روایت پی‎درپی «قصه‌ها»یی جذاب از نگاه بنی‎اعتماد

«قصه‌ها» آخرین ساخته رخشان بنی اعتماد در بخش سودای سیمرغ سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر در دومین روز از جشنواره اکران شد.
همانطور که از نام این فیلم پیداست، «قصه ها» داستان هفت قصه متفاوت را به صورت اپیزودی و در کنار هم دیگر روایت می کند. فضای «قصه ها» به شدت تلخ و ملتهب است هرچند که از نگاه بنی اعتماد این فیلم نیست که تلخ است بلکه فیلمی درباره تلخی هاست.

عدم صدور مجوز نمایش و اکران فیلم طی چند سال گذشته فیلم را در مواضع سیاسی قرار داده بود و همین مسئله شاید به عدم اکران آن نیز دامن زده بود. اما صرف نظر از این که این فیلم چقدر در پی ارائه نگاهی سیاسی یا پیامی سیاسی لابه لای ایپزودهایش بوده به نظر می رسد بیشتر در پی مطرح کردن چالش ها و مشکلاتی بوده که جامعه امروز به انحای مختلف با آن درگیر است.

یکی از نکاتی که درباره محتوای این فیلم به چشم می خورد حضور بازیگران مطرحی چون مهدی هاشمی، گلاب آدینه، فاطمه معتمدآریا، پیمان معادی، نگار جواهریان، باران کوثری، بابک حمیدیان، فرهاد اصلانی، محمد رضا فروتن، مهراوه شریفی نیا، حبیب رضایی و... است که برخی از آنها پیش از آن با رخشان بنی اعتماد همکاری داشتند و به نوعی هرکدام از آنها در این فیلم ادامه نقش هایشان را در فیلم های قبلی بنی اعتماد پی می گیرند. از طوبی و عباس «زیر پوست شهر» گرفته تا گیلانه.

علاوه بر این، از آنجایی که درد مشترک و نقطه عطف تمام آدم های این اپیزودها دست و پنجه نرم کردن با مشکلات زندگی است اما یکی از ویژگی های فیلم «قصه ها» این است که هرکدام از این داستان ها قابلیت یک فیلم مجزا را دارد که می تواند با اوج و فرودهای خود گره گشایی های جذابی در طول کار ایجاد کند؛ از سویی دیگر آنچه بیش از همه در این فیلم به چشم می خورد شتابزدگی در روایت داستان ها یکی پس از دیگری است. در حالی که گره گشایی مشخص و پایان بندی منطقی در این داستان ها به جز اپیزود آخر شاهد نیستیم.

از سویی دیگر حضور حبیب رضایی به عنوان مستندسازی که در گیر و دار بسیاری از مشکلات مردم قرار می گیرد و در پی ساخت مستندی درباره مشکلات و دغدغه های مردم است به نوعی زبان رخشان بنی اعتماد محسوب می شود که بعضا در جایی از فیلم مسئولان دولتی دوربینش را از او می گیرند. اما در نهایت زمانی که او در حال گفت وگو با یکی از دوستان خود به این موضوع اشاره می کند که هیچ فیلمی برای همیشه در کمدها نمی ماند و این مسئله اشاره به اعتراض کارگردان به وضعیت موجود و البته امید او به حل مشکل دارد.

اما نکته ای که درباره «قصه ها» نباید از نظر دور نگاه داشت، جسارت و شفافیتی است  که در انعکاس و بازگویی مشکلات قشر کارگر و اتفاقاتی که مردم در زندگی روزمره با آن درگیرند. همین مسئله در کنار حضور بازیگران مطرح سینما باعث می شود که این فیلم گیشه خوبی را در زمان اکران تجربه کند.