به گزارش خبرگزاری بین‌المللی ایران(ایکنا)، یکی از سنت‌های حسنه ایرانی‌ها این است که در واپسین روزهای سال، روزی را به یاد و نام درگذشتگان خود گرامی می‌دارند. ما نیز از این سنت تبعیت کرده و به رسم ادب از مردان نکونام تبار شعر، ادب و تعهد یاد می‌کنیم.
سال 92، سالی پرفراز و نشیب برای حوزه فرهنگ و ادب بود و ستارگان متعددی از میان آسمان ادب فارسی خاموش شدند و این حوزه همچنان از وارد شدن این ضایعه افسوس می‌خورد؛ اگر چه این ستارگان همیشه پرفروغ باقی می‌مانند.
یادی از رفتگان و درگذشتگان می‌تواند چراغ راهی برایمان باشد تا بتوانیم ادامه دهنده راهشان باشیم و بدانیم زبان و ادب فارسی که معرف چیستی و کیستی ملت متمدن ما در بستر زمان‌هاست، چگونه و با خون دل خوردن‌های چه کسانی به دست‌مان رسیده است و قدر این پیشینه کهن فرهنگی را بدانیم و بشناسیم.
امیرحسین فردی، امیر ادبیات انقلاب
امیرحسین فردی در مهرماه ١٣٢٨ در روستای قره تپه واقع در دامنه جنوبی کوه سبلان آذربایجان چشم به جهان گشود. وی از روزنامه‌نگاران، نویسندگان و فعالان عرصه ادبیات داستانی ایران بود و سابقه حرفه‌ای درخشانی داشت و عصر روز پنجم اردیبهشت امسال دچار مشکل تنفسی شد، اما پیش از انتقال به بیمارستان درگذشت.
مرحوم فردی از دوستان صمیمی شهید حبیب غنی‌پور بود که پس از شهادت آن نویسنده هنرمند، جزء مؤسسان و برگزارکنندگان کتاب سال شهید غنی‌پور بود؛ جایزه‌ای که از اعتبار بالا و والایی در حوزه ادبیات برخوردار است.
از میان آثار مرحوم فردی، می‌توان به «اسماعیل»، «آشیانه در مه»، «سیاه‌چمن»، «گرگ‌سالی»، «یک دنیا پروانه» و «کوچک جنگلی» اشاره کرد.
محمد قهرمان، چهره ماندگار شعر و ادب فارسی
محمد قهرمان در سال 1308 در تربت حیدریه متولد شد و صاحب تألیفات ارزنده‌ای از جمله چند مجموعه شعر است. در کارنامه قهرمان همچنین تصحیح و چاپ چند دیوان از شاعران مختلف به چشم می‌خورد.
مجموعه شعر اول محقق و شاعر برجسته خراسان، «حاصل عمر» و دومی «روی جاده ابریشم شعر» نام دارد. همچنین اشعار محلی قهرمان با عنوان «خدی خدای خودم» به چاپ رسیده است.
دیوان صائب تبریزی(در شش مجلد)، دیوان کلیم همدانی، دیوان ناظم هروی، دیوان حاجی محمدجان قدسی مشهدی، دیوان دانش مشهدی، دیوان میلی مشهدی، منتخبی از غزلیات طغرای مشهدی، برگزیده‌ای از اشعار سخن‌سرایان سبک هندی به نام صیادان معنی، مجموعه رنگین گل(منتخب مختصری از اشعار صائب)، خلوت خیال(مجموعه‌ای شش هزار بیتی از اشعار برگزیده صائب)، مدایح رضوی و چند شعر دیگر به لهجه مشهدی از شادروان یوسف ازغدی، نغمه‌های قدسی(مجموعه اشعار شادروان غلامرضا قدسی)، گلشن کمال(مجموعه اشعار شاعر جاودان یاد احمد کمالپور)، تجلی امام علی(ع) در شعر طغرای مشهدی، دیوان محمدقلی سلیم‌تهرانی، دیوان صیدی تهرانی، برگزیده‌ای از اشعار صائب و سایر گویندگان سبک هندی(به سفارش سمت برای تدریس در دانشگاه) از جمله تصحیحات این استاد برجسته بود.
محمد قهرمان از اساتید برجسته شعر و ادبیات فارسی، 29 اردیبهشت 92 بر اثر ابتلا به بیماری سرطان در مشهد مقدس دار فانی را وداع گفت.
حبیب‌الله معلمی، شاعر «ای لشکر صاحب زمان(عج)»
حبیب‌الله معلمی، فرزند نصیر سال 1305 شمسی در شهرستان رامهرمز دیده به جهان گشود. دروس ابتدایی را در مکتب‌خانه گذراند و ادامه آن را تا سیکل قدیم پی گرفت و پدرش که معلم قرآن بود او را با این کتاب آسمانی آشنا کرد.
از معلمی نوحه‌های به یاد ماندنی از جمله؛ «با نوای کاروان/ بار بندید همرهان/ این قافله عزم کرببلا دارد»، «شور حسین است چه‌ها می‌کند»، «این لشکر حق عازم کربلاست امشب»، «سوی دیار عاشقان رو به خدا می‌رویم»، «بهر آزادی قدس از کربلا باید گذشت»، «ای لشکر حسینی تا کربلا رسیدن یک یا حسین دیگر»، «ای لشکر صاحب زمان/ آماده باش/ آماده باش» به جا مانده است. عمده سروده‌های وی توسط صادق آهنگران، مداح نام آشنای جبهه‌ها اجرا شده است.
بیشتر اشعار معلمی در کتاب «خونین‌نامه عاشقان حسین» در دو جلد و در زمان جنگ توسط انتشارات سپاه پاسداران چاپ و منتشر شد، کتاب شعر «وادی عشق» نیز از کارهای اوست. همچنین از دیگر مجموعه اشعار این شاعر می‌توان به کتاب «شفق خونین» از انتشارات دارالهدی اشاره کرد. بیشتر آثار وی در قالب چهارپاره است، گرچه در غزل و مثنوی نیز طبع‌آزمایی کرده است.
«حاج حبیب‌الله معلمی» که مدتی به علت مشکلات ریوی به کما رفته و در بیمارستانی در اهواز بستری بود، چهارم تیرماه دارفانی را وداع گفت.
شیخ مصطفی رهنما، مبارز اهل قلم با رژیم صهیونیستی
این پیر مجاهد که متولد اسفندماه 1304 در کرمانشاه است، تحصیلات دینی خود را در قم و نجف گذراند و شاگرد بزرگوارانی چون مرحوم علامه شیخ محمدحسین آل کاشف‌الغطاء بوده است.
کسی که در سال 1350 در کنگره جهانی اسلام در بیت‌المقدس گفت: «اختلاف و جدایی از خصلت‌هایی است که در درون ما ریشه دوانده و ما را بیچاره کرده است. اختلاف اندیشه و آزادی فکر از ویژگی‌های انسان است...، اما مصیبت این است که اختلاف نظر به دشمنی بگراید... ، هر ملتی با سه چیز می‌تواند قیام کند: مردم توانا، اندیشه درست و کوشش دائم.»
کتاب‌ها و مقالات متعددی درباره فلسطین و مباحث جهان اسلام از این روحانی مبارز بر جای مانده است. از جمله این کتاب‌ها «آمار مسلمین جهان» و «راه رشد: شرح و حاشیه رساله عملیه مرحوم شیخ شوشتری» را می‌توان نام برد. گزارش‌های موجود، حاکی از آن است که جلد نخست «آمار مسلمین جهان» درباره مسلمین آسیا و آفریقا نوشته شده بود که پس از چاپ، از سوی ساواک ضبط شد و از بین رفت. جلد دوم نیز درباره مسلمین اروپا، آمریکا و اقیانوسیه بود که چاپ و منتشر نشد.
حجت‌الاسلام شیخ مصطفی رهنما از مبارزان دهه ۱۳۳۰ به بعد و حامیان حقوق مردم فلسطین، هفتم مهر 1392 در ۸۸ سالگی دعوت حق را لبیک گفت.
محمدعلی ابرآویز، شاعر «خمینی ای امام»
محمدعلی(منوچهر) ابرآویز در سال 1317 در محله عودلاجان تهران متولد شد. وی 18 سرود از جمله: بوی گل سوسن و یاسمن آید، معمار طرح حرم، الله اکبر، سمفونی میدان شهدا، آمدن موعود، دیو چو بیرون رود فرشته درآید، الله الله و خمینی ای امام را با اشتیاق و علاقه خاصی در همان روزهای نخستین انقلاب اسلامی ساخته یا در ساختن آن مشارکت داشته است.
سرودهای خاطره‌انگیزی که ابرآویز در طی شش ماه مانده تا پیروزی انقلاب تولید کرد، نه تنها تا ماه‌ها پس از پیروزی انقلاب از رادیو و تلویزیون جمهوری اسلامی ایران بازپخش می‌شد و به مردم مبارز ایران روحیه و انگیزه می‌بخشید، بلکه هنوز هم که هنوز است هر گاه که پخش می‌شود، برانگیزاننده احساس و یادآور آن روزهای خدایی است.
این هنرمند پیشکسوت و خاطره‌ساز انقلاب صبح پنج‌شنبه، 23 آبان‌ماه مصادف با عاشورای حسینی در سن 75 سالگی دار فانی را وداع گفت.
و چه زیبا گفت؛ سعدی شیرازی(علیه الرحمه)، «سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز/ مرده آن است که نامش به نکویی نبرند». روحشان شاد و راهشان پر رهرو باد!