روز نهم دیماه 1388 را به واسطه حرکت عظیم، حیرتانگیز و فوقالعاده مردم، در تاریخ ماندگار کرد و آنچه در این حماسه ماندگار اتفاق افتاد در واقع برخاسته از حرکتی ایمانی و با انگیزه کاملاً خدایی بود که به هیچوجه با اراده انسانی انجامشدنی نبود.
این دقیقاً همان نکتهای است که مقام معظم رهبری(مدظلهالعالی) بارها در بیانات خود به آن تأکید کردهاند و فرمودند که در نهم دی دست اراده الهی دیده شد وگرنه این کارها کارهایی نیست که با اراده امثال ما انجام بگیرد؛ این کار خداست، این دست قدرت الهی است؛ این چیزها دست من و امثال من نیست و به صراحت باید اذعان کرد که برخی دشمنان قسم خورده در روز 9 دیماه حرمت امام حسین(ع) را شکسته و آن را زیر پا گذاشتند؛ اما حضرت سیدالشهدا(ع) بود که خود به داد انقلاب اسلامی و مردم ایران رسید و آن را برای چندمین بار بیمه کرد.
همچنین مردم در روز 9 دی ثابت کردند که با انقلاب و ولایت فقیه اتصال و ریسمان بسیار قوی دارند و به این دلیل حضور در این روز میلیونی بود و ناگفته نماند که فروکش کردن فتنه در این روز رقم خورد زیرا کمر فتنه در این روز شکست و باید این مسئله را با جریانشناسی عمیق بررسی علمی و اجتماعی کرد. همچنین استکبار جهانی توهمات زیادی را در سر میپروراند و به این دلیل میکوشید تا آتش فتنه بیش از پیش شعلهور شود، اما ملت ایران در 9 دیماه با حضوری میلیونی توانست آبی بر این آتش فتنهگریها بریزد و به جرأت میتوان گفت که در هفتهها و ماههای نخست به راه افتادن فتنه با شعارهای عوام فریبانه فتنهگران قصد ایجاد شبه در جامعه را داشتند ولی با شعارها ساختارشکنانه در روز عاشورا و اهانت به مقدسات ماهیت پلید این فتنه مشخص شد و به این دلیل مردم به میدان آمدند و حساب فتنه را یکسره کردند.
همچنین جریان فتنه پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری طبق طراحی دشمنان خارجی انقلاب اسلامی تلاش داشت، از اردوکشیهای خیابانی به عنوان اهرم فشاری برای حذف نظام اسلامی یا لااقل وادار کردن آن به پذیرش فرایند استحاله و کشیدن خط بطلان بر جمهوریت و اسلامیت نظام استفاده کند، پس از مدتی به این نتیجه رسید که «دروغ بزرگ تقلب» بیش از آنچه تاکنون بوده، پتانسیل و ظرفیت به خیابان کشاندن بدنه اجتماعی آنها را ندارد، لذا از میانه راه با تعریف مفاهیم جدید و متوسل شدن به آئینها و مراسم انقلاب، سعی داشت به هر نحو مکن، جریان رو به زوال فتنه را زنده نگه دارد.
دلایل انتخاب آئینهای ملی- مذهبی برای اغتشاشآفرینی این بود که اولا حضور خیابانی در آئینهای ملی و مذهبی نیاز به مجوز قانونی نداشت. ضمناً در چنین روزهایی به دلیل حساسیت رسانهها و افکار عمومی امکان دیده شدن اعتراضات و اغتشاشات افزایش مییابد. جریان فتنه با همین استدلال برنامه خود را بر آئینها و مراسمهای انقلاب اسلامی متمرکز کرد. سوءاستفاده و اغتشاش در آئین نماز جمعه عبادی ـ سیاسی جمعه که محل اجتماع مسلمانان است، حمله به سیاستهای آرمانی انقلاب اسلامی ایران در روز جهانی قدس و ایجاد آشوب و بلوا در روز سیزدهم آبان، روز ملی مبارزه با استکبار جهانی، همینطور ایجاد اغتشاش در روز شانزدهم آذر سال 1388 و توهین و جسارت به ساحت مقدس امام خمینی(ره) و آخرین مورد آن شکستن حرمت ایام عزاداری اباعبدالله الحسین (ع) توسط این فتنهگران را باید در همین راستا قلمداد کرد.
در فتنه 88 شاهد بودیم که استکبار جهانی با در اختیار داشتن رسانهها چگونه به جنگ با نظام مقدس جمهوری اسلامی آمد و اگر نبود درایت و بینش عمیق امام خامنهای معلوم نبود که چه به سر این نظام میآمد. آری رسانههای بیگانه با انتشار اخبار و رویدادهای مختلط از درست و نادرست بر افکار عمومی ایران تأثیر گذاشته و جماعتی را در توهم این مسأله که این نظام متقلب است و باید آن را از بین برد، قرار دادند. و اما آنچه مهم است، بازخوانی حماسه ماندگاری است که به تعابیری انقلاب سوم نام گرفته است، حماسهای که در لحظهای ناب به مدد حمایت از اصل و اصالت انقلاب اسلامی آمد و حیاتی دوباره به آن بخشید و دور از نظر نماند که مردم ما همیشه در عرصههای مختلف انقلاب حضور داشته اند، اما حماسه 9 دی یک زیبایی خاصی داشت و این زیبایی به خاطر این بود که مردم فقط برای دینشان به میدان آمدهاند و در این راهپیمایی روح دین حاکم بود و در پایان گفت حماسه 9 دی در تاریخ انقلاب عظمتی وصف ناشدنی در مهار فتنه داشته است.
اما باید بپذیریم که فتنههایی به مراتب پیچیدهتر در پیش است، زیرا هرچه به واقعه ظهور نزدیک میشویم، باید که تراز هستیشناسی و معرفتشناسی شیعه کمال یابد. پس نیک بدانیم که فتنههایی عمیقتر از فتنه 88 در پیش است. فتنههایی که یک سر درکلام دارد و سری دیگر در عرفان. سری در فلسفه دارد و رگههایی در فقه. آری، فتنه آینده در خفیترین لایههای اعتقادی شیعه سامان خواهد یافت و عجب اکسیری است این شیعه.
سالهاست که با ترور، بمب، غارت و آتش و رخنه در حکومتاش فتنه کردند اما طَرفی نبستند، آیا از عرفان، کلام، فلسفه و فقه طَرفی خواهند بست. ما را از چه میترسانند؛ شیعه که دریای این علوم است. فتنهای در پیش است اما ما را چه باک که با حکمت متعالیه خواهیم آمد.