این روزها به دلیل وجود ویروس کرونا و ضرورت در خانه ماندن و کمتر شدن روابط اجتماعی، یاس، اضطراب، خستگی بر فضای خانواده‌ها سایه انداخته و افراد از طولانی شدن دوران شیوع کرونا احساس خستگی می‌کنند و از ناراحتی‌ها و بگو مگوهای ناشی از در کنار هم بودن مداوم گلایه‌مند هستند و حتی گاهی فضای خانه به فضایی آرام و کسل‌کننده تبدیل می‌شود و مردم از اینکه پایان شیوع کرونا قابل پیش‌بینی نیست، دچار سرخوردگی شده‌اند.
به دلیل شیوع کرونا و در خانه ماندن به دلیل ایجاد وظایف جدید برای خانواده‌ها مشکلات زیادی به وجود آمده که در صورت عدم مدیریت صحیح، زندگی را دچار چالش می‌کند. تعداد افراد خانواده که در خانه حاضر هستند بیشتر شده و وظایفی مثل تمیز کردن و رعایت بهداشت و خرید کردن با حساسیت زیاد در رعایت نکات بهداشتی، ضدعفونی کردن وسایل، بار مسؤلیت بر افراد خانواده را دوچندان کرده است.
وقتی اعضای خانواده برای مدت مدید در کنار هم باشند زمینه برای کنترل یکدیگر مساعد می‌شود و این موضوع در خانواده تنش ایجاد می‌کند، به‌طوری که طبق آمار، اختلالات زناشویی در دوران کرونا بیشتر شده است.
شدیدترین آسیب روانی ناشی از اضطراب کرونا نشخوارهای فکری در مورد موضوعاتی است که خارج از کنترل ما است و این امر باعث هجوم افکار منفی و نگرانی نسبت به آینده می‌شود.
به دلیل نامشخص بودن زمان ادامه کرونا و احتمال نیاز به در خانه ماندن باید افراد برنامه‌هایی داشته باشند که در ضمن حفظ سلامت، روان تاب‌آوری خود را افزایش دهند.
لازم است برای کاهش اضطراب از طریق فناوری‌های مجازی ارتباط خود را با دوستان حفظ کنیم، همچنین تمرین‌های ورزشی در منزل به حفظ سلامت روان در این روزها کمک می‌کند. در دوران کرونا باید نظم زندگی را مانند قبل حفظ کرد و فعالیت‌های متداولی را در خانه ادامه داد.
همچنین باید از افکار و احساسات خود در برابر مسائل روزمره مراقبت کنیم و برای خود و دوستانمان اضطراب و ناامیدی ایجاد نکنیم و همچنان اخبار را از منابع موثق پیگیری کنیم و بدانیم این بحران به هر حال مقطعی است.
لیلا رازقیان، روان‌پزشک و رئیس بیمارستان اعصاب و روان استاد محرری شیراز
انتهای پیام