امروز در کربلا اربعین است؛ کاروان‌های پیاده که از شهر نجف حرکت خود را آغاز کرده بودند از شب گذشته پس از طی مسافتی 85 کیلومتری وارد شهر کربلا و صحن مطهر امام حسین(ع) شده و به آستان آن حضرت ادای احترام کردند.
پیاده‌روی کربلا سنتی دیرینه در میان مردم عراق است که در دوران حکومت صدام حسین از برگزاری آن ممانعت شد اما اکنون هر سال بر تعداد شرکت کنندگان در این مراسم باشکوه که یقیناً بزرگ‌ترین اجتماع مردمی در جهان است، افزوده می‌شود.
ریشه برگزاری مراسم اربعین حسینی به اولین اربعین شهادت امام حسین(ع) باز می‌گردد زمانی که جابربن عبدالله انصاری، صحابی رسول خدا(صلی الله علیه وآله) چهل روز بعد از شهادت امام حسین(ع) وارد کربلا شده و به زیارت آن حضرت رفتند.
پس از 13 قرن، سنتی که پایه‌گذار آن یک نفر بود اکنون پیروانی 20 میلیون نفری یافته است؛ خیمه‌های همیشه برافراشته حسین(ع) را بنگرید، چند میلیون نفر پشت سر این خیمه‌ها می‌بینید؟
نبردی که با 70 نفر در مقابل 10 هزار نفر مرد جنگی آغاز شده بود، اکنون چه صف‌آرایی را پیش روی خود دارد؟ پیروان کدام طرف مبارزه بیشترند؟
براساس آمار اعلام شده تاکنون بیش از 20 میلیون زائر خود را به کربلای معلی رسانده‌اند و این در حالی است که هنوز تعداد زیادی از زائران پیاده اربعین حسینی وارد این شهر نشده‌اند.
بر اساس آمارهای رسمی تاکنون یک میلیون و 500 هزار زائر از ایران، 92 هزار زائر از هند، 390 هزار نفر از پاکستان، 12 هزار نفر از آمریکای لاتین، 600 هزار زائر از اتحادیه اروپا، 125 هزار نفر از کشورهای اسکاندیناوی، 80 هزار نفر از ترکیه، 47 هزار نفر از لبنان و ده‌ها هزار نفر دیگر از کشورهای تاجیکستان، آذربایجان، مغرب عربی، امارات، عمان، کویت، قطر، بحرین، اندونزی، مالزی، تایلند و ... وارد عراق شده‌اند.
همه مهمان حسین(ع) هستند
نکته جالب توجه نحوه تأمین مایحتاج این تعداد زائر در شهر کربلا و به ویژه طی مسیر پیاده از شهر نجف به کربلا است. زائران همه پیاده هستند و به همین دلیل نمی‌توانند ساک‌ها یا وسایل سنگین همراه داشته باشند؛ هیچ مدیریت مرکزی در کار نیست، مردم همه به راه می‌افتند، کسی نمی‌پرسد اگر تشنه شدیم، اگر گرسنه شدیم، اگر خسته شدیم، اگر زخمی شدیم، اگر ... چه کنیم؟ همه میهمان حسین(ع) هستند.
زائران میلیونی حسین(ع) را هزاران خادم خودخوانده او پذیرایی می‌کنند، قبایل مختلف عراق، هر کس به هر نحو طی مسیر از زائران پذیرایی می‌کند؛ اما همه میهمان حسین(ع) هستند.
و این یعنی قدرت‌نمایی تشیع.