به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) محمود پوروهاب، شاعر کودک و نوجوان در این نشست با بیان این که یاد خدا در اذهان کودکان باید در عرش جلوه کند، اظهار داشت: ادبیات دینی در موضوعاتی همچون نماز و روزه متصور است در حالی که زیبایی‌های دنیوی در ادبیات نیز رنگ دینی دارد.
وی افزود: خیلی از سئوالات کودکان به صورت کلی در رابطه با خداوند، بهشت و جهنم است که باید به‌صورت ریز پاسخگویی آن‌ها شد.
این کارشناس ادبیات کودک گفت: زمانی که از مادر تشکر می‌کنیم قدرشناسی را به کودک آموزش می‌دهیم و موجب می‌شویم که ذهن او را برای مفاهیم بیشتر آماده کنیم.
پوروهاب با بیان این که کودکان نمی‌توانند، مفاهیم سنگین را درک کنند خاطرنشان کرد: مفاهیم سنگین موجب می‌شود که کودکان از خداوند ترس داشته باشند، لذا وقتی می‌گوییم که خداوند بزرگ است کودک وسعت خداوند را در نظر می‌گیرد.
وی با بیان این که 90 درصد آثار دینی کودک ضعیف و بعضا متوسط هستند ادامه داد: بعضی شعرهای موجود در بازار نشر ادبیات به لحاظ برخورداری از آثار فرهنگ غرب موجب دور شدن کودکان از خداوند می‌شوند این درحالی است که ما باید کودک را به آسمان بکشانیم تا با خدواند آشنا شوند.
این استاد دانشگاه با اظهار تاسف از برداشت‌های غلط از ادبیات دینی گفت: متاسفانه برداشت های غلطی از ادبیات دینی وجود دارد و بیشترین ضربه را از داشتن اطلاعات نادرست از یک موضوع می‌خوریم.
وی با بیان این که نباید با چشم ابزارگونه به ادبیات نگاه کرد افزود: استفاده از شعر بسیار خوب است، ولی باید از راه صحیح آن وارد شد و با نگاه شاعران به مفاهیم دینی نگاه کرد تا از آن به خوبی استفاده کرد.
پور وهاب گفت: بسیاری از کسانی که برای کودکان شعر و کار ادبی انجام می‌دهند از نثرهای بسیار ضعیفی برخوردار هستند.
وی با انتقاد از توصیف دوزخ در ادبیات کودک تصریح کرد: مشاهده شده است که در بعضی آثار ادبی دوزخ را توصیف می کنند و این کار موجب می‌شود که در کودکان وحشت از دین و دین گریزی به وجود آید.
وی با بیان این که زبان ادبیات، عاطفی است گفت: ماندگاری زبان عاطفی به این دلیل است که برداشت‌های متفاوتی می‌توانیم در آن داشته باشیم.
این منتقد و نویسنده ادبیات کودک و نوجوان بیان کرد: نویسنده آثار دینی باید هم پژوهشگر باشد و هم باید شم نویسندگی و شاعری داشته باشد تا بتواند در کودکان تاثیر بگذارد.