فرزند استاد علی‌محمد برادران رفیعی گفت: پدر بسیار بی‌توجه به امور مادی بود و علی رغم اینکه ثروت فراوانی از پدر به ارث برده بود، اما همه را کنار گذاشته و عمر خود را وقف توسعه فرهنگی و اجتماعی ایران عزیز کرد. امور خیریه و خدمات بسیاری را بی‌سر و صدا انجام می‌داد و حتی من به عنوان فرزند ایشان بعدها متوجه شدم.
وی از دیگر ویژگی‌های پدر را توجه به صله رحم برشمرد و ادامه داد: در اوج شلوغی کار بدان مقید بودند و آن را در زمره وظایف جدایی‌ناپذیر دینی خود می‌دانستند. همچنین در مورد ساده‌زیستی، ایشان معتقد بودند باید همراه و نزدیک با عموم جامعه زندگی کرد.
فرزند استاد علی‌محمد برادران رفیعی تصریح کرد: پدر به معنای واقعی مرد خدا بود که با شرافت تمام زندگی کرد و حقیقتاً مصداق واقعی روایت «عاش سعیداً و مات سعیداً» بود.
رامپور صدر نبوی، استاد پیسکوت دانشکده ادبیات و علوم انسانی نیز در این مراسم با یادآوری سال 1348 و شروع همکاری و هم‌اتاقی بودن با دکتر برادران رفیعی و اینکه وی موجبات آشنایی ایشان را با دکتر علی شریعتی فراهم نمود، سخن را آغاز کرد.
صدر نبوی با بیان علت امور خیر پنهانی مرحوم برادران رفیعی گفت: من تعجب می‌کردم از اینکه با افرادی که با او زاویه‌های وحشتناک داشتند، چنان از حق آن‌ها دفاع می‌کرد و جان بسیاری را در آن اوایل انقلاب که احساسات بسیار شدید بود، نجات داد، زیرا همیشه رو به حقیقت ایستاده بود و اندیشه پاک، او را به صاحب هستی وصل می‌کرد. این مرد اقیانوسی آرام بود و هنگامی که تصمیم بر دفاع داشت، پر قدرت، نرم و با ادب بود.
وی با بیان اینکه دکتر برادران رفیعی عاری از هر گونه بیگانگی بود، تصریح کرد: او با همه دوست بود، زیرا بر جایگاه عظیم انسانیت قرار داشت. دین و مذهب و هر گونه اندیشه متافیزیکی برای آن است که این موجود را به مقام انسانیت ارتقا دهد و دکتر برادران از این جنبه سرشار بود و من هیچ‌گاه نشنیدم ادعای تدین کند، اما به شدت دین‌دار بود و عبارت «و من یتوکل الی الله فهو حسبه» به کمال در دکتر برادران دیده می‌شد.
صدر نبوی افزود: او فقط یک معلم نبود، بلکه یک انسان بزرگ در یک دانشکده کوچک بود که فهمیده و درک نشد. دنیای او آنقدر بزرگ بود که من ترجیح دادم فقط احساس بزرگداشت خودم را تقویت کنم و قادر به فهمش نیستم.
انتهای پیام