اکبر صحرایی، نویسنده دفاع مقدس در گفتگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، به موضوع فرهنگ در شعار سال اشاره کرد و درباره ضرورت تحقق آن در حوزه نشر گفت: مقام معظم رهبری(مد ظله العالی) فرهنگ را در شعار سال در نظر گرفته‌اند که در واقع مطلب حساس و کلیدی به ویژه در بخش ادبیات و نشر مکتوب است و عمده مشکلات ما در جامعه به این حوزه باز می‌گردد.
وی با بیان اینکه برای اجرای برنامه‌های فرهنگی هیچ نقشه منسجمی وجود ندارد، ادامه داد: ضروری است که در سال جاری، یک نقشه راه استرتژیک با اهداف کوتاه، میان و بلندمدت برای حوزه نشر به ویژه در بخش‌های ادبیات انقلاب و دفاع مقدس ترسیم شود. در این نقشه باید عوامل مؤثر بر این حوزه به وضوح تعریف شوند. همچنین وظیفه ناشر، نویسنده، مخاطب، کتابفروش و موزع باید مشخص شود.
صحرایی ضمن ابراز تأسف از بی‌توجهی به بخش‌های مختلف نشر مکتوب دینی ـ قرآنی، اظهار کرد: البته متولیانی نیز در این میان فعالیت می‌کنند که متأسفانه فعالیت آنها هماهنگ و هدفمند نیست. به همین دلیل است که وجود «نقشه راه» در این بخش ضروری به نظر می‌رسد. امروز ما نمی‌توانیم نقش «نویسنده» را تعریف کنیم؛ چراکه بسیاری از نویسنده‌های امروز جامعه ما چند‌شغلی هستند و شخصی که می‌خواهد آثار را تولید کند، تکلیفش معلوم نیست.
این نویسنده دفاع مقدسی با بیان اینکه در تمامی حوزه‌های نشر نیز همین وضع حاکم است، ادامه داد: در سال‌های اخیر بسیاری از ناشران خصوصی دچار نوعی کاهش یا حتی «ایستایی» شده‌اند. کتابفروشی‌ها نیز روز به روز کمتر می‌شوند و ناشران نیز همین وضع را دارند.
نویسنده در جامعه ما تعریف مشخصی ندارد
وی با بیان اینکه پخش و نشر، نویسنده و مخاطب سه پایه اصلی در نشر مکتوب هستند، عنوان کرد: این پایه‌های اساسی تعریف شفافی ندارند. حتی در حوزه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که بالاترین نهاد این بخش محسوب می‌شود، آن قدر که به مسائل دیگر پرداخته می‌شود به این موارد اساسی توجه نمی‌شود.
صحرایی در بخش دیگری از سخنان خود به برپایی نمایشگاه بینالمللی کتاب اشاره کرد و گفت: نمایشگاه بینالمللی یکی از فرصت‌های بزرگ در عرصه فرهنگ است که سالانه برگزار می‌شود، اما آیا ما واقعاً از این فرصت به نحو صحیحی استفاده می‌کنیم؛ البته طرح این سؤال به معنی آن نیست که اتفاقات مثبت این رویداد مهم فرهنگی را انکار کنیم.
نمایشگاه کتاب تهران بیشتر فروشگاه است تا نمایشگاه
خالق «خمپاره خواب‌آلود» با بیان اینکه باید با یک نگاه منطقی، نمایشگاه تهران را با نمونه‌های خارجی آن مقایسه کرد، عنوان کرد: من تجربه حضور در نمایشگاه «فرانکفورت» را در سال گذشته دارم. زمانی که مقایسه‌ای بین این دو نمایشگاه انجام می‌دهم متوجه می‌شوم، نمایشگاه تهران یک «بازار کتاب» و دیگری «نمایشگاه» کتاب است.
با برپایی نمایشگاه کتاب، کتابفروشی‌ها عملاً از میدان خارج می‌شوند
این نویسنده دفاع مقدسی اظهار کرد: با برگزاری نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران، کتابفروش از چرخه نشر خارج می‌شود. مخاطبان از سراسر کشور به تهران می‌آیند و با درصدی تخفیف، کتاب‌های مورد نیاز یک سال را تهیه می‌کنند و زمانی که باز می‌گردند دیگر سراغ کتابفروشی‌ها نمی‌روند.
نمایشگاه؛ محلی برای ارتباط نویسنده و ناشر با مخاطب و تعامل ناشران با هم
صحرایی با بیان اینکه تبدیل نمایشگاه به محلی برای فروش از آغاز برگزاری تا پایان، آفت دیگری نیز دارد، گفت: در نمونه‌های خارجی نمایشگاه‌ها، فروش تنها به یک روز از ایام برگزاری و آن هم به شکل محدود منحصر می‌شود و در روزهای دیگر تنها به خود کتاب، ارتباط نویسنده و ناشر با مخاطب و ارتباط ناشران با یکدیگر اختصاص دارد.
وی عنوان کرد: به دلیل اینکه «نقشه راه» منسجمی در این حوزه نداریم، نمی‌توانیم از ظرفیت‌های مختلف فرهنگی در بخش‌های مختلف از جمله نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران استفاده کنیم و همین نقیصه باعث می‌شود تا ظرفیتی به این عظمت را تبدیل به یک فروشگاه بزرگ کتاب کنیم.