پروانه محمدپور، روانشناس و مشاور خانواده از شهرستان زاهدان در گفتوگو با ایکنا از سیستانوبلوچستان گفت: شیوع ویروس کرونا اجباراً سبک زندگی ما را تغییر داده و خیلی از فعالیتهایی که در گذشته کاملاً عادی بوده، امروز رفتارهایی پرخطر قلمداد میشوند، همین مسئله موجب شده تا اضطراب خاصی در جامعه رواج یابد که این احساسات در کودکان میتواند جدیتر باشد.
وی ادامه داد: چگونگی رفتار با کودکان، حساسیت خاصی را میطلبد؛ چراکه اگر آنان را نسبت به خطرات کرونا آشنا نکنیم، ممکن است دست به اقدامات پرخطر بزنند و از سوی دیگر، اگر بیش از حد نسبت به کرونا آنان را حساس کنیم و در معرض اخبار وحشتناک و ناامید کننده قرار گیرند، قطعاً دچار مشکلات روحی و روانی خواهند شد.
روانشناس و مشاور خانواده از زاهدان بیان کرد: شیوع کرونا سبب شد تا مدارس زودتر از موعد تعطیل شود؛ بنابراین کودکان از همکلاسیهای خود دور شدند، از طرفی شرایط پیشآمده امکان حضور در کلاسهای اوقات فراغت تابستانی و یا مسافرت را از کودکان گرفته و مجبورند بیشتر وقت خود را در خانه سپری کنند؛ بنابراین در این شرایط بیش از پیش نیاز به توجه دارند.
وی افزود: در این شرایط، آنچه بیش از همه اهمیت دارد، این است که به کودکان در بیان احساسات آنان کمک کنیم؛ فرصتی برایشان فراهم کنیم تا نگرانیها، دغدغهها و احساسات خود را به زبان بیاورند تا از حال درون آنان مطلع شویم؛ در این صورت بهتر میتوان برای آن برنامهریزی کرد.
محمدپور اظهار کرد: کودک را تشویق کنید تا به هر چه فکر میکند، با شما در میان بگذارد و سعی کنید هرگز نگرانیهای آنان را کوچک نشمارید. مطمئن شوید که احساسات آنها را درک کرده و به آنها اطمینان دهید که احساس ترس درباره این مسائل طبیعی است. نشان دهید که شما با تمام توجه به آنها گوش میدهید و میتوانند با اطمینان خاطر، همه نگرانیهای خود را با شما در میان بگذارند.
وی گفت: دقت شود که این روزها ممکن است رفتارهایی از کودکان سر بزند که علت اصلی آن اضطراب و استرس ناشی از کروناست، یعنی کودک ممکن است واکنشهای مختلفی به استرس نشان دهد؛ بنابراین باید صبور بود و شرایط آنها را درک کرد.
این روانشناس اضافه کرد: برای آنکه در مقابله با کرونا، برخورد مناسبی داشته باشند، بهتر است تنها راهکارهای اولیه و اساسی برای محافظت از خودشان را به آنان آموزش دهیم؛ مسائلی از قبیل شستوشوی دستها، عدم لمس صورت در اوقاتی که بیرون از منزل هستند و یا اهمیت ماندن در خانه.
وی بیان کرد: حتیالمقدور سعی شود برای زندگی خود برنامهریزی داشته باشیم، یعنی حالا که شرایط کرونایی، روال معمول زندگی را تغییر داده، طوری برنامهریزی کنیم که کمترین آسیب متوجه ما شود؛ فعالیتهای بدنی، ذهنی و تفریحی به شکلی دیگر تداوم یابد و حذف نشود.
محمدپور اظهار کرد: حال که کودکان نمیتوانند به پارک، کلاس تفریحی و غیره بروند و فعالیتهای آنان تا حد زیادی کاهش یافته، احساس ناامیدی و کسلی در آنان طبیعی است؛ اگر گله کردند که حوصلهشان سررفته، آنان را سرزنش نکنیم، بلکه برای شاد کردن آنان، برنامهای ترتیب بدهیم.
وی گفت: با آنان بازی کنید تا سرگرم شوند، با همدیگر کتابهایی که متناسب با سن آنان است بخوانید، فیلم تماشا کنید و همچنین کارهای خانه را با آنان تقسیم کنید، طوری که آن کار برایشان لذتبخش باشد و احساس کنند که کار مهمی را انجام میدهند؛ ارتباط مجازی با دوستان و خویشاوندان را فراموش نکنید و حتما کودک بصورت آنلاین با آنان در ارتباط باشد.
این مشاور خانواده بیان کرد: البته این روزها پدرها و مادرها هم دچار اضطراب هستند و این مسئله طبیعی است، اما باید احساسات خود را مدیریت کنیم؛ چراکه کودکان نسبت به ما آسیبپذیرتر هستند و بهسختی میتوانند با شرایط کنار آیند.
انتهای پیام