شویم، ما دستمان به دامن مولایمان امیرالمؤمنین(ع) است که همه بی‌آبرویی‌ها و درماندگیهای ما در عرصه عبودیت ذات اقدس الهی به آبروی امیرالمؤمنین(ع) و شفاعت حضرت کاملاً تأمین می‌شود.
امام جمعه مشهد گفت: امشب شبی است که بیشتر دل‌ها متوجه مظلومیت مولی علی(ع) است و ما شناحت ابعاد مظلومیت امیرالمؤمنین(ع) به‌عنوان نقطه حائز اهمیت که عواطفمان را به استخدام آن حضرت در آورد و دل‌های ما را از رهگذر عشق علی(ع) به دلدادگی ذات مقدس پروردگار وصل کند و هم نسبت به شئون زندگی در راه حق یک مسیر صحیح را بتوانیم در آینده زندگی ادامه دهیم، تأمل و دقت به ابعاد مظلومیت مولی از این جهت برای ما موضوعیت دارد و این از اهمیت خاص برخوردار است.
علم‌الهدی ابراز کرد: در تمام کره زمین اگر وضعیت تمام مظلومان جهان ارزیابی شوند، هیچ‌کس مظلومیتش به اندازه مظلومیت علی نبوده است، یعنی تمام پهنه زندگانی حضرت به‌ویژه زندگی سیاسی ایشان مظلوم واقع شدند.
نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی گفت: در کنار مظلومیت نیز دشمنی دشمنان با علی(ع) بود، امیرالمؤمنین(ع) در نتیجه دشمنی دشمنان این مظلومیت را داشتند، اما چرا این همه عداوت با علی(ع) وجود داشت؟
وی بیان کرد: علی(ع) جامع تمام خصوصیات و کیفیات عظیم مهم بود، در هیچ یک از نقاط زندگانی حضرت نقطه ضعفی وجود نداشت که مورد نفرت کسی قرار گیرد، که با علی عداوت و دشمنی داشته باشد، اما دشمنی آن قدر زیاد بود که حتی در صحرای کربلا وقتی امام حسین(ع) سؤال می‌پرسد چرا خون من را حلال می‌شمارید؟ دشمنان در پاسخ می‌گویند: از بغض علی(ع) است، اما این چه بغضی بوده که حتی 20 سال بعد از شهادت حضرت از عزیزانش انتقام می‌گیرند.
امام جمعه مشهد تصریح کرد: مگر چه نقطه‌ای در وجود حضرت وجود داشت که این بغض و کینه از سوی دشمنانش ابراز می‌شد، این امر نیز منشأ مظلومیت علی(ع) و سؤال از مظلومیت آن حضرت است که توجه ما به این امر وضع ما را در زندگانی و تداوم مسیر حق روشن می‌کند. آنچه باعث عداوت علی(ع) و باعث شد مظلوم‌ترین فرد در دنیا شناخته شود، مسئله قدرت‌یابی‌ها، فرصت‌طلبی‌ها و مطامع سیاسی افراد بود.
علم‌الهدی اظهار کرد: وقتی رسول خدا مبعوث شد و مأموریت یافت تا مردم را به توحید دعوت کند، مخالفت‌ها با پیامبر(ع) آغاز شد و در میادین جنگ مبارزات در حد بسیار قوی صورت گرفت و در نهایت وقتی قدرت حضرت در شبه جزیره عربستان تثبیت شد، عده‌ای به‌عنوان محکوم قدرت پیامبر(ص) و نه به‌عنوان اینکه حقانیت اسلام را قبول کردند، بلکه صرفاً به خاطر اینکه در برابر قدرت رسول‌الله توان مقاومت ندارد؛ لذا در برابر مقاومت اسلام بود که اسلام آوردند اما اسلامشان واقعی نبود.
وی افزود: با اسلامی که آوردند درصدد بودند تا در سایه اسلام و اظهار اطاعت در برابر پیامبر(ص) بتوانند جایگاهی در قدرت‌یایی و حاکمیتی بر جامعه عرب سهمی یابند و از همان اول، در عرصه قدرت‌یابی یک مانع می‌دیدند و آن وجود مقدس امیرالمؤمنین(ع) بود؛ چرا که براساس آیه 214 سوره شعراء «وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ» پیامبر(ص) پس از دعوت قوم خویش فرمود: «هرکس به من ایمان آورد، جانشین من است و امیرالمؤمنین(ع) اولین کسی بود که به حضرت ایمان آورد؛ لذا آن‌ها می‌دانستند بعد از پیغمبر(ص)، علی(ع) با عظمت و فضیلتی که دارد، جانشین ایشان است و اگر بنا شود که حاکمیت در دست علی(ع) قرار گیرد، اینان در قدرت‌یابی و حاکمیت جایی ندارند.
نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی بیان کرد: اینان علی(ع) را عنصری مانع در برابر خود می‌دیدند؛ لذا عداوت امیرالمؤمنین(ع) از همان زمان مطرح شد. بعد از وفات پیامبر(ص) با توطئه در سقیفه و منحرف کردن مسیر رهبری سعی کردند جریان وحی را در رهبری جامعه حذف کنند؛ لذا یک شخصیت فوق بشری مانند علی(ع) را از حاکمیت جامعه حذف کردند تا برایشان سهمی در قدرت باقی بماند.
امام جمعه مشهد اضافه کرد: از روزی که فرماندهی لشکر کفر در احد به دست معاویه بود، تا زمانی که پیامبر(ص) وفات یافت، کسی فکر نمی‌کرد معاویه روزی در رأس قدرت قرار گیرد، این حاکمیت معاویه در واقع از سقیفه سرچشمه گرفت و علی(ع) مانعی بر سر راه فرصت‌طلبان و قدرت‌یابان سیاسی بود که در جریان سقیفه حذف شد.
علم‌الهدی اظهار کرد: معمولاً هر مظلومی با شهادت مظلومانه‌اش مظلومیتش پایان می‌یابد، اما با شهادت مظلومانه حضرت علی(ع) مظلومیتش تمام نشد و پس از شهادت نیز حضرت را در محافل، منابر و مراسم رسمی مختلف لعن می‌کردند و این سؤال بود که چرا به ایشان حتی پس از شهادتش اهانت می‌کردند. حتی افرادی که اهانت می‌کردند خودشان هم علی را نمی‌شناختند و نمی‌دانستند برای چه علی(ع) را لعن می‌کنند، حتی روزی که عمربن عبدالعزیز دستور منع لعن علی(ع) را در منابر و محافل صادر کرد، وقتی بر منبر، علی(ع) را لعن نکرد از بین جمعیت صدا در آمد: «السنه السنه، سنت را فراموش و علی را لعن نکردی».
نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی گفت: دشمنان قصد داشتند نسخه علی را حذف کنند تا در برابر رهبری اسلام الگویی برای مدیریت جامعه اسلامی وجود نداشته باشد؛ چرا که تنها اینگونه بود که اینان می‌توانستند انواع جنایات را انجام دهند. منشأ تمام دشمنی‌ها نسبت به امیرالمؤمنین(ع) که نتیجهاش مظلومیت بیمثل و مانند ایشان بوده، برای حذف شخصیت علی(ع) به‌عنوان یک الگو و اسوه رهبری از چشم مردم بوده است؛ لذا انواع مظالم و جنایات را مرتکب شدند.
امام جمعه مشهد افزود: روزی که علی(ع) را از عرصه قدرت کنار زدند به‌صورت طبیعی علی(ع) را حذف نکردند بلکه با عملیات روانی این اقدام را در نهایت خشم و با آتش زدن درب منزل حضرت و به شهادت رساندن همسر و فرزندش انجام دادند و حرمت پیامبر(ص) و خاندانش را از بین بردند و مقدمات روانی آن در سقیفه فراهم شده بود. اینان اعمال یک کینه و عداوت را اجرا کردند که نه تنها علی را حذف بلکه فراموش و محو کنند، حتی در واقعه کربلا نیز به اسرا غذا و آب نمی‌دادند تا التماس و آنان را ذلیل کنند، حتی به کتک زدن آنان هم متوسل شدند تا این ذلت و خواری را در خاندان علی ببینند.
علم‌الهدی ابراز کرد: علی(ع) الگوی رهبری بود و حذف این الگو برای این بود تا مردم از رهبر توقعی نداشته باشند که مانند علی(ع) باشد شخصی مانند علی قطب عالم امکان مورد ظلم قرار گرفت تا نسخه‌اش را حذف و بتوانند قدرت‌یابی کنند؛ لذا با این اقدام نمونه و الگوی می‌خواستند علی(ع) را از جلوه‌ها بیاندازند.
وی بیان کرد: یک نکته قابل توجه و حائز اهمیت این است که در جمعه آخر ماه شعبان وقتی پیامبر(ص) خصوصیات ماه شعبان را بیان کردند از پیامبر(ص) سؤالی کردند و افضل اعمال در ماه شعبان را از ایشان پرسیدند. پیامبر(ص) فرمود: «دوری از محرمات» و سپس اشک بر چهره ایشان جاری شد که وقتی از حضرت علت اشک را جویا شدند، فرمود: «علی(ع) را در ماه رمضان به شهادت می‌رسانند». البته پیامبر(ص) نسبت به شهادت مشکلی ندارد، بلکه برای سرنوشت سیاسی امت اسلام است که اشک می‌ریزد. در جنگ احد، 90 زخم علی(ع) از کفار بود اما آن یک ضربت را حافظ قرآن می‌زند، لذا پیامبر(ص) به امتش می‌گرید.
نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی اضافه کرد: این‌ها نکاتی است که برای ما به‌عنوان یک رشد دینی و سیاسی در جریان مقدس انقلاب اسلامی حائز اهمیت است و باید توجه کنیم که در جریان قدرت‌یابی و فرصت‌طلبی در عرصه اجتماعی و سیاسی جامعه ما را به اینجا می‌رساند. بر ماست که تحلیل مظلومیت علی(ع) و تحلیل دشمنی‌ها و خصوصیات تاریخ اسلام را بررسی و دقیقا با یک بینش رشیدانه در عرصه‌های اجتماعی امروز خود این جریان انقلابی را پیگیری کنیم. امشب شب اشک بر علی نیست، بلکه شب کسب تجربه از جریان مظلومیت ایشان است. آنان که علیشناس نیستند نمیتوانند در عبودیت به درگاه خدا بهرهمند شوند.
انتهای پیام