به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، در قرآن کریم آیات فراوانی از ریزش و رویش و مردن و زنده‌شدن زمین آمده است. این آیات به دو فصل زمستان و بهار اشاره دارد که در فصل زمستان زمین و درختان به خواب رفته و می‌میرند و در فصل بهار، با باریدن باران و وزش باد بهاری، خدا زمین و درختان را زنده می‌کند.
نکته قابل تامل در اکثر این آیات، تاکید خداوند متعال بر لزوم تدبر و تفکر در نشانه‌های خداوندی و عبرت‌آموزی اهل خرد از این ریزش‌ها و رویش‌ها است. به عنوان مثال، در آیه 164 سوره بقره و 21 سوره زمر، بر نظم و ترتیب و روند مشخص تولد تا مرگ بر پایه قدرت الهی تاکید شده و آیات 9 سوره فاطر و 19 سوره روم بر قدرت خداوند در زنده‌کردن مردگان تاکید کرده است و اینها همگی نشان از قدرت بیکران الهی و روشن بودن راه کمال و سعادت در لوای قرآن دارد.
تاکید بر نظم و ترتیب در سوره بقره
بر این اساس آیه 164 سوره بقره می‌فرماید: «إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاخْتِلاَفِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْکِ الَّتِی تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِمَا یَنفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِن مَّاء فَأَحْیَا بِهِ الأرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِیهَا مِن کُلِّ دَآبَّةٍ وَتَصْرِیفِ الرِّیَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخِّرِ بَیْنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ لآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ* راستى که در آفرینش آسمانها و زمین و در پى یکدیگر آمدن شب و روز و کشتیهایى که در دریا روانند با آنچه به مردم سود مىرساند و [همچنین] آبى که خدا از آسمان فرو فرستاده و با آن زمین را پس از مردنش زنده گردانیده و در آن هر گونه جنبندهاى پراکنده کرده و [نیز در] گردانیدن بادها و ابرى که میان آسمان و زمین آرمیده است براى گروهى که مىاندیشند واقعا نشانههایى [گویا] وجود دارد». (بقره/164)
http://static.iqna.ir/1/editor/201404/Moslem-Baghareh.flv
زنده کردن مردگان
همچنین آیه 19 سوره مبارکه روم که می‌فرماید: «یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَیُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَکَذَلِکَ تُخْرَجُونَ* زنده را از مرده بیرون مىآورد و مرده را از زنده بیرون مىآورد و زمین را بعد از مرگش زنده مىسازد و بدین گونه [از گورها] بیرون آورده می‌شوید».(روم/19) و نیز آیه 9 سوره فاطر می‌فرماید: «وَاللَّهُ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَّیِّتٍ فَأَحْیَیْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا کَذَلِکَ النُّشُورُ * و خدا همان کسى است که بادها را روانه می‌کند پس [بادها] ابرى را برمىانگیزند و [ما] آن را به سوى سرزمینى مرده راندیم و آن زمین را بدان [وسیله] پس از مرگش زندگى بخشیدیم رستاخیز [نیز] چنین است».(فاطر/9)
http://static.iqna.ir/1/editor/201404/Menshavi_Room.flv
در این میان می‌توان از آیه 21 سوره زمر به عنوان یکی از جامع‌ترین و کاملترین آیات بهاری قرآن یاد کرد که می‌فرماید: «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَلَکَهُ یَنَابِیعَ فِی الْأَرْضِ ثُمَّ یُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ یَهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَجْعَلُهُ حُطَامًا إِنَّ فِی ذَلِکَ لَذِکْرَى لِأُوْلِی الْأَلْبَابِ * مگر ندیدهاى که خدا از آسمان آبى فرود آورد پس آن را به چشمه‌هایى که در [طبقات زیرین] زمین است راه داد آنگاه به وسیله آن کشتزارى را که رنگهاى آن گوناگون است بیرون می‌آورد سپس خشک می‌گردد آنگاه آن را زرد مىبینى سپس خاشاکش می‌گرداند قطعا در این [دگرگونیها] براى صاحبان خرد عبرتى است)». (زمر/21)
http://static.iqna.ir/1/editor/201404/abdolbaset-zomar.flv