اعظم بروجرودی، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) در مورد اهمیت موضوع مدیریت و طراحی هنری در تولید آثار نمایشی دینی گفت: اگر موضوعات تخصصی و فنی در تولید یک تئاتر را اولویت‌بندی کنیم قطعاً بحث طراحی هنری آن یکی از الزامات نمایشی است که متأسفانه کمتر به آن توجه نشان داده می‌شود و حتی در مواردی این موضوع به عنوان یک جریان لوکس و زائد که هزینه‌هایی را نیز به پیکره تئاتر تحمیل می‌کند تلقی می‌شود.
وی ادامه داد: این در حالیست که این مقوله آن چنان مهم و قابل توجه است که در اغلب اوقات کارگردان یک اثر نمایشی ابتدا خود را طراح لقب می‌دهد و یا در روند تولید یک اثر نمایشی از یک مشاور هنری، دراماتورژ و اصطلاحاتی از این قبیل استفاده می کند تا آنچه به عنوان یک اثر نمایشی می آفریند از ابعاد مختلف و با فرض همه جزئیات، منطقی وبجا و مورد رضایت مخاطب تئاتری قرار گیرد.
طراحی هنری در تولید یک اثر نمایشی مقوله‌ای شخصی است و تعرفه‌ای برای آن در نظر گرفته نشده است
کارگردان نمایش «راز» تصریح کرد: با این وجود باز اگر در جریان تولید یک اثر نمایشی شاهد به خدمت گرفته شدن فرد و یا گروهی به نام طراح و یا طراحان هنری هستیم این تنها به توجه و اهتمام کارگردان و گروه اجرایی به این مسئله مربوط می‌شود وگرنه که در هیچ یک از تعرفه‌های مالی مربوط به تولید یک اثر نمایشی به بندی که در آن قید شده باشد سهم طراح و یا مدیر هنری از مجموع اعتبارات مورد نظر برای تولید یک نمایش چقدر است وجود ندارد.
بروجردی ادامه داد: باید این مسئله را در نظر داشته باشیم حساسیت نسبت به این مسئله که یک اثر نمایشی در روند تولید خود برای تناسب میان همه اجزا و اصطلاحاً باروپذیری خود نیازمند منظر و یا مناظری تخصصی و فنی حاصل نگاه فرد و یا گروهی طراح است بالاست، لذا کارگردان و یا تولیدکننده یک تئاتر برای این منظور باید خارج از تعرفه‌های رایج، با جذب سرمایه و حامی مالی، توان این مسئله را داشته باشد که هزینه‌های مربوط به این بخش را نیز تعیین کند که اغلب این مسئله گروه اجرایی و در رأس آنها کارگردان را به دلیل اشتغال به حواشی کار، از تمرکز بر روی روند فنی و هنری تولید یک نمایش منحرف می‌کند.
کارگردان از انتخاب سالنی که برای اجرای خود در نظر گرفته، مطمئن نیست
این مدرس تئاتر تأکید کرد: حتی اگر همه این مسائل بجا و با حمایت مسئولان حل و فصل شود و کارگردان و سایر افراد گروه اجرایی در جریان تولید یک اثر نمایشی از مصاحبت، مشورت و هدایت مدیریت هنری در ساخت یک اثر نمایشی بهره مند شوند، تازه مشکلات دیگری بروز می‌کند و آن ضعف ساختار مدیریتی و عدم برنامه‌ریزی دقیق در نوبت‌دهی اجراهای نمایشی است.
وی در پایان گفت: به عنوان نمونه ممکن است خواست یک کارگردان برای اجرای نمایش تولیدی‌ا‌ش، فلان سالن نمایشی باشد که براساس مختصات آن، همه اجزای نمایشی خود را چیدمان و به بازیگرانش میزانسن داده است، ناگهان از سوی مسئولان به او خبر می‌دهند که بنا به دلایلی از جمله ترافیک کاری، مجبور است که نمایش خود را در سالنی جایگزین اجرا ببرد که در این صورت کلیه شالوده ذهنی، خلاقیت هنری و نمایشی او، گروه و سایر عوامل در به روی صحنه بردن آن نمایش فرو می‌پاشد و باید کار را از نو آغاز کنند.