عزت الله مهرآوران، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، در مورد ضرورت اعمال مدیریت هنری در تولید یک اثر نمایشی گفت: بی‌تردید تئاتر یک کار گروهی است و اگر تقسیم کار در آن به درستی انجام شود و هر یک از عوامل کار تخصصی خود را به‌جا و درست انجام دهند تئاتر موفقی را روی صحنه خواهیم داشت که یکی از این کارهای تخصصی مدیریت هنری است.
وی ادامه داد: معمولاً یک کارگردان تئاتر با استفاده از ابزاری که بیرون از کار و حیطه وظایف اوست، قادر خواهد بود کار خود را در مقام کارگردان یعنی هدایت صحیح همه عوامل گروه به درستی انجام دهد و در نتیجه تقسیم وظایف اجرایی و تصمیم‌گیری در مورد اینکه هر یک از اجزای فنی یک اثر نمایشی در چه موقع، چه جایگاهی باید به کار اضافه و یا کم شوند بسیار مهم و ضروری است و فرقی نمی‌کند که این اثر نمایشی یک اثر نمایشی دینی باشد و یا به موضوعی غیر از آن اشاره داشته باشد.
مدیریت هنری در تئاتر دینی حساسیت بیشتری نسبت به سایر گونه‌های تئاتری دارد
مهرآوران تصریح کرد: البته باید گفت که در یک اثر نمایشی با موضوع دینی این مقوله باید با حساسیت بیشتری اعمال و اجرا شود چرا که در بیشتر موارد یک اثر نمایشی دینی برشی از تاریخی است که مستندات آن موجود است و لذا همه جزئیات آن مو به مو و به شکل تخصصی محول به فرد و یا مجموعه‌ای از افراد و عوامل شود.
این بازیگر تئاتر و تلویزیون و سینما در ادامه گفت: تصور این را داشته باشید که در تولید یک اثر نمایشی فاقد همه مؤلفه‌های مورد نظر همچون طراح و مدیر هنری باشیم، در این صورت است همه این وظایف به گردن کارگردان می‌افتد و او مجبور است غیر از کار اصلی خود که هدایت کلی یک اثر نمایشی است توجه و تمرکز خود را معطوف به مسائل دیگری کرده و خلاقیت خود را در سایر بخش‌ها تقسیم کند.
مدیریت هنری تئاتر در ایران به عنوان کالایی لوکس در نظر گرفته می شود
وی با تأکید بر اینکه مدیریت هنری به عنوان یک اصل اساسی و مهم در تولید یک اثر نمایشی باید جایگاه ویژه‌ای داشته باشد گفت: متأسفانه در ایران و در تولید آثار نمایشی به این مهم توجه چندانی نمی‌شود و معمولاً هم توجیهی که آورده می‌شود این است که منابع اعتباری و مالی تولید یک اثر نمایشی به گونه‌ای نیست که بتوان در این موارد تخصصی نیز هزینه کرد که در نتیجه با این مقوله به عنوان یک موضوع لوکس برخورد شده و چون آن را هزینه اضافی می‌دانند از آن صرفنظر می شود.
این کارگردان تئاتر در ادامه گفت: چیزی که مسلم است اینکه مدیریت اقتصادی یک اثر نمایشی در اولویت اصلی قرار دارد و تا بودجه کافی برای تولید یک اثر نمایشی اختصاص نیابد و به تبع آن این بودجه به درستی و به‌جا و براساس اولویت‌های تولید یک اثر نمایشی هزینه نشود نمی توان امید داشت که ملزومات اجرایی روند تولید همچون اختصاص بودجه‌ای مجزا برای طراحی و مدیریت هنری محقق شود.
تمرکز کارگردان تئاتر باید روی تولید اثر باشد و نه درگیر مناسبات اداری
وی گفت: قطعاً تولیدکننده یک اثر نمایشی باید در روند تولید آن دغدغه مناسبات و مسائل اداری همچون صدور مجوز، تخصیص بودجه تولید و نظایر آن را نداشته باشد هرچند که در ایران کارگردان علاوه بر فعالیت هنری خود در گروه باید وقتی را نیز به این امر اختصاص دهد که این از توان و خلاقیت هنری او خواهد کاست و لذا باید در تولید تئاتر مدیریت اقتصادی پراهمیت جلوه کرده و فرد و یا گروه به دنبال تأمین بودجه یک اثر نمایشی باشد.
مهرآوران در پایان گفت: تحقق مدیریت اقتصادی که اکنون در همه جای دنیا و عرصه تئاتر به عنوان یک مؤلفه اصلی در نظر گرفته شده و اساساً به این مسئله از منظر علمی نگاه می شود و تئاتر تبدیل به یک بیزنس شده است، می‌تواند به شکل خودکار مقولاتی همچون مدیریت و طراحی هنری را نیز در جریان تولید محقق سازد.