وحید موسائیان، کارگردان سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه ماندگاری ویژگی بارز سینمای شهید آوینی است، اظهار کرد: سینمای شهید آوینی برگرفته از سینمای جنگ است؛ سینمایی که با تمام وجود آن را درک کرده بود و نسبت به آن دلبستگی قلبی داشت. همین ویژگی نیز سبب شد سینمای وی غیرقابل دستیابی باشد و تا به امروز هم کسی نتواند کارهایی به آن کیفیت در سینمای مستند تولید کند.
وی افزود: البته باید این مهم را هم مدنظر قرار داد که شرایط در زمانی که این شهید در آن فعالیت داشت به نحوی بود که وی میتوانست به خوبی آرمانهای خود را در کارهایش لحاظ کند، اما در این روزها سینما از چنان فضایی محروم است، پس اگر آوینی در این روزگار میخواست کاری تولید کند، معلوم نبود که آن کارها میتوانست کیفیت آثار قبلی آوینی را داشته باشد یا خیر.
موسائیان ادامه داد: باید این را در نظر داشت که نگاه اشراقی حاکم بر سینمای دهه 60 آن چنان که باید ما بهازای ایرانی نداشت، البته تلاشهایی شد تا ظاهری اسلامی به آن داده شود، ولی خواست مورد نظر هیچگاه به آن شکل که مد نظر بود حاصل نشد.
وی در پاسخ به این سوال که ویژگی بارز مجموعه «روایت فتح» چه بود؟ گفت: از نگاه من کاری نظیر «روایت فتح» تاریخ مصرف ندارد، لذا در هر برهه زمانی که آن را بنگریم باز جذابیت لازم را دارد. نکته دیگر اینکه آوینی با کمترین امکانات موجود به سختترین شرایط میرفت تا بتواند تصویر مورد نظر خود را بگیرد. برای همین نیز لحظاتی که در این مجموعه خلق شده به هیچ وجه قابل تکرار نیست.
تعهد به آرمانهای آوینی، بهترین مسیر برای نزدیکی به سینمای وی
این فیلمساز در پاسخ به این سؤال که ساخت فیلمهایی همانند «روایت فتح» به معای ادامه راه شهید آوینی است؟ تصرح کرد: زمانی که آوینی فیلمسازی میکرد شرایط خاص خود را داشت که با زمان حال همانند نیست، بنابراین اگر میخواهیم ادامهدهنده راه این شهید باشیم باید به آرمانها و تفکر این شهید متعهد باشم، ولی کپیبرداری از کارهای وی به معنای قدم گذاشتن در راه این فیلمساز فقید نیست.
کارگردان «فرزند چهارم» در پایان خاطرنشان کرد: مخاطبان سینمای شهید آوینی تنها قشر فرهیخته جامعه نبودند، بلکه احاد مردم نیز کارهایی را میپسندیدند، امتیازی که برای یک سینماگر امتیازی ارزشمند است، البته وقتی از مخاطب عام سخن میگوییم منظور تودهای از مردم هستند که به سینما به عنوان یک هنر مینگرند، والا مخاطبی که تنها به فکر سرگرمی و خوشگذرانی است نمیتواند با چنین آثاری (سینمای مد نظر آوینی) ارتباط برقرار کند.