به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، عبدالمجید فرائی، شاعر آئینی کشورمان به تازگی غزلی به نام «قرآن عشق» را سروده که در شاه‌بیت آن به تلاوت قرآن کریم توسط رأس ابا‌عبدالله(ع) بر روی نی اشاره دارد.
متن غزل «قرآن عشق» به شرح زیر است:
«در مصاف حقّ و باطل پاره شد دیوان عشق
هر ورق در گوشه‌ای افتاد در میدان عشق
گر مِی تفتیده خاک بلا در کربلا
خود گواهی می‌دهد از آتش سوزان عشق
آن چنان در کارزار عشق خود را سوختند
عافیت جویان فرو ماندند در فرقان عشق
مسلخ عشّاق را، قربانی صادق نکوست
تا زِ عمق جان نپوشد گرمی فرمان عشق
جز سر و جان عارفان را مایه‌ای در دست نیست
آن هم از روز ازل پرداخته تاوان عشق
عاشقان شوریده‌تر شستند از جان دست را
تا که بشناسد، حبیبِ آشنا قربانِ عشق
حق نمایان، عاقبت بر نیزه‌ای بر دار شد
تا بخواند بر سر دار بلا قرآن عشق
قرن‌ها طی شد، خلایق در تعّجب غوطه‌ور
می‌گزند انگشت حیرت بر نُکِ دندان عشق
می‌زند بر خرمن تن آتشی بی‌واهمه
تا نیفتد آتشی بر خرمن بنیان عشق
عشق و ایثاری که همسانی ندارد در جهان
می‌گذارد هستیِ خود در رهِ پیمانِ عشق
مقصد مردان حق جز حاصل مقصود نیست
جز خدا هرگز نیندیشند چون مردان عشق
قیمت جان را حبیب دل معین می‌کند
پر بها گردد، گره گر جان خورد بر جان عشق
هر تپیدن‌های دل را، عشق نامیدن خطاست
تا مگر از جان برآید، شاهد وجدان عشق
در پی عرفان چه می‌گردی(فرائی) روز و شب
محو شو در حق، قلم زن روز و شب عنوان عشق»