محسن مومنی شریف، رئیس حوزه هنری در گفتوگو با خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) درباره ویژگیهای سینمای شهید آوینی اظهار کرد: کارهایی که شهید آوینی در عرصه ساخت فیلم انجام داد به مستندهایی درباره مستعضعفان و دفاع مقدس اختصاص پیدا می کرد، اما در بحث نظریه پردازی سینما، تفکر شهید آوینی سینمایی را در برمیگرفت که قصه داشت و در مقابل فیلمهایی که داستان نداشت را محکوم میکرد. این نوع اندیشهها را هم در مقالات و کتابهایی که از وی به جای مانده میتوان مشاهده کرد.
وی افزود: الگوی استانداردی که آوینی از سینمای حرفهای داشت، سینمای هیچکاک بود که هم در بحث جذابیت و ساختار سینمایی منسجم بود هم این که روایت داستانگونهاش حفظ شده بود. در کنار این ویژگی آوینی معتقد بود که سینمای ایران باید به آرمانها و اعتقادات مردم توجه داشته باشد، چون سینمای هر کشوری میتواند نشاندهنده شخصیت مردم آن سرزمین باشد.
اعتقاد آوینی به سینمای قصهگو
رئیس حوزه هنری تاکید کرد: همانطور که گفته شد آوینی در کنار مقابله با سینمای غیر قصهگو از سینمایی که به اعتقادات مردم بیتوجه بود هم انتقاد میکرد. برای درک بهتر موضوع مثالی میزنم، آوینی در زمانی که فیلم «عروس» ساخته شد از آن حمایت کرد، چون در آن هم شکل فیلم قصهگو و جذاب بود هم این که در بحث معنا به اعتقادات مردم توجه شده بود. همچنین فیلمهایی چون «نیاز» و «نان و شعر» از دیگر آثاری است که در ژانر کودک ساخته شده و شهید آوینی از آنها حمایت کرد.
جایگاه مخاطب در سینمای آوینی
مومنی شریف با تاکید بر این که آوینی هنرمندی برای مردم بود، گفت: آوینی همیشه نگران این بود که سینما راهی را در پیش گیرد که مردم در آن جایگاهی نداشته و تنها عدهای خاص مخاطب آن باشند، رویکردی که برای سینما آفت محسوب میشود، حوزه هنری هم با عملکرد خود نشان داده که تلاش میکند در راستای آرمانهای شهید آوینی حرکت کند. برای همین هم میبینیم که فیلمهایی که در حوزه تولید میشود جدا از پرداختن به کاستیها به داشتهها نیز توجه دارد و اصطلاح امید را در بین مردم زنده نگه میدارد.
وی در پایان بیان کرد: در انتها باید شهید آوینی را هنرمندی انقلابی دانست که در حوزه تفکر دارای دانشی وسیع بود. این هنرمند در حوزه دین هم از داشتههای وسیعی بهره میبرد برای همین نیز همیشه به آینده نظر داشت و نوع نگاهش به مقوله هنر و سینما تاریخ مصرف ندارد.