محمود سلامیان، تهیه‌کننده تلویزیون در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: کمبود بودجه سازمانی تبدیل به معضلی در صدا و سیما برای تولید برنامه‌های مختلف و اصطلاحاً پر کردن آنتن پخش شده است و این تنها منحصر به تولید و پخش برنامه‌های معارفی نمی‌شود و تقریباً در مورد همه گونه‌های برنامهسازی عمومیت دارد.
وی ادامه داد: با این وجود، در مورد ساخت برنامه‌های دینی و معارفی در رسانه ملی محدودیت‌ها و معذوریت‌هایی وجود دارد؛ چرا که برای تولید این برنامه‌ها به دلیل ماهیت ارزشی که دارند، نمی‌توان اعتبارات را با جذب سرمایه و از طریق پخش پیام‌های بازرگانی که معمولاً تهیه‌کننده و عوامل برنامه‌ساز مأمور به تأمین آن می‌شوند، به دست آورد.
مدیران برخی از شبکه‌ها به شکل سلیقه‌ای تمایلی به تولید برنامه‌های معارفی ندارند
تهیه‌کننده برنامه‌های کودک و نوجوان تلویزیون تصریح کرد: توقع می‌رود که این گونه برنامه‌ها از محل بودجه و درآمدهای معمول سازمانی تولید شوند که در برخی از شبکه‌ها به دلیل سلایق گوناگون مدیریتی اساساً تمایلی برای تولید آنها چون بخشی از بودجه شبکه را به خود اختصاص می‌دهد وجود ندارد و تهیه‌کنندگان شبکه نیز به تبع نگرش غالب مدیریتی شبکه، هم و غم خود را به تولید آثار متنوع دیگر اختصاص می‌دهند.
سلامیان ادامه داد: توقع می‌رود در زمینه تولید برنامه‌های معارفی صدا و سیما که تجربه نشان داده است به نسبت سایر برنامه‌های تولیدی هزینه‌های کمتری را صرف می‌کند، نهادهای خارج سازمانی که فعالیت آنها جنبه و ماهیت دینی دارد مشارکت کنند؛ نهادهایی همچون سازمان اوقاف و سازمان تبلیغات اسلامی که عملاً چنین مشارکتی صورت نمی‌گیرد در حالی که آنها می‌توانند با مشارکت در ساخت یک برنامه معارفی ولو به مثابه تبلیغ سازمان و فعالیت‌های سازمانی خود، با اعزام کارشناس دینی و تا اندازه زیادی تأمین مالی برنامه در زمینه برنامهسازی پا به میدان بگذارند.
جنس و ماهیت بسیاری از برنامه‌ها را می‌توان به مناسبت‌های گوناگون مذهبی، معارفی کرد
تهیه‌کننده برنامه‌های شبکه جام جم گفت: مسئله دیگری که وجود دارد اینکه مدیران شبکه‌ها می‌توانند با ابتکار عمل جنس و ماهیت بسیاری از برنامه‌های تولیدی و در حال پخش از شبکه خود را نیز به سمت برنامه های معارفی و مناسبتی گرایش دهند تجربه ای که ما در زمینه برنامه «بچه‌های ایران» طی این سالها داشته‌ایم و مثلاً این برنامه در ایام محرم با تغییر نام به «بچه‌های محرم» و یا در ایام ماه رمضان به «ماه ما» تمامی بخش‌های و آیتم‌های خود را متناسب با مناسبت دینی که در آن قرار دارند تغییر دهند که در آن صورت میزان حجم برنامه‌های معارفی سازمان بالا خواهد رفت که متأسفانه اغلب این برنامه‌ها در مناسبت‌های مختلف دینی تنها به ذکر تبریک و تسلیت از سوی مجری آن بسنده می‌کنند.
سلامیان با اشاره به اینکه تنها در برخی از شبکه‌های تلویزیونی همچون «جام جم» شاهد تشکیل اتاق فکر برای تولید برنامه های مختلف هستیم تأکید کرد: معضل اصلی در مورد برنامه‌های معارفی رسانه ملی عدم وجود این پروسه مشورتی و مطالعاتی است که موجب می شود سایر برنامه‌های معارفی به تقلید از فلان برنامه موفقی که توانسته رضایت نسبی مخاطبان خود را فراهم آورد، در همان قالب که عموماً گفت وگو محور(تاک شو) هستند تولید شوند و مثلاً از حضور یک روحانی در برنامه 50 دقیقه‌ای تنها به فرض اینکه باید آنت پخش پر شود استفاده کرد که این در مواردی از حوصله مخاطب خارج است.
وی در پایان گفت: مدیران شبکه‌ها و به تبع آن تهیه‌کنندگان و برنامه‌سازان با صرف وقتی کم و البته به خرج دادن مقداری خلاقیت، استفاده از مجریان جوان و پرنشاط و تولید آیتم‌های و وله‌های گرافیکی متنوع میان برنامه‌ای می‌توانند تا اندازه زیادی موجب اقبال روزافزون مخاطبان از این برنامه‌ها شده که این حجم تقاضا به افزایش حجم تولیدات برنامه‌های معارفی منجر خواهد شد.